Ylli Pollogati
Πάνω στα χρόνια πατούσα...
Αυτά μου φεύγανε,
Όπως το καλοκαίρι,
το νερό από την πηγή.
"Αγαπιόμασταν τόσο που λιώναμε", παρέμεινε για χρόνια...
Τώρα,
η βιασύνη μας έπαιρνε.
Για την καταιγίδα,
κατάρες ρίχναμε,
Φωνή και κάλεσμα μας
έπνιξαν.
Στα μάτια μου ήρθε
η μαγεία!
Εκπυρσοκρότησε ολόκληρη
πάνω μου...
Ξεκινάω και της φιλάω τα μάτια
Στα χείλη κράτησα
την ανάσα.
"Καρδιά μου εσύ" -
ακούω να μου λέει.
Φοβήθηκα!!
Και "έφυγα χωρίς
να φορέσω το πουκάμισο το
λευκό..."
Μπροστά στον καθρέφτη
ρίχνω μια ματιά,
Τι είχε κάνει
🍃
NË SY MË ERDHI MAGJIA'
Mbi vite shkelja...
Ato më iknin,
Si verës,
burimit uji.
“Duheshim sa treteshim”, mbeti viteve..
Tani,
rrëmbimi na merrte.
Për stuhit,
mallkime flakëm,
Zë e thirrje na
mbytën.
Në sy më vjen
magjia!
E shkrehu e tëra
mbi mua..
Nis e i puth sytë
Buzëve e mbajta
frymën.
“Zëmra ime ti” -
dëgjoj t’më thotë.
U trëmba!
Edhe “ika pa
veshur këmishën e
bardhë...”
Mbi pasqyrë
hedh sytë,
Ç’i kishte bërë
brisku fytyrës?!
🍃
Copyright © Ylli Pollogati All rights reserved
Μετάφραση στην ελληνική από τη Φωτεινή Γκέργκο
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα από τον Κώστα Λούστα