Ηλία Τσακανίκα
Μια ιστορία-παιδικό παραμύθι με πρωταγωνιστές τον Κουφό Λύκο, τη Γαλάζια Κουκουβάγια και τον Κίτρινο Λαγό.
Εισαγωγή
Τι κοινό έχουν ένας Κουφός Λύκος, μια Γαλάζια Κουκουβάγια και ένας Κίτρινος Λαγός; Είναι “θύματα” της νέας τεχνολογίας, με τον Κουφό Λύκο να έχει... κουφαθεί, τη Γαλάζια Κουκουβάγια να μη μπορεί να... δει και τον Κίτρινο Λαγό να μη μπορεί να... κινηθεί! Μια ιστορία για μικρούς και μεγάλους για τους κινδύνους που διατρέχουμε από τις συσκευές της σύγχρονης τεχνολογίας.
Ο Κουφός Λύκος δεν ήταν πάντα κουφός. Αυτό έγινε όταν ήταν οκτώ χρονών και οι γονείς του του είχαν αγοράσει το πρώτο του smartphone κινητό τηλέφωνο.
Ο Κουφός Λύκος ήθελε να ακούει δυνατά μουσική και το έκανε κάθε μέρα. Έβαζε τα ακουστικά στα αυτιά του, άνοιγε τον ήχο όσο περισσότερο μπορούσε και παρά την προειδοποίηση του κινητού ότι “αν ακούτε μουσική σε υψηλή ένταση για μεγάλο χρονικό διάστημα ενδέχεται να προκληθεί βλάβη στην ακοή σας” αυτός συνέχιζε. Του άρεσε να ακούει όχι μόνο μουσική με τις ώρες, αλλά άκουγε δυνατά και όσα βίντεο έβλεπε στα sites που περιηγούνταν. “Θέλω να μου εντυπώνονται όσα ακούω” έλεγε στον εαυτό του. “Νομίζω ότι είμαι ακουστικός τύπος”. Ώσπου μια μέρα άνοιξε το smartphone, μπήκε στην εφαρμογή “Μουσική”, αλλά δεν άκουγε τίποτα... “Θα έχει χαλάσει το smartphone” σκέφτηκε.
Η Γαλάζια Κουκουβάγια έμενε στο ίδιο δάσος με τον Κουφό Λύκο. Είχαν την ίδια ηλικία και ήταν φίλη του, αφού είχαν μεγαλώσει και παίξει μαζί στο ίδιο δάσος. Οι γονείς της, επειδή κυνηγούσαν τη νύχτα και δε μπορούσαν να ασχοληθούν με εκείνη, της είχαν πάρει ένα tablet. Όταν της το δώρισαν κάποια Χριστούγεννα, η Γαλάζια Κουκουβάγια είχε χαρεί πολύ. Όλες αυτές οι εφαρμογές που είχε, τα πολλά βίντεο που μπορούσε να βλέπει, η μουσική που μπορούσε να ακούει, τα βιβλία που μπορούσε να διαβάζει ακόμη και το να ψάχνει ό,τι θέλει στο ίντερνετ, την είχαν κάνει να είναι συνεχώς μπροστά από τη μικρή οθόνη του tablet. Όλη την μέρα. Για την ακρίβεια όλη τη νύχτα. Γιατί όπως είπαμε και προηγουμένως, οι γονείς της τη νύχτα κυνηγούσαν. Και όπως είναι γνωστό οι κουκουβάγιες την ημέρα κοιμούνται.
Μετά από τόσα που είχε δει στην οθόνη του tablet τα μεγάλα μάτια της Γαλάζιας Κουκουβάγιας έτσουζαν συχνά πυκνά. Δεν έδινε όμως σημασία. Έβλεπε τόσα ωραία πράγματα στο tablet και ήθελε να δει και να διαβάσει όσα περισσότερα μπορούσε κάθε νύχτα. Άλλωστε, ο κόσμος του ίντερνετ είναι ανεξάντλητος. Ένας πραγματικός ωκεανός από εικόνες και πληροφορίες. Όμως, μια νύχτα συνέβηκε κάτι πολύ δυσάρεστο. Η Γαλάζια Κουκουβάγια ήταν έτοιμη να ανοίξει το tablet όμως... δεν έβλεπε! Δε μπορούσε να βρει που είναι το κουμπί για να το ανοίξει ούτε φυσικά να δει όσα είχε σκοπό εκείνη τη νύχτα...
