koukidaki: Πάρτονε στο γάμο σου...

Επτά διαβολικές περικοπές (Δεκ. 20 - Φεβ. 21)

Γιώργου Καριώτη

- Πάλι μέθυσες;

- Μεθάει το νερό;

- Άστα αυτά, πού ήσουνα όλο το βράδυ και τρεκλίζεις; Εσύ μπεκρούλιαζες κι εγώ ντάντευα τα μπάσταρδά σου.

- Σ’ ένα γάμο, θα σου είχα πει να έρθεις αλλά είσαι ακόμα λεχώνα και είναι γρουσουζιά.

- Σε ποτίσανε καλά βλέπω. Το τελευταίο σου έχει χρονίσει. Είχες πάρει δώρο τουλάχιστον ή μας έκανες πάλι ρεζίλι;

- Σιγά μη με ποτίσανε οι τσιφούτηδες. Δυο πιθάρια είχανε για τόσο κόσμο κι ευτυχώς που είχα και μια στάμνα εγώ. Μετά φέρανε το νερό, μεταλλικό φυσικά γιατί είναι αρχοντόσογο τρομάρα τους.

- Πώς κι έγινες φέσι τότε;

- Ήρθε αργοπορημένο ένα νιάνιαρο που ήτανε υποτίθεται παράνυμφος. Τον κράταγε η μαμά του από το ένα χέρι και στο άλλο είχε μια άδεια κούπα. Γκρίνιαζε. «Θέλω να πιώ το αίμα μου». Ντράπηκε η κακομοίρα η μαμά του και ζήτησε να του βάλουνε στην κούπα νερό μπας και σταματήσει να κάνει τον βρυκόλακα. Εξαιρετική κοπέλα μιας και το έφερε ο λόγος αν και λίγο παρθενόπη.

- Ν’ ακούσω τι άλλο παραμύθι θα πεις.

- Αλήθεια σου λέω. Κάτι έκανε το μούλικο στο νερό, μου έδωσε να πιώ κι άρχισα να τρεκλίζω. Το πήρανε είδηση οι άλλοι, που είχανε χαρμανιάσει, πέσανε πάνω κι έγινε το έλα να δεις.

- Ο γάμος πώς κατέληξε τελικά;

- Ο γαμπρός, που δεν είχε προλάβει να ξεπαρθενέψει τη νύφη, ξέρναγε όλο το βράδυ κι αυτή η ξελυσσάρα πηδιότανε με όποιον περίπου ξενέρωτο έβρισκε μπροστά της.

- Πάντως όχι μ’ εσένα ευτυχώς! Όταν στανιάρεις θάρθω να σε φτιάξω για να με περιποιηθείς. Να θυμηθώ την πρώτη λευκή νύχτα του γάμου μας.

Πρώτη δημοσίευση

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε λιθογραφία Φίλιππου Τσιαρά (Η.Π.Α.)

Διαβάστε την επόμενη Διαβολική Περικοπή

ΠΡΟΟΙΜΙΟ (ιντερμέτζο)
Όταν δειλά -παρ’ όλη την άνεση που έχουμε σε τέτοια θέματα- το πρότεινα στην Τζένη Κουκίδου, δεν πολυπίστευα ότι οι ‘Επτά διαβολικές περικοπές’ θα έβρισκαν τόσο φιλόξενο και λογοτεχνικά πολυτελές σπίτι.
Αυτό έγινε σε λίγες ώρες μάλιστα. Δεν φανταζόμουνα φυσικά ότι θα ενδιέφεραν τους/τις συγκατοίκους.
Διαψεύστηκα κι αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.
Τις ευχαριστίες μου (δεν βρίσκω άλλη λέξη) στο koukidaki.gr που τις δημοσιεύει και σ’ εσάς που τις διαβάζετε για να βρείτε αυτά που ίσως κρύβονται ή εμφανίζονται και μας προκαλούν, έτσι κι αλλιώς, δέος.
Γιώργος Καριώτης
9-3-21