Χρυσαυγής Τούμπα
Τα άγρια βράδια του χειμώνα
σαν πλησιάζει αργά από τις γωνίες του δωματίου
το σκοτάδι της νύχτας
μια πένθιμη αύξηση ηλεκτρικών κυμάτων
αδειάζει την καρδιά και την παραμορφώνει
μέχρι να μοιάζει μια παγίδα κενή
ένα άδειο δοχείο στον πάτο του ωκεανού.
Τα άγρια βράδια του χειμώνα
κάτι σκορπισμένα όνειρα, τρίμματα,
κλίνουν το κουρασμένο κεφάλι τους
σ' ένα μαξιλάρι ονείρου
μυρίζουν σαν υπόσχεση
και το παρόν
που φαίνεται πέρα από το σκοτάδι
όπου η αγάπη περιμένει
αναβοσβήνει σαν σημαδούρα.
Τα άγρια βράδια του χειμώνα
συνειδητοποιούμε τις ώρες φωτός
ή ζούμε μόνο περιμένοντάς τες;
🍃
Copyright Χρυσαυγή Τούμπα All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Leonid Afremov (City by the lake, Πόλη δίπλα στη λίμνη)