Ο Κίτρινος Λαγός είχε παχύνει πολύ. Βέβαια, όταν ήταν πιο μικρός ήταν ένας πολύ φυσιολογικός λαγός. Ξέρετε έτρεχε πολύ, έπαιζε με τους άλλους λαγούς του δάσους, αλλά και με τους φίλους του τον Κουφό Λύκο και τη Γαλάζια Κουκουβάγια. Έτρωγε λίγο και γενικά απολάμβανε τη ζωή και το παιχνίδι. Από την ημέρα που οι γονείς του πήραν laptop στο σπίτι, όλα άλλαξαν. Σταμάτησε να παίζει στο δάσος μαζί με τους φίλους του και συνεχώς έτρωγε όταν δεν είχε τι να κάνει μέσα στο σπίτι. Τι να το κάνουν, αφού τώρα μπορούσαν να παίζουν και να επικοινωνούν διαδικτυακά όση ώρα και όποτε ήθελαν;
Ακόμη και αργά τη νύχτα που οι γονείς τους κοιμόντουσαν. Τα παιχνίδια στο ίντερνετ είχαν περισσότερο ενδιαφέρον από τα πραγματικά, γιατί τους έδειχναν κόσμους με άγρια θηρία, που έπρεπε να σκοτώσουν. Και κέρδιζαν και πόντους, πολλούς πόντους που τους έφερναν στην κορυφή της λίστας των ομάδων που συμμετείχαν στο παιχνίδι. Έτσι ο Κίτρινος Λαγός και οι φίλοι του γινόντουσαν σπουδαίοι, πολύ σπουδαίοι.
Όπως είπαμε, όμως, πιο πριν, ο Κίτρινος Λαγός είχε παχύνει πολύ, πάρα πολύ, ώσπου μια μέρα δε χώραγε να βγει από την πόρτα του δωματίου του... και πλέον με δυσκολία μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι του...
Έτσι όπως είχαν έρθει τα πράγματα, με αυτά που είχαν πάθει, οι τρεις φίλοι δε μπορούσαν να επικοινωνήσουν μέσω των συσκευών τους. Κι αυτό γιατί η Γαλάζια Κουκουβάγια δε μπορούσε να δει και να ανοίξει το αγαπημένο της tablet. O Κουφός Λύκος δε μπορούσε να μιλήσει ούτε καν στο τηλέφωνο με τους άλλους δυο φίλους του. Θα μου πείτε μπορούσαν να του στείλουν μήνυμα και να το δει. Αλλά και αυτό ήταν αδύνατο μιας και ο Κίτρινος Λαγός δε μπορούσε εύκολα να σηκωθεί από το κρεβάτι του και να φτάσει το laptop του που ήταν στο γραφείο του, απέναντί του μόλις τέσσερα βήματα πιο πέρα.
Οι γονείς τους άραγε τί έκαναν όταν έγιναν όλα αυτά;
Οι γονείς του Κουφού Λύκου μιλούσαν στο γιο τους και αυτός στην κυριολεξία δεν τους άκουγε! Τότε πραγματικά τρελάθηκαν! Θορυβημένοι, όταν αντιλήφθηκαν τι είχε πραγματικά συμβεί στο παιδί τους από το smartphone που του είχαν πάρει έτρεξαν αμέσως στο δέντρο που κατοικούσε η Νεράιδα του Δάσους...
Οι γονείς της Γαλάζιας Κουκουβάγιας δεν πίστευαν στα μάτια τους με το θέαμα που αντίκρισαν το ίδιο πρωί γυρίζοντας κατάκοποι από το νυχτερινό κυνήγι. Η μονάκριβη κόρη τους δε μπορούσε να τους δει. Στην αρχή νόμισαν ότι θα περάσει με εκείνο το κολλύριο που είχαν χρησιμοποιήσει και προηγούμενες φορές που τους είχε παραπονεθεί ότι πονούσαν τα μάτια της. Όταν όμως είδαν ότι δε γίνεται τίποτα, έτρεξαν και αυτοί για να συναντήσουν τη Νεράιδα του Δάσους...
