«Ο Έρως δεν μπορεί παρά μόνο Λυσιμελής να είναι», Νίκος Στασινάκης

Έρως λυσιμελής. Συλλογικό έργο-ανθολόγιο

Μια άκρως επιμελημένη έκδοση, με ελκυστικό εξώφυλλο, και ιδιαίτερα με σεβασμό στα έργα των συγγραφέων και ποιητών που φιλοξενούνται στις διακόσιες πέντε σελίδες του Ανθολόγιου αυτού…
Δέκα πέντε πεζά κείμενα και σαράντα ποιήματα, με τάξη στοιχισμένα πίσω απ' τον τίτλο «Έρως λυσιμελής», με την πετυχημένη επιμέλεια έκδοσης του Θεοδόση. Αγγ. Παπαδημητρόπουλου, δεν «τσαλαβουτούν» μέσα στις σελίδες της Ελληνικής Μυθολογίας ή σε κείμενα διανόησης περί έρωτα, για να τα ερμηνεύσουν με τον δικό τους τρόπο.
Ο Έρωτας, η Αφροδίτη, ο Άρης, η Ψυχή, ο Υμέναιος και τόσοι άλλοι Θεοί και Ημίθεοι, αφανείς και δίπλα… Μόνο ο πόνος απ' τα βέλη του ατίθασου μωρού, οι πληγές που ανοίγουν, άλλες χαίνουσες και άλλες γιατρεμένες, χορεύουν στους δικούς τους τούς ρυθμούς, αφήνουν στίγματα και αποτυπώματα μέσα απ' τα συναισθήματα που ξύπνησαν και μπλέχτηκαν σε δαιδαλώδεις δρόμους…
Δοξαστικό του έρωτα, ρομαντισμός, μοναξιά, φτερά π' ανοίγουν, θλίψη, κατάθλιψη, λανθασμένες εκτιμήσεις ξεγελούν καμιά φορά, η ψυχή όμως δεν μετανιώνει, η σιωπή, ο διάλογος, η ζήλεια, ο φόβος, τα νούφαρα, το σκηνικό της δύσης, οι πυγολαμπίδες της νύχτας, τα χρώματα και οι αισθήσεις…
Ο Υμέναιος με τη δάδα του αναμμένη και τον Έρωτα αγκαλιά, να υπάρχουν άραγε ακόμη;
Οι σελίδες αυτού του Ανθολόγιου με ρούφηξαν κάποιες συνεχόμενες ώρες, μέσα στη νύχτα… Γεμάτος από λογίς-λογίς συναισθήματα, περιτριγυρισμένος από αμέτρητες «κουκιδίτσες» του έρωτα, διαπίστωσα, για άλλη μια φορά ότι ο αληθινός «Έρως», δεν μπορεί παρά μόνο «λυσιμελής» να είναι…


Νίκος Αργ. Στασινάκης

Γεννήθηκα στη Μεσσήνη (Νησί) του Νομού Μεσσηνίας το 1948. Σπούδασα Πολιτικός Μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης. Εργοταξιακός Μηχανικός μέχρι τη σύνταξή μου. Από 2014 αρχίζουν να ξαναβρίσκονται μπροστά μου παλιές συγγραφικές επιθυμίες. Το 2018 εκδίδεται από τις εκδόσεις «ΚΥΦΑΝΤΑ» το πρώτο μου βιβλίο (μυθιστόρημα), με τίτλο «ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ». Τώρα συνεχίζω στο χώρο της συγγραφής… Ετοιμάζομαι… Και Ελπίζω…

Έρως λυσιμελής. Συλλογικό ανθολόγιο

Το συλλογικό έργο «Έρως λυσιμελής» περιέχει κείμενα που συμμετείχαν στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki. Διαβάστε τα όσα λέει ο εκδότης παρακάτω.

Τὸν Νοέμβριο τοῦ 2019, ἡ Τζένη Κουκίδου μοῦ πρότεινε ν’ ἀναλάβω τὴν ἔκδοση τῶν κειμένων ἀπὸ τὸν Α΄ Λογοτεχνικὸ Διαγωνισμὸ ποὺ διωργάνωνε ἐντὸς τῆς προσπαθείας της στὸ koukidaki.gr. Ἄκουσα, κατενόησα καὶ τῆς ἐξέθεσα τὰ χρειώδη κατὰ τὴν ὅποια μου γνώση κ’ ἐμπειρία. Ἡ ἔκπληξή μου ἦταν μεγάλη, γιατί --ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀποδοχὴ τῶν «ὅρων»-- διέγνωσα αὐτομάτως τὴ δική της ἐκ τῶν προτέρων σχεδὸν ταυτόσημη σύλληψη τοῦ πράγματος. Ἐτοῦτο τεκμαίρει τὴν ἐπίνοιά της γιὰ τὸ ἐγχείρημα ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμή.
Ἡ διοργάνωση ἑνὸς λογοτεχνικοῦ διαγωνισμοῦ δέν εἶναι μιὰ στενῶς διοικητικὴ ἐργασία: προϋποθέτει κόπο πνευματικό, ἱκανότητα συναντιλήψεως μὲ τοὺς κριτές, ἀγάπη πρὸς τοὺς κρινομένους πού, κι ἂν πολλοί τὴν ἐπικαλοῦνται, ἡ Τζένη Κουκίδου ἔχω διαπιστώσει πὼς ὄντως τὴ νοιώθει. «Μυστικὸ» κάποιας συνεργασίας ποτέ δὲν ἀπετέλεσε ἡ γενικὴ ἐσφαλμένη ρήση πὼς «μοῦ ἐδόθη ὅσος χῶρος χρειαζόμουν»· προσωπικῶς βεβαιώνω ὅτι αὐτὴ ἡ ράθυμη προχειρολογία ὁδηγεῖ μαθηματικῶς στὴν ἀποτυχία. Στὴ συγκεκριμένη περίπτωση αἰσθάνθηκα μιὰ σχετικὴν ἄνεση, καθότι ἡ προσωπική μου πειθαρχία συνέπεσε μὲ τὸ αἰτούμενον τῆς Τζένης γιὰ τὴν ἔκδοση τοῦ ἀνθολογίου: Ἔρως λυσιμελής. Μάλιστα, ὅταν τῆς ἔστειλα τὸ ἐξώφυλλο ποὺ εἶχε ἑτοιμασθῆ ἀπὸ τὸν συνεργάτη γραφίστα Σπῦρο Γραμμένο, μοῦ ἀπεκάλυψε πὼς ἀνάλογο σκίτσο εἶχε παραδώσει ἡ Ἰωάννα Βερέμη γιὰ τὰ βραβεῖα τοῦ διαγωνισμοῦ (τυπώνεται στὴ σ. 3 τοῦ βιβλίου).
Τὰ προηγούμενα ἴσως ἐνέπνευσαν μιὰν ἐμπιστοσύνη στοὺς συμμετέχοντες τοῦ διαγωνισμοῦ, ὥστε νὰ μοῦ παραδώσουν τὰ κείμενά τους κ’ ἐκεῖνα νὰ ἐκδοθοῦν. Τοὺς εὐχαριστῶ κ’ εὔχομαι ὁ λόγος τους νὰ βρῇ τὸ δρόμο του στὸ ἀναγνωστικὸ κοινό. 
φιλόλογος ἐπιμελητής-ἐκδότης τοῦ βιβλίου