Τι κι αν τα χρόνια πέρασαν, τι κι αν οι εποχές δέχθηκαν τις δικές τους αλλαγές και τις δικές τους σταδιοδρομίες...
Τα παλάτια, τα κτήρια, εκείνες οι διαδρομές και οι διάδρομοι, οδηγούν κάθε πολιτισμό στα δικά του απομεινάρια, στα δικά του αποτυπώματα, τόσο τοιχογραφιών, όσο και διάφορων ιστορικών και μη διαδρομών και ελεύσεων, πορειών, διαμαρτυρομένων των καθεστωτικών τότε συνθηκών και επιδιώξεων, αλλαγών και πρωτοποριών συνάμα.
Χρόνια που πέρασαν, άγγιξαν, διάνθισαν τα δικά τους όμορφα καλλιτεχνήματα, τις δικές τους εισόδους και εξόδους... πολιτισμού, χώρου και περιφρορούμενων στοιχείων, υλικών και δομών αυτών.
Παλάτια που θες να τα αντικρίσεις, χώρους και τοποθεσίες που φαντάζουν σε σένα απρόσιτες, μα η μεγαλουργία τους μεγεθύνεται στο νου σου και τις θεωρείς απρόσιτες και ανέγγιχτες, ανέπαφες και απόμακρες από σένα και απ' τον καθένα μας.
Μεγαλεία ψυχών, υφών και αφών του καθενός καλλιτέχνη που δημιούργησε μεν αλλά άφησε τέτοια παρακαταθήκη σε μας τους νεότερους, σε σας τους νεότατους και στους γηραιότερους που θα 'ταν ευχής έργο να τα παραδώσουμε ως θησαυρούς ανεκτίμητης αξίας και απαράμιλλου θάρρους, τέχνης και έμπρακτης απόδειξης αυτής.
Άννα Ζανιδάκη
Η συνοδευτική εικόνα είναι επιλογή της ίδιας