Οι γονείς του Κίτρινου Λαγού ξαφνιάστηκαν, επίσης. Είχαν παρατηρήσει ότι ο γιος τους δεν έβγαινε συχνά από το δωμάτιό του. Αυτοί όμως ήταν αφοσιωμένοι στη συλλογή καρπών και την έγκαιρη προετοιμασία για το χειμώνα που πάντα ήταν δύσκολος στο δάσος. Είχαν επαναπαυτεί στο γεγονός ότι το παιδί τους ήταν πιο ασφαλές μέσα στο σπίτι. Οι κίνδυνοι στο δάσος είναι πολλοί. Τι κι αν είναι όλη μέρα στο laptop; Ήταν προτιμότερο από το να το φάει κάποια πονηρή αλεπού και να χάσουν το παιδί τους για πάντα. Οπότε του πήγαιναν το φαγητό στο δωμάτιο και τον έβρισκαν πάντα καθισμένο μπροστά στο laptop. “Ας τρώει το παιδί μας κι ας είναι και στο laptop” σκεφτόντουσαν. “Τι θα πάθει;” Έλα όμως που το παιδί τους τη μέρα εκείνη δε μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι και έκλαιγε... Προς στιγμή πάγωσαν και τα έχασαν. “Πάμε γρήγορα στο δέντρο που κατοικεί η Νεράιδα του Δάσους”, είπε η μαμά λαγουδίνα στο μπαμπά λαγό και χωρίς να χάσουν καθόλου χρόνο αμέσως έτρεξαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν...
Η Νεράιδα του Δάσους κατοικούσε σε μια αιωνόβια βελανιδιά. Όλη τη ζωή της την είχε περάσει σε αυτό το δάσος το οποίο γνώριζε πολύ καλά. Η αγαπημένη της εποχή ήταν η άνοιξη που η φύση φόραγε τα γιορτινά της μετά από κάθε δύσκολο χειμώνα. Αγαπούσε πολύ τα άλλα ζώα του δάσους όπως και αυτά εκείνη. Την είχαν σύμβουλο και της ζητούσαν να τους βοηθήσει με τα μαγικά ξόρκια της κάθε φορά που αντιμετώπιζαν πολύ δύσκολες καταστάσεις. Και βέβαια, στην περίπτωσή μας, ήταν πάρα πολύ δύσκολη η κατάσταση για τους γονείς των τριών φίλων μας του Κουφού Λύκου, της Γαλάζιας Κουκουβάγιας και του Κίτρινου Λαγού.
Όλοι οι γονείς συναντήθηκαν σαν να ήταν συνεννοημένοι στην αιωνόβια βελανιδιά. Ήταν πολύ αναστατωμένοι με όσα είχαν συμβεί στα παιδιά τους από τις ηλεκτρονικές συσκευές που τους είχαν αγοράσει στην προσπάθειά τους να μην τους λείψει κάτι. Τα παιδιά τους, που είναι το μέλλον του δάσους, σίγουρα έπρεπε να γνωρίζουν τις νέες τεχνολογίες και τους νέους τρόπους επικοινωνίας, που ανοίγουν οι τεχνολογίες αυτές. Αντιλήφθηκαν, όμως, ότι υπάρχει και η άλλη όψη που δεν την είχαν συνειδητοποιήσει. Για το λόγο αυτό βρίσκονταν τώρα στο σπίτι της Νεράιδας του Δάσους ζητώντας τη βοήθειά της. Εκείνη θα ήξερε να κάνει κάτι γιατί οι γονείς πραγματικά δεν είχαν την εμπειρία να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις.
Πρώτη ξεκίνησε να μιλάει η μαμά του Κουφού Λύκου
-Νεράιδα του Δάσους, ο γιος μας δεν ακούει καθόλου. Τα αυτάκια του έχουν πρόβλημα. Κάνε σε παρακαλώ κάτι να μας βοηθήσεις! είπε σχεδόν ικετευτικά.
-Και εμένα η κόρη μου δε βλέπει! Βοήθησέ μας! σπάραξε η μαμά της Γαλάζιας Κουκουβάγιας και αμέσως έβαλε τα κλάματα.
