Άλκηστης Μαξιμιάδου
Ένα όνειρο μεγάλο!
Είμαι ένας νέος Παπαγάλος
Περήφανος για το όνομά μου, Εμμανουήλ Κάλλος
Το κάλλος της φωνής μου θέλω να εξασκώ
Και επαγγελματικά να τραγουδώ
Ειδάλλως
∼
Όνειρα έχω τερατώδη
που φαντάζουν κοπιώδη
Όμως είμαι αποφασισμένος
Ότι στην τέχνη είμαι δοσμένος
Και αν κάποιο εμπόδιο βρεθεί
Χωρίς αμφισβήτηση θα αντιμετωπιστεί.
∼
Το όνειρό μου για να ακολουθήσω
ένα ταξίδι μακρινό θα ξεκινήσω
Σε μια μεγάλη Πολιτεία θα το αναζητήσω
Άγνωστη και μακρινή
Εγχείρημα δίχως διόλου λογική
Όμως εγώ είμαι πεπεισμένος
Πως θα γίνω καταξιωμένος
Η μητέρα του παπαγάλου, Εμμανουήλ Κάλλου άκουσε το γιο της να αποκαλύπτει τη βαθύτατη επιθυμία του μέσα από ένα τραγούδι. Γνωρίζει το ταλέντο του και ξέρει πως με ό,τι και αν καταπιαστεί θα γίνει ένας άξιος παπαγάλος. Όμως στο χωριό τους συνηθίζεται οι νέοι παπαγάλοι να μη φεύγουν μακριά από τους γονείς τους, αλλά να μένουν μαζί τους και να τους βοηθούν στις καλλιέργειες, στη συλλογή των καρπών και των σπόρων.
Η μαμά παπαγαλίνα
Γνωστή σε όλους «Κάλλου Ρίνα»
Γαλ γαλ ξεφώνισε σα δυνατή σειρήνα
Και ήρθε κοντά μου να με κεράσει μια σοκολατίνα
∼
Θέλοντας να μου αλλάξει γνώμη
Για την παρέμβαση μου ζήτησε συγνώμη
Και μου ψιθύρισε «Μη φύγεις Εμμανουήλ από το χωριό ακόμη
Μείνε εδώ, οικογενειάρχης θα γίνεις, άξιος με ρώμη».
Ο Εμμανουήλ παρά το λόγο της μητέρας του ήταν σίγουρος και αποφασισμένος για το εγχείρημα του. Θα έφευγε από το χωριό, θα πήγαινε στην πόλη για να αναδείξει το ταλέντο του και να γίνει ένας μεγάλος τραγουδιστής. Εκεί θα είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει μαθήματα σε μουσικό σχολείο, να εμφανίζεται σε μουσικές σκηνές και να συναντήσει καταξιωμένους καλλιτέχνες. Επιπλέον, στην πόλη τα τραγούδια του θα έβρισκαν ανταπόκριση σε ένα ευρύτερο κοινό. Στο χωριό του δεν είχε τη δυνατότητα να πετύχει τίποτα απ’ όλα αυτά. Για αυτό, εξήγησε στη μητέρα του:
Γαλ γαλ, δε θέλω στο χωριό να μείνω
Εγώ έχω σκέψεις και όνειρα να κυνηγήσω
Την τύχη μου θέλω να αναζητήσω
Για αυτό ένα ταξίδι μακρινό θα ξεκινήσω
∼
Χωρίς τις έγνοιες του αγρού θέλω να ζήσω
Τον κόσμο όλο επιδιώκω να γνωρίσω
Καινούρια μέρη θα γυρίσω
Σπουδαίους καλλιτέχνες θα συναντήσω
Έτσι θα μπορέσω να διδαχτώ απ’ τη δική τους πείρα
Παρέα θα γίνουμε και θα γλεντάμε με ντέφι, ταμπουρά και λύρα.
∼
Το ταλέντο μου σκοπεύω να καλλιεργήσω
Για αυτό μαθήματα μουσικής θα παρακολουθήσω
Της μουσικής την τέχνη με όρεξη θα διδαχτώ
Έτσι με γνώσεις θα καταρτιστώ και επαγγελματικά θα τραγουδώ.
∼
Με τόλμη και με θάρρος
Είμαι ένας σπουδαίος παπαγάλος
Τα νέα του κόσμου ταξιδεύοντας μαθαίνω ταχέως και γοργώς
Τα ενώνω σε στιχάκια και γίνομαι δημιουργός.
