Πατέρα, μητέρα, δε σε κάνει ο τίτλος που νομίζεις πως θα τον έχεις μια ζωή και θα το γυροφέρνεις, στο νου και στην καρδιά σου, αναλλοίωτο και ανέπαφο, σε κάθε είδους διαμαρτυρία του παιδιού σου.
Γονιός δε γεννιέσαι, γίνεσαι, μα θέλει κότσια, αντοχή, υπομονή και υπομονή, θέληση, μα κυρίως καθαρή σκέψη και ωριμότητα.
Το παιδί δεν είναι ένα παιχνίδι που το αποκτάς και μετά ψάχνεις τρόπους να το αποφύγεις όσο αφορά την ανατροφή του ακόμα και τη μόρφωσή του.
Το παιδί δεν είναι ένα καλλωπιστικό φυτό που το 'χουμε για να το δείχνουμε και να επιδεικνύουμε απλά την παρουσία του και όντως απόντες και απούσες διατελούμε συντελεστές σε ένα απ' τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ίδιας του της ζωής και υπόστασης, μέσω της επιδεικτικής καμιά φορά ανυπαρξίας και ουδετερότητας όσο αφορά στα κέντρα λήψης αποφάσεων είτε άμεσα είτε έμμεσα.
Δε σε κάνει γονιό το να κυοφορήσεις, να γεννήσεις, να χτυπήσει μέσα σου η καρδούλα του και μόνο.
Γονιό σε κάνουν τα ατελείωτα βράδια, τα ξενύχτια, οι φόβοι και οι ανασφάλειες που σε κατακλύζουν όταν δεν ξέρεις πώς να του συμπεριφερθείς και ύστερα πώς θα φερθεί εκείνο.
Υπάρχουν βιολογικοί γονείς που το μόνο που κάνουν είναι να παραθέτουν τους εαυτούς τους ως ήρωες και να επιδεικνύουν συνέχεια ωμά και επιδεικτικά το ρόλο τους και πόσο θα 'πρεπε να ήταν υπόχρεα σ' αυτούς τα παιδιά τους.
Μα εγώ χρόνια τώρα έχω μάθει, και το λέω όπου σταθώ και όπου βρεθώ, πως Ο ΓΟΝΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ 'ΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΟΚΛΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ.
Υπάρχουν βιολογικοί γονείς που δε σκέφτονται ότι σε ένα διαζύγιο ρημάζουν τις ψυχές των αθώων παιδιών τους, αρκεί να αναδείξουν ο ένας στον άλλον την υπεροχή του μέσω των παιδιών τους.
Ψυχές που δυστυχώς δε λαμβάνονται υπόψιν όπως τις αξίζει και θα 'πρεπε, αλλά συνθλίβονται από μια διασπορά ιού, τρανού και μέγιστου, θανατηφόρου ψυχής και όχι μόνο που δεν είναι άλλος κανένας παρά ο ΕΓΩΙΣΜΟ-ΙΟΣ… που διαλύει νου, ψυχή και καρδιά.
Καιρός είναι να δούμε σοβαρά αυτή την ασθένεια και να συμβάλλει ο καθένας απ' τη μεριά του στο να κατευναστούν τα πλήθη των εγωισμών και των ανορθόδοξων μεθόδων κακίας κι εκδίκησης και να πάρουμε θέση για ένα ανώτερο συναίσθημα, τη δικαίωση, που έρχεται πάντα απ' τις πράξεις και τα λόγια μας τα αληθινά και ποτέ τα πομπώδη και τα γιγάντια άνευ ουσίας και αξίας.
ΓΟΝΙΟΣ ΘΑ ΠΕΙ ΑΓΑΠΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ!
Άννα Ζανιδάκη
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα του Νικόλαου Γκίζη (Κου-Κου, ελαιογραφία, 1882, Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών)