Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη: Από καθημερινές αφορμές αγένειας και έλλειψης κοινής λογικής. Από την ανάγκη να ξαναειπωθούν τα ξεχασμένα για να επικοινωνούμε καλύτερα
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Μ.Γ.Κ.: Τοπικά στο γραφείο μου, εγκεφαλικά παντού.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Μ.Γ.Κ.: Δεδομένου ότι πρόκειται για διαπιστώσεις νομίζω ότι μου έχει πάρει όσα χρόνια ζω, πιο συγκεκριμένα 6 μήνες.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Μ.Γ.Κ.: Αυτονόητο.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Μ.Γ.Κ.: Πρόκειται για ένα pocket book με 80 αυτονόητα χωρισμένα σε 10 κατηγορίες, π.χ. οικογενειακά, αξιακά, επαγγελματικά, της σχέσης κ.λ.π. Είναι διαπιστώσεις γραμμένες με ένα σύντομο τρόπο μέσα από τις οποίες δίνεται η αφορμή για σκέψη και επαναπροσδιορισμό των σχέσεων μας με τους άλλους.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Μ.Γ.Κ.: Την πρόκληση να ειπωθούν με λίγες λέξεις και στοχευμένα όσα θεωρούμε δεδομένα και αδιαφιλονίκητα, ενώ ταυτόχρονα υποτιμούμε τη καθοριστική τους σημασία στην επικοινωνία μας με τους άλλους.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Μ.Γ.Κ.: Στο συγκεκριμένο βιβλίο, δεδομένου ότι δεν είναι μυθιστόρημα, ήρωες είναι μάλλον οι αναγνώστες
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Μ.Γ.Κ.: Μια αφορμή για σκέψη και σύνδεση με τον εαυτό του και τους άλλους, όπως πιστεύω κάθε βιβλίο.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Μ.Γ.Κ.: Αν υπάρχουν όντως αυτονόητα στη ζωή μας.
Φοβάστε...
Μ.Γ.Κ.: Την αμνησία σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής και προσωπικής ζωής.
Αγαπάτε...
Μ.Γ.Κ.: Την αυτονομία.
Ελπίζετε...
Μ.Γ.Κ.: Στα παιδιά.
Θέλετε...
Μ.Γ.Κ.: Το διαφορετικό.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Μ.Γ.Κ.: Όσοι τους αγγίξει με κάποιο τρόπο.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Μ.Γ.Κ.: Δεν υπάρχει πρέπει στο διαβάζω.
Γιατί δεν πρέπει;
Μ.Γ.Κ.: Δεν υπάρχει "δεν πρέπει" στο διαβάζω.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Μ.Γ.Κ.: Στις Εκδόσεις Φίλντισι και στα βιβλιοπωλεία όταν ανοίξουν.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Μ.Γ.Κ.: Στο marigeorgala@gmail.com
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Μ.Γ.Κ.: Το ασπρόμαυρο.
Ποια μουσική;
Μ.Γ.Κ.: H jazz.
Ποιο άρωμα;
Μ.Γ.Κ.: Του ανθού της νερατζιάς.
Ποιο συναίσθημα;
Μ.Γ.Κ.: Η αφοσίωση.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Μ.Γ.Κ.: Ένα άγγιγμα.
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Μ.Γ.Κ.: Βιβλιοπώλης.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Μ.Γ.Κ.: Αν ήταν να διαλέξω, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, Ίταλο Καλβίνο, Έρμαν Έσσε, Χέρμαν Μπροχ.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Μ.Γ.Κ.: Θα έλεγα ότι έχω επηρεαστεί από τους εκπροσώπους του μαγικού ρεαλισμού στο τρόπο γραφής.
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Μ.Γ.Κ.: Είναι ένας φαύλος κύκλος ΄που κατευθύνεις και κατευθύνεσαι συνεχώς.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Μ.Γ.Κ.: Κουράγιο.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Μ.Γ.Κ.: Οι νόμοι της αγοράς.
Τι την αποτυχία;
Μ.Γ.Κ.: Οι νόμοι της αγοράς.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Μ.Γ.Κ.: Ποτέ!