-Κι ο γιος μας δε μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι! Χρειαζόμαστε τη βοήθειά σου! είπε η μαμά του Κίτρινου Λαγού και όλοι μαζί ξέσπασαν σε κλάματα.
Η αγωνία και τα δάκρυα των γονιών είχαν αλλοιώσει τα πρόσωπά τους. Τα γοερά κλάματα και οι λυγμοί τους διαπερνούσαν την πρωινή ησυχία του δάσους, δημιουργώντας ένα απερίγραπτα άσχημο κλίμα.
Η Νεράιδα του Δάσους τα έχασε. Δεν είχε ξαναδεί τους γονείς αυτούς σε χειρότερη κατάσταση.
-Πείτε μου σας παρακαλώ με κάθε λεπτομέρεια τι έχει συμβεί στα παιδιά σας.
Άκουσε προσεκτικά την ιστορία κάθε παιδιού. Συχνά πυκνά το πρόσωπό της συνοφρυώνονταν με όσα άκουγε. Καταλάβαινε τον αγώνα των γονιών για την επιβίωσή των οικογενειών τους, ο οποίος βέβαια είχε αντίκτυπο στο χρόνο που αφιέρωναν οι γονείς στα παιδιά αυτά. Συμφωνούσε, βέβαια, και με τη χρήση της τεχνολογίας, η οποία θεωρείται πλέον απαραίτητη και δεν πρέπει να αγνοείται σε ένα σύγχρονο περιβάλλον.
Στο τέλος ήρθε η ώρα να μιλήσει.
“Αγαπητοί μου γονείς καταλαβαίνω σε τι κατάσταση είστε και θα κάνω ό,τι μπορώ για να σας βοηθήσω. Θέλω όμως και εσείς από την πλευρά σας να μου υποσχεθείτε κάτι. Τώρα που είδατε και την αρνητική πλευρά των επιλογών σας φροντίστε ώστε τα παιδιά σας να μην ξαναέρθουν ούτε εκείνα ούτε εσείς στη θέση αυτή. Αφιερώστε περισσότερο χρόνο σε αυτά γιατί το έχουν ανάγκη! Συζητήστε αυτό που συνέβηκε μαζί τους και αποφασίστε πως θα το χειριστείτε μαζί από δω και πέρα! Να είστε κοντά τους πολλές φορές την ημέρα ακόμη και μέσω smartphone, tablet ή laptop!
“Έτσι ακριβώς θα κάνουμε από εδώ και πέρα” είπαν ομόφωνα οι γονείς. “Τώρα όμως τι κάνουμε καλή μας Νεράιδα;”
Η Νεράιδα του Δάσους είχε ήδη σκεφτεί τι θα κάνει...
Χρησιμοποίησε το ξόρκι “ακουσετοραλίκ” και αμέσως επανέφερε την ακοή του Κουφού Λύκου. “Ο γιος σας τώρα μπορεί να ακούει” είπε στους γονείς του. “Μπορείτε αν θέλετε να τον στείλετε στο Ωδείο αφού του αρέσει τόσο η μουσική”.
Στη συνέχεια έφερε από το σπίτι της μια αλοιφή που είχε φτιάξει από τα λουλούδια του δάσους. Με αυτή η Γαλάζια Κουκουβάγια θα μπορούσε να ξαναδεί. “Εσείς, είπε στους γονείς της, μπορείτε να την πηγαίνετε ταξίδια όπως και σε κάθε είδους μουσεία μιας και αρέσει τόσο πολύ στην κόρη σας να βλέπει καινούρια πράγματα.”
Τέλος, είπε στους γονείς του Κίτρινου Λαγού: “Θα του δίνετε για δυο βδομάδες μόνο από ένα καρότο ή άλλο λαχανικό την ημέρα. Και από δω και πέρα θα προσέχει όλη η οικογένεια τη διατροφή της τρώγοντας πιο υγιεινά. Μόλις αδυνατίσει και χωρέσει να βγει από το δωμάτιό του πρέπει να παίζει και να τρέχει όλη την ημέρα!
Ηλίας Τσακανίκας
Συμμετοχή στον 1ο Διαγωνισμό Παραμυθιού koukidaki