∼
Θα μπορέσω όμως αν θελήσω
Πάλι πίσω να γυρίσω;
Ή εσάς, τους γονείς μου θα έχω εκνευρίσει
Και την πόρτα του σπιτιού μου για πάντα θα έχω κλείσει;
∼
Αγαπημένοι μου, δε θέλω να σας στεναχωρήσω
Που το δωμάτιό μου άδειο θα αφήσω
Όμως έχω ελπίδες και όνειρα να ακολουθήσω
Θέλω να πετάξω, την τύχη μου να αναζητήσω
Με τόσα επιχειρήματα που πρόβαλε ο παπαγάλος πως θα μπορούσαν οι γονείς του να αρνηθούν την πρότασή του. Αναγνώρισαν το ταλέντο του γιου τους και αποφάσισαν να δεχτούν την απόφασή του. Του εξέφρασαν τα βαθιά συναισθήματά τους, την παντοτινή τους αγάπη και την αμέριστη υποστήριξή τους. Και έτσι ο πατέρας του Εμμανουήλ, ο κύριος Κάλλος του είπε:
Το σκεφτήκαμε καλά και εγκρίνουμε την πρότασή σου
Φύγε μακριά, κάνε όπως προβλέπει η βούλησή σου
Το ταλέντο σου είναι διάκριση μεγάλη
Κρίμα είναι να σου αναθέσουμε δουλειά οποιαδήποτε άλλη
Εκμεταλλεύσου το και μη το χαραμίσεις
Τραγούδησε λοιπόν, το ξέρουμε, θ’ ανθίσεις
Να γίνεις ο καλύτερος τραγουδιστής
Κάνε μας τους πιο περήφανους γονείς όλης της γης
Έτσι λοιπόν ο παπαγάλος επινόησε το καλλιτεχνικό του όνομα, άλλαξε το «Εμμανουήλ» σε «Μάνος» και άνοιξε τα φτερά του για να αναζητήσει την τύχη του και να γίνει ένας μεγάλος τραγουδοποιός.
Ταξιδεύοντας για την πόλη ο Μάνος πέρασε μέσα από ένα δάσος. Τότε άρχισε να βλέπει καπνούς, οι οποίοι δεν άργησαν να φτάσουν κοντά του και να δυσκολέψουν την αναπνοή του. Ο Μάνος πέταξε πιο ψηλά για να απομακρυνθεί. Είδε τα δέντρα να καίγονται και τα ζώα του δάσους να τρέχουν να σωθούν πριν προλάβουν να τους περικυκλώσουν οι φλόγες. Ο Μάνος φοβήθηκε πολύ, πέταξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να ξεφύγει απ’ τον κίνδυνο και μετά από ώρες περιπλάνησης βρέθηκε σε ένα μικρό χωριουδάκι.
Εκεί στάθηκε σε ένα κλαδάκι λυπημένος.
Τα όμορφα δάση ποιος τα καίει
Κανένας σκίουρος δε φταίει
Περίεργες των ανθρώπων είναι οι βουλές
Κάνουν ό,τι θέλουν, θες δε θες.
Καθώς τραγουδούσε κατάλαβε ότι η φωνή του δεν ήταν πια η ίδια. Είχε γίνει βραχνή και μπάσα και ο Μάνος δυσκολευόταν να αποδώσει ικανοποιητικά έστω και ένα μικρό τραγουδάκι, κάτι που ήταν εντελώς πρωτοφανές για εκείνον.
Ωχ τι σημαίνει αυτό για μένα!
Πως πάν’ τα όνειρα χαμένα;
Τα όνειρα μου δε θα λησμονήσω
Με τη δύναμη όλη της ψυχής μου θα τα κυνηγήσω.
Και έτσι ο Μάνος, ο φίλος μας ο παπαγάλος έκανε «γαλ γαλ» για να καθαρίσει τη φωνή του και ξανά πάλι «γαλ γαλ» και άλλο ένα «γαλ» και συνέχισε να τραγουδάει.
Καθώς ο Μάνος πλησίαζε το επόμενο χωριό στο δρόμο του για την πόλη συνάντησε μία όμορφη αλεπού. Ο Μάνος χάρηκε, τη σταμάτησε και της πρότεινε να της τραγουδήσει.
Με όρεξη και με μεράκι
Θα πω για σένα ένα τραγουδάκι
Έλα κοντά μου να σε ασπαστώ γλυκό μου αλεπουδάκι
Φίλοι να γίνουμε, ας το γιορτάσουμε με παγωτό καϊμάκι
Ευκαιρία έτσι θα ’χω τα όνειρά μου να σου διηγηθώ
Πάω στην πόλη να σπουδάσω γιατί θέλω επαγγελματικά να τραγουδώ.
