Κωνσταντίνος Τζίμας: Η ανάγκη να εκφράσω την αλληλεπίδραση των ανθρώπων με τα έμψυχα και τα άψυχα όντα. Δηλαδή να εκφράσω την ποίηση των σχέσεών μας.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Κ.Τ.: Ρίζα.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Κ.Τ.: Θα έλεγα στον αναγνώστη/-τρια ότι αυτό που πρόκειται να διαβάσει ανήκει στο συλλογικό ασυνείδητο. Το βιβλίο αυτό ανήκει σε όλους, δηλαδή διαβάζοντάς το συναντιόμαστε, επικοινωνούμε και συν-δημιουργούμε.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Κ.Τ.: Ίσως να ήταν ένα ταξίδι προς τον εσωτερικό μας κόσμο που κρατάει από - εώς το +/- άπειρο. Μια διαρκής αναζήτηση της σοφίας, κάτι σαν την Διαθήκη του Ορφέα (Κοκτό). Μια εξερεύνηση της βασανιστικής σχέσης του ανθρώπου με τις δημιουργίες του.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο;
Κ.Τ.: Αχ να μπορούσα / να ξεριζώσω τα μάτια σας, / να τα φορέσω, να δω / τι χρώμα είναι ο κόσμος σας, / ποιος αφήνει / και ποιος; / ποιος παραμερίζει τα άστρα και κοιτάζει από πίσω;
Ο Κωνσταντίνος Τζίμας σε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών για την ποιητική του συλλογή, Ρίζα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Captainbook.
Ο Κωνσταντίνος Τζίμας γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου 1985 στην Λαμία Φθιώτιδας. Το 2011 αποφοίτησε από το τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΤΕΙ Πατρών. Παράλληλα σπούδασε κλασική μουσική. Από το 2013 ζει μόνιμα στο Μπρίστολ (UK). Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Ρίζα κυκλοφόρησε το 2017 -εκδόσεις Captainbook- ενώ έχει μεταφραστεί στα Αγγλικά και τα Ισπανικά. Έχει συμμετάσχει σε διεθνείς διαγωνισμούς ποίησης ενώ πρόσφατα το έργο του παρουσιάστηκε σε συνεργασία με το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Μεξικό (UAEM), La Colmena, στο Μεξικό. Σπουδάζει Δημιουργική Γραφή και εργάζεται σε καινούργια συγγραφικά πρότζεκτ ποίησης και λαογραφικού παραμυθιού. Στην πρώτη του έκδοση φιλοδοξεί να μιλήσει μέσα από τις εικόνες που δημιουργούν τα γεωμετρικά σχήματα, οι αριθμοί και τα χρώματα δημιουργώντας μια γέφυρα εκ των έσω, για όσα συνδέουν την ύπαρξή μας με το χρόνο.