Στο διάλειμμα απ’ την εργασία, είχε την συνήθεια να καπνίζει ένα τσιγάρο έξω από το γραφείο της εταιρείας. Και πιο συγκεκριμένα, στην είσοδο της πολυκατοικίας που στεγαζόταν. Ως πολιτικός μηχανικός, ήταν "μετρημένος", λιγομίλητος και αφοσιωμένος στον εκάστοτε στόχο που είχε θέσει.
Ανάμεσα όμως σε εκείνους τους κύκλους καπνού, θυμήθηκε ότι την μουντή αυτή μέρα ήταν η επέτειος του ενός χρόνου χωρισμού από την σύζυγο του. Το διαζύγιο δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Για τον απλό λόγο ότι οι μικροεγωισμοί σε συνάρτηση με την καθημερινότητα είχαν φθείρει εκείνο τον δεσμό αγάπης που είχαν δημιουργήσει αρκετά χρόνια πριν.
Ήταν αργά πλέον, και γνώριζε πολύ καλύτερα απ’ τον καθένα την σκληρή αλήθεια. Καμιά φορά αναρωτιόταν με το "αν", το "ίσως", και το "γιατί".
Λεπτομέρειες θα έλεγε κανείς. Γι’ αυτόν ήταν η ουσία. Και η πληγή στην ψυχή δεν επούλωνε εύκολα.
Τα χρονογραφήματα του Νίκου συνοδεύει κολάζ από έργα της Elinore Schnurr.
Βρείτε τον Νίκο Βαρδάκα στη σελίδα του στο facebook.