Η αλεπού απάντησε στο Μάνο:
Η φωνή σου είναι για μένα τόσο κρύα
Αν έτσι θες να τραγουδάς εμένα να μη με λένε πια κυρία
Φύγε ευφάνταστο πτηνό τώρα από εδώ μπροστά
Με αναγκάζεις να κλείσω τα αυτιά μου και να βάλω ακουστικά.
Ο Μάνος δεν έδωσε σημασία. Απλώς συνάντησε μία ξινή, σνομπ αλεπού σκέφτηκε και συνέχισε να πετάει για να φτάσει στην πόλη. Κάποια στιγμή ο Μάνος αντιλήφθηκε ότι τον πλησιάζει ορμητικά ένα γεράκι. Ήξερε πως τα γεράκια είναι εχθροί των παπαγάλων για αυτό του είπε ένα τραγουδάκι για να το καλοπιάσει, γιατί πίστευε πως με αυτόν τον τρόπο θα σταματήσει το γεράκι να τον βλέπει εχθρικά.
Με όρεξη και με μεράκι
Θα πω για σένα ένα τραγουδάκι
Σε είδα να έρχεσαι από εκείνο το κλαδάκι
Όλο μπρίο και ναζάκι αποκαλύπτοντας το μυτερό σου το νυχάκι
Αμέσως σκέφτηκα πως κυνηγάς κάποιο παπάκι
Όμως εσύ προτίμησες εμένα γιατί μυρίστηκες ότι αφιερωμένο σου έχω τραγουδάκι
Και είπα από μέσα μου τι έξυπνο που είναι εκείνο το γεράκι!
Είμαι σίγουρος ότι με εμένα θα γίνει φιλαράκι
Για αυτό και ’γω το όνειρό μου θα σου διηγηθώ
Πάω στην πόλη να σπουδάσω γιατί θέλω επαγγελματικά να τραγουδώ.
Και το γεράκι του απάντησε:
Ήρθα κοντά γιατί μυρίστηκα φαγάκι
Και πέταξα γρήγορα από εκείνο το δεντράκι
Ευκαιρία είναι είπα να χλαπακιάσω ένα νόστιμο παπαγαλάκι
Η φωνή σου είναι όμως τόσο κρύα
Αποστροφή μου προκαλεί και αηδία
Σταμάτησα να σε βλέπω πλέον εχθρικά
Με αναγκάζεις να κλείσω τα αυτιά μου και να φύγω μακριά.
Ο Μάνος δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στο γεράκι. Είναι εχθρός μου, με βλέπει μόνο σα τροφή και για αυτό δεν μπορεί να εκτιμήσει τη φωνή μου σκέφτηκε, έκανε «γαλ γαλ» για να την καθαρίσει και άνοιξε τα πολύχρωμα φτερά του για να πετάξει. Καθώς πλησίαζε στο επόμενο χωριό που ήταν στο δρόμο του για να φτάσει στην πόλη συνάντησε ένα γάτο. Σκέφτηκε ότι ο γάτος δεν είναι εχθρός των παπαγάλων και του τραγούδησε:
Με όρεξη και με μεράκι
Θα πω για σένα ένα τραγουδάκι
Ξεκίνησα απ’ το μικρό μου χωριουδάκι
Με περηφάνια και χαρά να κάνω ένα μεγάλο ταξιδάκι
Στην πόλη σε μουσικό σχολείο σκοπό έχω να πάω
Γιατί όνειρό μου είναι επαγγελματικά να τραγουδάω
Μήπως θέλεις να ’ρθεις μαζί μου για παρέα;
Ιδέα θα ήτανε ωραία!
Ο γάτος του απάντησε:
Αν περιμένεις από εμένα κάτι καλό για το τραγούδι σου να πω
Τότε έχεις ψευδαισθήσεις, θα σου τις σβήσω στο λεπτό
Η φωνή σου είναι για μένα τόσο κρύα
Για να την ακούσω έκανα τεράστια θυσία
Για αυτό σταμάτα πια να τραγουδείς
Τα αυτιά μου τα καημένα, να χαρείς
Και φύγε τώρα από εδώ μπροστά
Μη φάω τα φτερά σου και απομείνουν τα οστά.
