Σκιές που αφήνει το φως στις πτυχές
Υφές που το δάκτυλο θωπεύει
Μικρά αποτυπώματα α[θάν]ατα
Πιστώσεις και διαπιστώσεις
Τεθλασμένων ιδεών που αναζητούν τον Νεοπλάτωνα
Ωραία που είναι η ζωή όταν αφήνεται!
Μακάρι ο [θάν]ατος να την ερωτευόταν
Αιώνια να τη συντηρεί στην αγκαλιά του
Το αλαβάστρινό της σώμα να τυλίγει σε σπάργανα
Απασχολημένος μαζί της να ξεχνά τις σκιέΣ
Ο Χρίστος Ρ. Τσιαήλης συμπληρώνει την Ακροστιχίδα του τίτλου της ποιητικής του συλλογής, Συμπτώματα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γκοβόστη. Στην περίληψη διαβάζουμε:
«Όταν τελειώσεις, θα παραδώσεις τον χάρτη, αντίγραφο δεν κρατάς» άκουσα απέξω κι η ηχώ της γνωστής φωνής σταμάτησε τον χρόνο. Δεν ήξερα αν ήμουν παγιδευμένος για πάντα εκεί μέσα ή [αν θ]α ακολουθούσα τον ήχο για να βγω. Πήρα σημειώσεις και σημάδεψα σημεία κι όσα μπόρεσα αποστήθισα στο ταξίδι αυτό αφού χάρτη δε[ν θα] κρατούσα.
[θαν] μικρή τριψήφια συλλαβή, σε όσους αναγραμματισμούς και αν τη συναντήσει κανείς στη ζωή πάντα θα φαντάζει επικίνδυνη, κρυμμένη στις μικρές τραγωδίες, σαν ένα σύμπτωμα που προειδοποιεί. Όταν ο ποιητής την εντοπίσει είναι υποχρεωμένος να την αποσοβήσει με κάθε ποιητικό εργαλείο.
Το βιβλίο αποτελεί μια δυναμική συλλογή εικοσιεννέα ποιημάτων, ένα πεδίο μάχης λόγου, ιδεών κι οξύμωρων σχημάτων, με απώτερο σκοπό την απομόνωση της συλλαβής του σκότους εκτός αγκύλων· μια σπονδυλωτή αλυσίδα ποιητικού ελεγείου που αρπάζει τους κραδασμούς του πιο αδιαπραγμάτευτου τρόμου και τους μετατρέπει σε εύηχους συμβολισμούς.
Θα μπορέσει το τελευταίο παιχνίδι να δώσει το αντίδοτο για τα έντονα συμπτώματα; Πόσο λυτρωτικός είναι ο στροβιλισμός της πτώσης;
Από τις σκοτεινές σπηλιές του υποσυνείδητου ως τις γαλάζιες διαστρωματώσεις του πολυεστιακού ορίζοντα, το ταξίδι είναι αναπόφευκτο όταν διακυβεύεται η ακεραιότητα της ύπαρξης. Ποίηση που αυτο-τυφλώνεται όταν το κρίνει αναγκαίο μόνο και μόνο για να επιστρέψει στο φως σοφότερη. Μια ματιά πίσω από το παραπέτασμα, κάτω από το μνήμα που δε σκαλίστηκε ακόμη -ποίηση που ψάχνει την ομορφιά που ανιχνεύεται περισσότερο με την αφή παρά με την όψη.
Αποσπάσματα:
ΑΝΘΡΑΚΟΝΗΜΑΤΑ
Ο [άνθ]ρακας κατάφερε να κάνει το δικό του
ξεπέρασε κι αφάνισε πια το συνηθισμένο
ίνες μικρές, αόρατες σε συμπαγείς ενώσεις
διαφεντεύουν το σύστημα
μονοπωλούν το πλέγμα
όσο κι [αν θ]έλεις να κρυφτείς
κάποτε θα τ’ αγγίξεις
το ξένο τούτο υλικό
σκληρότερο απ’ ατσάλι
και ελαφρύ σαν δέλεαρ
του μόχθου ο εφιάλτης.
[Άνθ]ρακα μη με παρατάς
μη γίνεσαι άλλο ξένος
στρέφονται πια στα χημικά
κι αφήνουν τη χημεία
αν με αφήσεις πλαδαρό
πώς θα ορθοποδήσω.
Eίναι κι η αεροναυπηγική
όλο μου τραγουδάει
να πάω ιπτάμενος, να ευφρ[ανθ]ώ
γιορτή μήπως και ζήσω
το όνομά μου ίσως θυμηθώ
το εισιτήριο, αν διαβάσω.
Κοίτα όμορφες κυρίες γηραιές
χαρτί, γυαλί και πλαστικό
αδέσμευτη σιλικόνη
στα παλαιοπωλεία που μείναν
αγέρωχα να προμαχούν
του μέλλοντος το διάβα.
Μαύρα [ανθ]ρακονήματα
σε κύβους και σε σφαίρες
σε πλάγια κοψίματα
του κόσμου η νέα μοίρα
σε μαγαζιά κομψά στημένη
δεν είναι νέος κωδικός αισθητικής
δεν είναι μεταβατικός συρμός
κυκλοφορούν διαδικτυακές
αιτήσεις για νέες αιρέσεις.
[Άνθ]ρακα μην ανησυχείς,
όλο το τερατούργημα
θα γίνει ολοκαύτωμα
όταν πια άυλοι εμείς
αλλού θα κατοικούμε
τα νέα ζώα που θα ‘ρθου[ν
θα] τα καθοδηγήσεις.
Ο Χρίστος Ρ. Τσιαήλης είναι καθηγητής αγγλικών και υποψήφιος για μεταπτυχιακό στη Θεατρολογία. Η πρώτη του συλλογή διηγημάτων εκδόθηκε το 2010. Στο ενεργητικό του έχει 4 βιβλία, ενώ ποιήματα και διηγήματά του έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί σε διάφορες γλώσσες για λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες σε χώρες όπως Η.Π.Α., Ην. Βασίλειο, Αυστραλία, Συρία, Ην. Αραβικά Εμιράτα, Μεξικό, Ελ Σαλβαδόρ, Περού, Κένυα, Ινδία, Ιαπωνία, Ουζμπεκιστάν και πολλές άλλες. Ο συγγραφέας μεταφράζει λογοτεχνία, αρθρογραφεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και υπηρετεί το θέατρο στη θέση του δραματουργού και του βοηθού σκηνοθέτη.
Περισσότερα:
