«Σκόρσο» σημαίνει τράνταγμα, ταρακούνημα κυριολεκτικά και μεταφορικά. Με τον ίδιο τίτλο (Σκόρσο), η Καβαλιώτισα συγγραφέας, Μαρία Φαρμάκη, κυκλοφορεί το νέο της μυθιστόρημα που παρουσιάστηκε πρόσφατα στην Καβάλα.
Με ένα δικό της «σκόρσο» (τράνταγμα στην Κυπριακή διάλεκτο), η βασική ηρωίδα του βιβλίου, προσπαθεί να ολοκληρώσει τα μαθήματα που έχασε στο πανεπιστήμιο, όσο κι αν την αποτρέπουν το σύστημα παιδείας και οι μελλοντικοί συνάδερφοί της. Κι όμως, η ίδια επιμένει, με όνειρο της να εργαστεί μόνιμα ως καθηγήτρια στο Αργοστόλι.
Στο όμορφο αυτό νησί του Ιονίου, μετά τους τρεις καταστροφικούς σεισμούς τον Αύγουστο του 1953, η ισορροπία της ιστορίας των κατοίκων διαταράσσεται. Άλλοι χάνουν τη ζωή τους, άλλοι μεταναστεύουν. Οι περισσότεροι όμως μένουν στον τόπο τους και εκεί παλεύουν με τα προαιώνια τρωκτικά της ανθρώπινης ψυχής. Η συνθήκη και οι συγκυρίες, η φτώχεια, ο εαυτός τους, τα πάθη και τα λάθη τους, ο έρωτας, η ανοχή, η αντοχή, η πρόκληση... Όλα απέναντι τους, για να τους ενώνουν ή να τους διχάζουν. Σκόρσο! Στη δίνη του ένα τσούρμο άνθρωποι από τους λιγότερο ευνοημένους ψάχνουν τη σωτηρία στη συλλογική προσπάθεια και δημιουργούν μια δική τους κοινότητα, τα Ποβεράτα. Ο Σόλωνας, ο Γαβρίλης, ο Γεράσιμος, ο Αναστάσης ανάμεσά τους. Η νονά Ασημίνα και η Μαρκέλλα, ο Βενέτης και η Πανωραία, ο Δημητράκης και η Ρωξάνη, η Ριρίκα, ο Κουρλογέρακας..., ο καθένας στο δικό του σκόρσο ψάχνουν τον Παράδεισο ή τουλάχιστον την πιο γαλήνια Κόλαση. Η αναζήτηση όλων μια περιπέτεια που συνεχίζεται στις επόμενες γενιές και διαρκεί περισσότερο από εξήντα χρόνια. Μέχρι το 2011. Κληρονομιά που παραδίδεται στον Χαρίτο και την Ελευθερία για να βιώσουν τα δικά τους αδιέξοδα... (Από το οπισθόφυλλο)
Κοντά σε όλους θέλει να βρίσκεται η νεαρή ηρωίδα του 2009. Εδώ έχει γεννηθεί, θέλει να μοιραστεί ζωή, όνειρα και γιατί. Όπως έλεγε η νόνα της: «Όταν ο άνθρωπος χάσει από νωρίς τη ρίζα του, μετεωρίζεσαι στο χάος. Αν είναι άντρας, δεν ξέρει τι πάει να πει άνδρας, αν είναι γυναίκα δεν ξέρει τι πάει να πει γυναίκα, το μαθαίνει άγαρμπα από ξένους... Γνωρίζει μονάχα την παιδική του αποστολή, χαϊδεύει στα λουλούδια, τους παραδείσους που έχασε και ξεγελιέται σ’ έναν ίσκιο-αυταπάτη».
Το Σκόρσο της Μαρίας Φαρμάκη είναι ισάξιο με το «Πριμαρόλα», της Αθηνάς Κακούρη ή τις τριλογίες του Νίκου Θέμελη. Δεινά, μοίρα, κοινωνία, άτομο, κληροδοτούν από γενιά σε γενιά διαδρομές και αδιέξοδα στους νεότερους. Έτσι, όλοι είμαστε ήρωες μιας τραγωδίας που πορεύεται στη δικαίωση, τη συγχώρεση, την κάθαρση.
Η Μαρία Φαρμάκη γεννήθηκε και ζει στην Καβάλα. Είναι φιλόλογος και έχει διδάξει σε γυμνάσια και λύκεια του νομού, προσπαθώντας παράλληλα μέσα από το μαθητικό θέατρο να φέρει τους μαθητές σε επαφή με τον πολιτισμό και τη δημιουργία. Συνεργάστηκε με το Ταμείον Θράκης στη Διαπολιτισμική και Διεκπαιδευτική κατασκήνωση στα Άβδηρα της Ξάνθης. Στο πλαίσιο της προβολής και διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας, δίδαξε γλώσσα και αρχαία ελληνική τραγωδία σε εφήβους από διάφορες περιοχές, όπως τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, τη Μολδαβία, την Ιορδανία κ.ά. Έχει γράψει μια ποιητική συλλογή, από την οποία δέκα ποιήματα έχουν συμπεριληφθεί στην ανθολογία «Εκκύκλημα», που εκδόθηκε από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Ν. Καβάλας. Αρθρογραφεί κατά καιρούς στον τοπικό Τύπο.
Το μυθιστόρημα της Μαρίας Φαρμάκη, Σκόρσο, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ρώμη