Ο Μάνος Κάλλος τρόμαξε πολύ και έφυγε γρήγορα για να ξεφύγει από την απειλή του γάτου. Δεν είχε δώσει σημασία ούτε στη γνώμη της αλεπούς, ούτε σε εκείνη απ’ το γεράκι, όμως τώρα είχε τριτώσει το κακό. «Για ποιο λόγο, ένας γάτος που του είμαι αδιάφορος να μου πει ψέματα, να με κοροϊδέψει», σκέφτηκε. Μετά από αυτή τη συνάντησή του με το γάτο ο Μάνος πείστηκε πως η φωνή του δεν είναι καλή και πως ο καπνός την είχε καταστρέψει ολοκληρωτικά. «Τι και αν η φωνή μου καταστράφηκε για πάντα και δεν ξαναγυρίσει πίσω», αναρωτήθηκε. Η φωνή του είχε αποκτήσει διαφορετική χροιά και ήταν σίγουρος πως από δω και πέρα δε θα έπρεπε να τη χρησιμοποιεί για να τραγουδάει.
Οι φλόγες και οι καπνοί
Σε αναμμένο με άφησαν κλαδί
Και της φωνής την ομορφάδα
Μου την έκαναν βραχνάδα.
Ο Μάνος Κάλλος πέταξε απογοητευμένος και απαρηγόρητος που δε μπορεί πια να τραγουδάει όμορφα. Αλλά δεν είχε που να πάει. Είχε χάσει τ’ όνειρό του και μαζί και τον προορισμό του. Ξαφνικά άκουσε μία παπαγαλίνα να τραγουδάει και μαγεύτηκε.
Όμορφη παπαγαλίνα
Νόστιμη είσαι σα πραλίνα
Καλλίφωνη σα καρδερίνα
Παιχνιδιάρα και τσαχπίνα.
Και εκείνη του συστήθηκε τραγουδώντας:
Στο μικρό με λένε Κωνσταντίνα
Και κατάγομαι απ’ την όμορφη Αθήνα
Σε είδα σε τούτη τη μαρίνα
Να κυνηγάς μια αθερίνα
Του ήλιου είσαι πολύχρωμη ακτίνα
Με μαργαριτάρια μοιάζεις και με κρίνα
Μαζί σου γίνομαι και προσφυγίνα
Μέχρι την Ινδία φτάνω και την Κίνα.
∼
Όμως μοιάζεις στεναχωρημένος
Σκεπτικός και λυπημένος
Τι την καρδιά σου βασανίζει
Και τα μάτια σου σκοτίζει;
Ο Μάνος Κάλλος αποκρίθηκε:
Από το χωριό μου έφυγα γοργώς
Για να γίνω ένας σπουδαίος τραγουδοποιός
Ταλέντο έμφυτο έχω τόσο
Αλήθεια λέω και δεν κάνω τον καμπόσο
Στο δρόμο όμως διέσχισα ένα δάσος
Φωτιά αυτό είχε πάρει και εγώ έμεινα μπάσος.
Γαλ γαλ έκανε για να καθαρίσει τη φωνή του και συνέχισε:
Οι φλόγες και οι καπνοί
Τη φωνή μου ξύρισαν γουλί
Και της φωνής την ομορφάδα
Μου την έκαναν βραχνάδα.
∼
Απ’ το σπίτι μου με όνειρα ξεκίνησα γεμάτος,
Όμως την ψυχή μου εμαύρισε ένας άσπρος γάτος.
∼
Εσύ όμως Ντίνα μου καλή μου
θέλω να βρίσκεσαι μαζί μου
Γιατί ευφραίνεις την ψυχή μου
Και θα απαλύνεις την πληγή μου.
∼
Το χρόνο μου μαζί σου απολαμβάνω
Για αυτό μια πρόταση έχω να σου κάνω.
∼
Το κάλλος της φωνής μου έχω χάσει
Στο άλγος της ψυχής δε δίνω βάση
Έτοιμος είμαι να αναλάβω δράση
Και τραγούδι να συνθέσω μ’ αφορμή μια φράση.
∼
Εγώ λοιπόν θα είμαι στιχουργός και θα χτυπώ το ντέφι
Και συ θα είσαι μουσικός κι οι νότες σου θα φέρνουν κέφι.
∼
Κόσμο μαγεύεις σα Πυθία
Η φωνή σου τιθασεύει ακόμα και θηρία
Κρίμα είναι να τη χαραμίσεις
Τραγούδησε τους στίχους μου, στο υπόσχομαι θα ανθίσεις
Μεγάλη τραγουδίστρια θα γίνεις
Ρέστα θα δίνεις, φωτιές θα σβήνεις.
Η Ντίνα του απάντησε:
Για αυτό είσαι λοιπόν Μανόλη λυπημένος;
Απ’ την τύχη σου όμως είσαι πολύ ευνοημένος
Γιατί ο δρόμος σου σε έστειλε σε μένα
Απ’ όλα τα άλλα μέρη, διαλεγμένα
Τις πληγές σου ξέρω πως θα απαλύνω
Με μελισσόχορτο τον πόνο θα αμβλύνω
Την επούλωση της φωνής σου θα επιταχύνω
Και το βάρος της ψυχής σου θα ελαφρύνω.
