Χάρη Παπαδόπουλου
Τα κουνούπια παλιά δεν τσιμπούσαν τους ανθρώπους... Τρεφόντουσαν μονάχα με διάφορες ουσίες από τα χόρτα.
Μια φορά κι έναν καιρό ένα γλυκό κουνουπάκι ο Πιτς βρέθηκε στην αυλή του σπιτιού μιας κακιάς μάγισσας. Πείνασε πολύ. Όταν είδε την σούπα της μάγισσας που ετοιμαζόταν να φάει βούτηξε μέσα με ορμή και άρχισε λαίμαργα να τρώει.
Η μάγισσα που στο μεταξύ είχε πάει στην κουζίνα να πάρει λίγο ψωμί, μόλις επέστρεψε και είδε τον Πιτς μέσα στην σούπα της νευρίασε πάρα πολύ. Έτρεξε αμέσως και πήρε από το προσκεφάλι της το μαγικό της ραβδί και με μια κίνηση γέμισε την ψυχούλα του Πιτς με κακία. Από εκείνη την στιγμή και μετά ο Πιτς έγινε το πιο κακό κουνούπι του κόσμου.
Άρχισε με μανία να τσιμπάει ό,τι και όποιον έβρισκε μπροστά του. Αφού τσίμπησε πρώτα το ψωμί και τα φρούτα της μάγισσας, έπειτα με μίσος όρμηξε καταπάνω της και την τσίμπησε παντού. Η κακιά μάγισσα από τα πολλά τσιμπήματα έπεσε αναίσθητη στο έδαφος. Τότε ο Πιτς βρήκε την ευκαιρία και πέταξε μακριά. Στον δρόμο όμως όποιον έβρισκε μπροστά του τον τσιμπούσε. Τσίμπησε το καλοκάγαθο λιοντάρι και την καλούλα την αλεπού την κυρά-Μάρω. Όποιον τσιμπούσε ο Πιτς του έβαζε μέσα στον χαρακτήρα του την αγριότητα και την κακία. Και έτσι μετά από λίγο ολόκληρη η ζούγκλα είχε γεμίσει με άγρια και κακά ζώα. Ο Πιτς όμως δεν σταμάτησε εκεί. Συνέχισε να τσιμπάει ακόμη ακόμη και τα αδέλφια του, τα ξαδέλφια του και τους άλλους, τους συγγενείς και τους φίλους του, τα υπόλοιπα κουνούπια... Φυσικά όλα τα κουνούπια από εκείνη την στιγμή και έπειτα, γίνανε κακά και άρχισαν να τσιμπάνε όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Και δεν τσιμπούσαν μόνο. Είχανε και μια πολύ κακιά συνήθεια να γυρνάνε γύρω από τα αυτιά των ανθρώπων και των ζώων και να τραγουδούν μια πολύ εκνευριστική μελωδία...
- Ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ... Και ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ... και ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ... και ζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζζ... ακουγότανε πια παντού και όλοι οι άνθρωποι, μα και τα ζώα, έτρεμαν από το φόβο τους, όποτε άκουγαν αυτό το τόσο εκνευριστικό τραγούδι.
Από εκείνη τη στιγμή, παιδάκια ολάκερη η φύση, μαζί με όλους τους ανθρώπους και τα ζώα, άλλαξαν εντελώς τη συμπεριφορά τους. Η φύση, άρχισε να δημιουργεί καταιγίδες και σεισμούς και καταποντισμούς σα να ήθελε να εκδικηθεί, ό,τι και όποιον την είχε πειράξει. Τα ζώα έγιναν κακά και μονοφαγάδες... Ποτέ κανένα ζώο δεν ξανά μοιράστηκε το φαγητό του με κάποιο άλλο.
Αλλά και οι άνθρωποι, έγιναν κακοί και άρχισαν να σκοτώνουν τα ζώα για να τα φάνε αλλά και μεταξύ τους να τσακώνονται συνέχεια για το ποιος είναι ο πιο όμορφος και ποιος έχει τα περισσότερα λεφτά και τα καλύτερα πράγματα.
Η ζήλια, η κακία και η πονηριά, επικράτησαν παντού.
Τα κουνούπια όμως, συνέχιζαν το καταστροφικό τους έργο. Και έτσι τσίμπησαν κάποιες σφήκες και μετά κάποια φίδια και αυτά με τη σειρά τους έγιναν κακά και άρχισαν να τσιμπούν και να δαγκώνουν όποιον έβρισκαν μπροστά τους.
Όπως καταλαβαίνετε παιδάκια, η μαγεία μιας ιδανικής φύσης μέσα στην οποία όλα τα πλάσματα θα ζούσαν αρμονικά και ήρεμα, είχε για πάντα χαθεί... Και φτάσαμε στο σημείο που το κάθε πλάσμα σκοτώνει κάποιο άλλο, για να το φάει ή για να ταΐσει την οικογένεια του...
Μάταια η Χαρημά προσπάθησε με χίλιους δυο τρόπους να αλλάξει όλο αυτό το κακό που είχε συμβεί και μέσα από τις ιστορίες και τα παραμύθια της να κάνει και πάλι τα πλάσματα όλου του πλανήτη να αγαπηθούν. Δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Εσείς όμως παιδάκια, καλό θα ήταν να μεγαλώσετε και να αγαπάτε τη φύση και όλα τα πλάσματα που μέσα της ζουν, γιατί όλα μαζί και το καθ' ένα ξεχωριστά, έχουν κάποιο λόγο που υπάρχουν...
Χάρης Παπαδόπουλος
Συμμετοχή στον 1ο Διαγωνισμό Παραμυθιού koukidaki
