Το παγκάκι μας

Αλέξανδρου Κατάκαλου


Όταν αποφάσισες ότι δεν θες να με ξαναδείς,
αλήθεια δεν ήμουν έτοιμος.
Πήγα σ' αυτό το παγκάκι που καθόμασταν συχνά κι έκατσα περιμένοντας να περάσεις.
Πέρασαν ώρες και δεν σε είδα.
Είχα ακόμα τις ελπίδες να σε δω.

Στο τέλος χάθηκαν.

Περπατάω έξω με τις ώρες ελπίζοντας ότι θα σε πετύχω.
Κάθομαι στο μέρος που δώσαμε το πρώτο μας φιλί και κλαίω.
Πάω στο δέντρο που χαράξαμε τα ονόματα μας και ονειρεύομαι ότι σε έχω δίπλα μου.

Γύρνα... 

🍃

Copyright © Αλέξανδρος Κατάκαλος All rights reserved, 2020
Το παρόν περιέχεται στην ποιητική συλλογή «Ιστορίες φυγής.» την οποία μπορείτε να βρείτε/κατεβάσετε δωρεάν στην Ανοιχτή Βιβλιοθήκη