Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Καίτη Δροσίνη: Όταν επισκέπτομαι την Αθήνα, πάντα βρίσκω χρόνο να χαθώ ανάμεσα στα βιβλιοπωλεία και παλαιοπωλεία της Αβησσυνίας, στο Μοναστηράκι. Μου αρέσει να ψάχνω τους τίτλους και να ανακαλύπτω ακόμη και συλλεκτικές ή σπάνιες εκδόσεις. Ένα κυριακάτικο μεσημέρι πριν από ένα χρόνο σε εκείνα τα μικρά καταστήματα συνέλαβα την συγκεκριμένη ιδέα.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Κ.Δ.: Στο σπίτι μου σε ήσυχο περιβάλλον και με απόλυτη ηρεμία.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Κ.Δ.: Μου πήρε περίπου πέντε μήνες στο να το ολοκληρώσω. Έπειτα αφιέρωσα άλλους δυο μήνες στο να διορθώνω και να προσθέτω κάποιες λεπτομέρειες που μου είχαν διαφύγει.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Κ.Δ.: Η ηρωίδα μου η Κατερίνα, έπειτα από μια επίσκεψη σε ένα κατάστημα της Αβησσυνίας, αγοράζει αρκετά συλλεκτικά βιβλία και χαρούμενη πηγαίνει να τα μοιραστεί με την ηλικιωμένη θεία της. Μέσα σε ένα από αυτά βρέθηκε μια φωτογραφία από Polaroid που απεικόνιζε έναν άντρα να κοιτάζει προς το φακό και μια γυναίκα να κείτεται νεκρή στα πόδια του. Τότε η ηρωίδα μου και με παρότρυνση της θείας της, ξεκινά ένα κυνήγι αναζήτησης προσώπων, εποχών και ντοκουμέντων.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Κ.Δ.: Αγάπησα ακόμη περισσότερο τα βιβλία. Εκτός από τις ιστορίες που μας διηγούνται κρύβουν και πολλά μυστικά που κάποιες φορές μας ταξιδεύουν γλυκά και κάποιες άλλες μας προσγειώνουν απότομα στην πραγματικότητα. Όπως και να έχει στην ιστορία μου πρωταγωνιστούν.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Κ.Δ.: Στο συγκεκριμένο βιβλίο δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον περισσότερο ή λιγότερο. Η Κασσάνδρα για παράδειγμα, είναι μια αξιοπρεπέστατη γυναίκα που δεν πλήγωσε ποτέ κανέναν αλλά παρόλα αυτά πληγώθηκε και διατήρησε μέχρι το τέλος την εξαίρετη συμπεριφορά της. Ο Καραχάλιος από την άλλη, είναι ένας διασκεδαστικός τσιγγάνος που ανακαλύπτει συχνά θησαυρούς στην ανακύκλωση κι αισθάνεται πλούσιος για την πραμάτεια του. Σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες είναι αντιφατικοί αλλά όλοι τους διατηρούν την μοναδικότητά τους.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Κ.Δ.: Του προσφέρει γέλιο, περιέργεια, συγκίνηση κι ευτυχές τέλος.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Κ.Δ.: Το μέλλον των παιδιών μου.
Φοβάστε...
Κ.Δ.: ...την κακία των ανθρώπων.
Αγαπάτε...
Κ.Δ.: ...τους χαμογελαστούς και ειλικρινείς ανθρώπους, τα παιδιά όλου του κόσμου και φυσικά τα ζωάκια.
Ελπίζετε...
Κ.Δ.: ...στην ειρήνη για όλο τον κόσμο.
Θέλετε...
Κ.Δ.: ...να μην πεινάσει κανένας σε καμία γωνιά του πλανήτη.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Κ.Δ.: Θεωρώ πως οι περισσότεροι αναγνώστες θα το συμπαθήσουν. Οι διαφορετικές ιστορίες που ξετυλίγονται θα ικανοποιήσουν αρκετά και διαφορετικά γούστα.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Κ.Δ.: Για να χαλαρώσουμε πρώτα απ’ όλα και για να ταξιδέψουμε μαζί του.