∼
Νεραϊδόχορτο και δίκταμο θα ρίξω
Και ο τόνος της φωνής σου θα γυρίσει πίσω.
∼
Έτσι πάλι όμορφα θα τραγουδάς
Και δε θα χρειάζεται κανέναν να παρακαλάς
Εσένα σε φωνάζουνε Μανόλη
να τραγουδάς θα θέλουν να σ’ ακούνε όλοι.
∼
Μαζί σου μου αρέσει να τραγουδάω
Για αυτό δέχομαι την πρόταση και ούτε την πετάω
Όμως αντί εσύ να απαγγέλλεις και εγώ να τραγουδώ
Προτιμώ να κάνουμε ντουέτο και να σε παντρευτώ.
Έπειτα από τα γιατροσόφια της Ντίνας και την περιποίηση της τραυματισμένης περιοχής ο Μάνος ξαναβρήκε τη φωνή του και μαζί και τον ενθουσιασμό του. Και έτσι πάθημα του έγινε μάθημα. Εκείνη την ημέρα αποφάσισε ότι από εδώ και στο εξής δε θα απογοητεύεται με την πρώτη δυσκολία, ούτε θα χάνει τόσο εύκολα το σθένος του. Θα αγωνίζεται, θα διεκδικεί και θα προσπαθεί να πετύχει το στόχο του.
Όταν εγώ δεν πίστεψα στον εαυτό μου
Εσύ Ντίνα με βοήθησες να ξαναβρώ το όνειρό μου
Την καψαλισμένη μου φωνή με βότανα ανακούφισες
Και την ψυχή μου με ανθούς και γιασεμιά και ρόδα πλούτισες.
∼
Αλλά πάνω απ’ όλα πίστεψες σε μένα
Γιατί κοίταξες μες στα μάτια μου τα βουρκωμένα
Διέκρινες τ’ όνειρο, τη θέληση και την αξία μου
Και παρ’ όλη μου την απαισιοδοξία και τη θλίψη
Δεν άφησες την απελπισία τ’ όνειρό μου να επικαλύψει.
∼
Για αυτό σε θέλω στη ζωή μου
Για να ευφραίνεις την ψυχή μου
Τα όνειρά μου όταν ξεχνώ να μου θυμίζεις
Και με τ’ όμορφα φτερά σου να σε βλέπω γλυκά να πεταρίζεις.
∼
Μαζί λοιπόν θα τραγουδάμε
Στη δυστυχία αυτού του κόσμου έτσι θα απαντάμε
Οι στίχοι μου τον κόσμο θα αλλάξουν
Και μια νέα ιστορία θα χαράξουν.
∼
Σε όμορφα μέρη θα γυρνάμε
Πολλούς λαούς θα συναντάμε
Τα νέα θα μαθαίνουμε, τραγούδια θα υφαίνουμε
Και για ότι θέλουμε να κάνουμε θα επιμένουμε.
∼
Μαζί θα αλλάξουμε τον κόσμο
Θα τον γεμίσουμε με δυόσμο
Όμορφα πλέον θα μυρίζει
Κι από χαρά θα ξεχειλίζει.
Ο Μάνος πραγματοποίησε μαζί με την Ντίνα τα όνειρά του. Πήγαν στην πόλη, γράφτηκαν στο καλύτερο μουσικό σχολείο και καλλιέργησαν το ταλέντο τους. Γνώρισαν σπουδαίους καλλιτέχνες και τραγούδησαν ντουέτο σε μεγάλες μουσικές σκηνές.
Πλησιάζοντας το τέλος αυτού του παραμυθιού πρέπει να μάθετε ότι τα τραγούδια του Μάνου έγιναν μεγάλες επιτυχίες και τραγουδιούνται μέχρι και σήμερα σε όλο τον κόσμο. Και ξέρετε γιατί έγινε αυτό; Γιατί τα τραγούδια αυτά τα δημιούργησε ο Μάνος με όρεξη και με αγάπη. Πώς θα μπορούσαν να έχουν γίνει κάτι άλλο εκτός από επιτυχίες!
Και όπως τελειώνουν όλα τα παραμύθια, έτσι και σ΄ αυτό ο Μάνος και η Ντίνα έζησαν καλά και εμείς καλύτερα.
Άλκηστη Μαξιμιάδου
Συμμετοχή στον 1ο Διαγωνισμό Παραμυθιού koukidaki
