Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Σαν μαργαριτάρι από σ' αγαπώ * 4ος όροφος * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς ** Διηγήματα: Pelota * Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Διάφορα άλλα: Βιβλιοδώρα από τις εκδόσεις Ελκυστής ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά ** Για παιδιά: Η περιπετειώδης εξαφάνιση του Καλτσάκη * Ρόνι ο Σαλιγκαρόνης

Εικονικά πραγματικοί

Εικονικά πραγματικοί, Γιώργος Ιατρίδης

Ζούμε μια δεύτερη ζωή στα κοινωνικά δίκτυα, σαν μια δεύτερη ενηλικίωση, όμως, αντί να ωριμάζουμε, στενεύουν οι αντιλήψεις μας. Μεταφράζουμε τα πάντα σε αριθμούς και αντί να συνδεόμαστε με τον άλλον, αποτραβιόμαστε ακόμα πιο πολύ. Στα αλήθεια, τι πραγματικά θα συμβεί σε λίγο καιρό;
Το βιβλίο του Γιώργου Ιατρίδη, «Εικονικά πραγματικοί», θα μπορούσε να είναι κι ένα εγχειρίδιο κοινωνικών δικτύων για αρχάριους και ταυτόχρονα ένας επαγγελματικός οδηγός για social media managers. Αυθόρμητη, ρεαλιστική, σαρκαστική γραφή που φέρνει 366 αφορισμούς να ορθώσουν το δικό τους ανάστημα και να αντιμετωπίσουν την έξαρση των social media.
Στο κοντινό μέλλον η εικονική πραγματικότητα θα γίνει τόσο απτή, σε σημείο να αναρωτιόμαστε αν τελικά εμείς είμαστε «Εικονικά Πραγματικοί». Το μόνο που απομένει είναι να μας δικαιώσει η ιστορία ή μάλλον τα stories.

Το βιβλίο ξεκίνησε την 1η Ιανουαρίου του 2020 και ολοκληρώθηκε στις 31 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Κάθε μέρα ανέβαινε και μία ιστορία.
Μερικοί αφορισμοί που ξεχώρισαν:

Προβληματισμένος παραμένει 32χρονος από το Παγκράτι που δεν ξέρει ποιο hashtag να χρησιμοποιήσει #menoumespiti ή #menoume_spiti.
Όντας καθισμένος σε παγκάκι στην πλατεία Πλαστήρα.

Ο άνθρωπος έμαθε να αυτοϊκανοποιείται, να αυτοταπεινώνεται, να αυτοακυρώνεται, να αυτοκαταστρέφεται, να αυτοφωτογραφίζεται, να αυτοπροβάλλεται, να αυτοκτονεί.
Ακόμα όμως δεν έμαθε να περνάει καλά με τον εαυτό του.

Κάποια στιγμή δεν άντεξε το Instagram και αναφώνησε: «Καλά, εσείς, προσωπικές στιγμές δεν έχετε;».

Τα social media μας κλέβουν κάτι πολύ σημαντικό, κάτι πολύτιμο, κάτι ανεκτίμητο, τον χρόνο μας.

Είχε δέκα χιλιάδες ανθρώπους να τον ακολουθούν, εκείνος βέβαια γύρναγε σπίτι ολομόναχος.

Μια γνωριμία από κοντά ισούται με χίλιες εικονικές.

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Η άλλη πλευρά, Γιώργου Λύπα4ος όροφος, Μάριου Λιβάνιουλοιπόν, Ευτυχίας ΚατελανάκηΤο ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΣαν μαργαριτάρι από σ' αγαπώ, Αντώνη ΠαπαδόπουλουBackpack: Ιστορίες χίμαιρεςΑπό τις στάχτες της Καντάνου, Χριστίνας Σουλελέ
Πέτα μακριά, Πέπε, Δαμιανός ΑγραβαράςΔεύτερη φωνή Ι, Γιάννη ΣμίχεληΟ βυθός αλλιώς, Μαρίας ΒουζουνεράκηΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΙόντα θανάτου, Σοφίας ΕλευθεριάδουΝαι, αρνούμαι, Χάρη ΒαρούτηΗ περιπετειώδης εξαφάνιση του Καλτσάκη, Ευαγγελίας Τσαπατώρα