Γιατί δεν πρέπει;
Κ.Δ.: Για τους αναγνώστες που αποφεύγουν τα μυθιστορήματα και διαβάζουν μόνο συγκεκριμένα είδη.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Κ.Δ.: Στα περισσότερα βιβλιοπωλεία και φυσικά στη σελίδα του Ελκυστής, όπου αποστέλλεται χωρίς επιπλέον έξοδα αποστολής.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Κ.Δ.: Δυο εστίες με φιλοξενούν χρόνια τώρα, το πρώτο είναι το σπίτι μου που περιβάλλεται από χιλιάδες βιβλία και το δεύτερο το εργαστήριο ζωγραφικής μου.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Κ.Δ.: Θεωρώ πως του ταιριάζει το καφέ γιατί παραπέμπει σε μια φθινοπωρινή μελαγχολία.
Ποια μουσική;
Κ.Δ.: Η Τζαζ!
Ποιο άρωμα;
Κ.Δ.: Υπέροχη ερώτηση! Θεωρώ πως του ταιριάζει το άρωμα του Σανταλόξυλου.
Ποιο συναίσθημα;
Κ.Δ.: Το συναίσθημα της μελαγχολίας.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Κ.Δ.: Μια ρομαντική ταινία.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Κ.Δ.: Θα ήθελα να ήμουν ζωγράφος, σπουδάζω τα τελευταία τέσσερα χρόνια και επιθυμώ να φτάσω σε ένα καλό επίπεδο.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Κ.Δ.: Ανελλιπώς διαβάζω τον Νορβηγό Jorn Lier Horst, σχεδόν ανυπομονώ για κάθε νέο του βιβλίο. Διατηρεί απλή γραφή, είναι ρεαλιστής αλλά χωρίς ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Κ.Δ.: Με έχει επηρεάσει πολύ ο Όσκαρ Ουάιλντ. Λατρεύω τη φιλοσοφία που βγάζει στα αριστουργήματά του και φυσικά λάτρεψα το «πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ».
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Κ.Δ.: Σε κάθε ιστορία ο ήρωας μου έχει μια αποστολή, λίγο πολύ το τέλος του είναι προσχεδιασμένο. Είναι ελάχιστες οι φορές που έχω αλλάξει την πορεία τους και μόνο προς σωστή εξέλιξη του κειμένου. Ίσως κι αυτοί θα πρέπει να είναι πειθαρχημένοι, κατά κάποιον τρόπο.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Κ.Δ.: Νομίζω και τα δύο. Η φαντασία είναι κινητήριος δύναμη και η εμπειρία εξέλιξη.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Κ.Δ.: Επιτυχία κατ’ εμέ, θα είναι να αγαπηθεί όσο το δυνατόν από περισσότερους αναγνώστες.
Τι την αποτυχία;
Κ.Δ.: Να μην το αποδεχτούν, να μην αρέσει.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Κ.Δ.: «Αναζήτηση ηρεμίας κι επίτευξη στόχων».
Σας ευχαριστώ πολύ!
Το μυθιστόρημα της Καίτης Δροσίνη, Ατιμώρητο έγκλημα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Παραπάνω, εκείνη απαντά το ερωτηματολόγιο Ριντ Φερστ για το βιβλίο της.
Η Καίτη Δροσίνη γεννήθηκε στην Κορώνη Μεσσηνίας. Από μικρή ηλικία έγραφε φανταστικές ιστορίες. Σπούδασε λογιστική, την οποία όμως δεν άσκησε ποτέ. Το 2015 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο, «Ήταν», το οποίο αμέσως αγαπήθηκε και επανεκδόθηκε βελτιωμένο από τις εκδόσεις Ελκυστής με τίτλο Το μυστικό της ταμπακιέρας. Ακολούθησαν τα διηγήματα «Το ταξίδι» και «Το χρυσό φλουρί στη γλάστρα». Λίγο πριν από το 2019 εκδόθηκε το βιβλίο της «Ο Μανδραγόρας», και το 2020 από τις εκδόσεις Ελκυστής το μυθιστόρημα Ο Δράκος. Η ζωή της μοιράζεται ανάμεσα στη συγγραφή και τη ζωγραφική.