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Μ.Γ.Κ.: Περιέργεια.
Η συλλογή της Μαρίας Γεωργαλά-Καρτούδη, Αυτονόητα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φίλντισι. Στο δελτίο τύπου διαβάζουμε:
«Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται».«Είναι φως φανάρι».«Θέλει και ρώτημα;»Όλα όσα ευκόλως παραλείπονται τα θεωρούμε «αυτονόητα».Τι είναι όμως τα αυτονόητα;Μικρές καθημερινές συνήθειες, που νοηματοδοτούν και επιδιορθώνουν τη σχέση με τον εαυτό μας και τους άλλους.Συμφωνημένες συνήθειες που κάνουν τη ζωή μας, σε όλα τα επίπεδα, πιο εύκολη, που οριοθετούν, που βασίζονται σε πανανθρώπινες αξίες, όπως η αγάπη, η φιλία, η αξιοπρέπεια, ο σεβασμός, η αυταπάρνηση και που, λόγω της άκριτης συνεχούς χρήσης τους, αποδυναμώνονται και «απειλείται» κατ’ επέκταση η ατομική αλλά πολύ περισσότερο η κοινωνική ισορροπία και ευημερία.Αυτονόητα που τα ξεχνάμε και δεν χαρίζουμε λίγο από το χρόνο μας, για να τα «ξεσκονίσουμε», να τους ξαναδώσουμε νόημα και σημασία, να τα υπερασπιστούμε, να τα αναδιατυπώσουμε.Ξεχασμένα αυτονόητα, όπως η απλή «Καλημέρα», το «Ευχαριστώ», το «Παρακαλώ», η «Συγγνώμη», που είτε δε λέγονται καθόλου, είτε λέγονται και ακυρώνονται την ίδια στιγμή από τη συμπεριφορά μας.Η ιδέα γεννήθηκε μέσα από δεκάδες αφορμές αγένειας, έλλειψης κοινής λογικής, έλλειψης παιδείας, κοινωνικής αδιαφορίας και αριβισμού.Γεννήθηκε στο σπίτι, στο λεωφορείο, στην αγορά, στον επαγγελματικό μας χώρο, στην προσωπική μας ζωή, στον ελεύθερό μας χρόνο, την ώρα που πίνουμε έναν καφέ.Γεννήθηκε επειδή ό,τι θεωρούμε δεδομένο δεν είναι απαραίτητα δεδομένο και για τους άλλους, αφού η λέξη είναι μία αλλά οι ερμηνείες της άπειρες.Τα αυτονόητα ως ευκόλως εννοούμενα δεν πρέπει να παραλείπονται εφ’ όσον διασφαλίζουν την κοινωνική ευημερία και συνοχή.Μαρία Γεωργαλά-Καρτούδη
Η Μαρία Γεωργαλά γεννήθηκε στη Βουλιαγμένη Αττικής. Σπούδασε Κοινωνιολογία, Διοίκηση Επιχειρήσεων και Δημοσιογραφία στην Αθήνα. Πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Παρίσι στον τομέα της Επικοινωνίας και Πληροφορίας. Κατέχει την επαγγελματική πιστοποίηση, Σύμβουλου Σταδιοδρομίας, GCDF (Global Career Development Facilitator. Δραστηριοποιείται ως σύμβουλος εκπαιδευτικής και επαγγελματικής ανάπτυξης εφήβων και ενηλίκων και ως μέντορας επιχειρηματικότητας. Τα παιδικά της βιβλία: «Το συναχωμένο αεροπλανάκι» (υποψήφιο για Βραβείο Παιδικού Εικονογραφημένου από το περιοδικό Διαβάζω, 2009) και «Το παραμύθι με τα χλομά μάγουλα» (δραματοποιημένο σε θεατρική παράσταση από το δημοτικό Αρσάκειο Ψυχικού), κυκλοφορούν από τις εκδ. Ζαχαράκης. Αρθρογραφεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Ποιήματα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Ασχολείται ενεργά με ζητήματα ισότητας, έμφυλης βίας, γυναικείας ηγεσίας και ενδυνάμωσης.
