Με αφορμή την κυκλοφορία του άλμπουμ Burn του LUPE από την Alcyone Records και το εκπληκτικό Honey bee που με μάγεψε, έστειλα μερικές ερωτήσεις στον ίδιο ώστε να μιλήσει για τη μουσική.
Ο, κατά κόσμον, Μιχάλης Λατουσάκης είναι τραγουδιστής, συνθέτης και δάσκαλος φωνητικής. Πρωτοεμφανίστηκε στη μουσική βιομηχανία με την ίδρυση των Mosquito το 2014, μια gothic rock μπάντα. Το 2019 σχημάτισε το solo project "Burn" ενώ σε συνεργασία με την Εφραιμία κυκλοφόρησε το EP "Leyes" των Onism, ένα neoclassical darkwave duet. Αυτήν την εποχή ολοκληρώνει τη δεύτερη solo δουλειά του, το Dark room, που αναμένεται να κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο του 2021.
Χαρακτηριστικό της μουσικής του είναι ότι και τα δύο προσωπικά του albums βασίζονται στον αυτοσχεδιασμό και το αυθόρμητο δηλαδή στη γνήσια έκφραση των σκέψεων και των συναισθημάτων. Κινούνται στα μονοπάτια του gothic/darkwave αλλά θα ανακαλύψετε επιρροές και από άλλα είδη.
Τι σας οδήγησε στη μουσική;
Lupe: Δεν θα ήθελα να βάλω τη μουσική πορεία σε στεγανά, καθώς αυτό μπορεί να αλλοίωνε το συναίσθημα τής κάθε στιγμής της πορείας αυτής. Κάθε στιγμή οδηγεί στην επόμενη, και η ανάλυση των στιγμών με λογική ακολουθία δεν θα μπορούσε να το εκφράσει σωστά.
Ποιο μουσικό είδος σας εκφράζει καλύτερα;
L: Ως ακροατή με εκφράζουν πολλά διαφορετικά είδη κυρίως της ροκ: gothic rock, post-punk, darkwave, classic rock, progressive rock, alternative rock και σπανιότερα η metal και η ηλεκτρονική rock. Ως δημιουργός ιδιαίτερα στο solo project “Lupe”, δεν θα ήθελα να ορίζομαι από κάποιο είδος εξαρχής. Πρώτα ολοκληρώνεται ένα άλμπουμ και μετά μπαίνω στη διαδικασία να σκεφτώ το είδος. Μέχρι στιγμής αυτό καταλήγει να βρίσκεται κοντά στην πιο σκοτεινή και συναισθηματική πλευρά της μουσικής, στα γενικότερα πλαίσια του Darkwave.
Υπάρχει κάτι που να μη μπορεί να εκφραστεί με τη μουσική;
L: Κατά την προσωπική μου άποψη όχι. Στη μουσική υπάρχει ο δημιουργός (πομπός) και ο ακροατής (δέκτης). Ο πρώτος μέσω της μουσικής προσπαθεί να αποδώσει κάτι και ο δεύτερος έχει την ελευθερία να το ερμηνεύσει όπως αυτός επιθυμεί.
Αν δεν υπήρχε η μουσική, με τι θα είχατε ασχοληθεί; Υπάρχει υποκατάστατο;
L: Αν δεν υπήρχε η μουσική θα μιλούσαμε για έναν τελείως διαφορετικό κόσμο, τον οποίο δεν τολμώ να φανταστώ. Παρ’όλα αυτά η σωστή απάντηση είναι πως θα ασχολούμουν με τη "ρετκατφη". Όπου "ρετκατφη" θα σήμαινε μουσική στον φανταστικό αυτό κόσμο!
Όχι, δεν υπάρχει υποκατάστατο για εμένα.
Πώς ξεκινάει η δημιουργία; Τι σας εμπνέει; Τι σας πυροδοτεί;
L: Συχνότερα υπάρχει ένα συναίσθημα λαχτάρας απροσδιορίστου πρόσημου, όμως πρακτικά πατάω το “Rec” και κάθομαι στο πιάνο με ένα μικρόφωνο. Με πυροδοτεί η ίδια η μουσική, η οποία ποτέ δεν ξέρω που θα με οδηγήσει και αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον.
Πώς βλέπετε τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια; Κάνετε μακροχρόνια σχέδια;
L: Ξέρω πως σίγουρα θα εκφράζομαι μέσω της μουσικής όπως και τώρα. Υπάρχουν πολλά σχέδια τα οποία θα αποκαλύπτονται όσο περνάει ο καιρός και αφορούν κυρίως ζωντανές παρουσιάσεις όλων των δημιουργιών (Mosquito, Onism, Lupe).
Αν έπρεπε να περιγράψετε το “Burn” με τρεις λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές;
L: Αυθορμητισμός | Ελευθερία | Απομόνωση
Click to music: