Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Δελίνα Βασιλειάδη: Η καλλιτεχνική δημιουργία για μένα, είτε πρόκειται για πίνακα ζωγραφικής είτε για λογοτεχνικό κείμενο, είναι μια ανάγκη. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου δίχως τέχνη, χρώματα, ήχους, λέξεις. Το θεατρικό μου έργο «Παράδεισος κατ’ οίκον», που μόλις κυκλοφόρησε από την ΚΑΠΑ εκδοτική (είναι το τρίτο θεατρικό μου έργο που κυκλοφορεί από την ΚΑΠΑ εκδοτική, μετά τα έργα «Πέρασμα» και «Το παιχνίδι της Αλίκης»), δεν αποτελεί εξαίρεση. Γράφω επειδή το έχω ανάγκη, επειδή δεν μπορώ και δεν θέλω να κάνω αλλιώς. Ωστόσο, πάντα υπάρχει κάτι ξεχωριστό που αποτελεί την απαρχή της κάθε δημιουργίας, του κάθε κειμένου, του κάθε πίνακα. Ο «Παράδεισος κατ’ οίκον» είναι η ιστορία τεσσάρων εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους ανθρώπων -διαφορές στην ηλικία, στα βιώματα, στη φιλοσοφία και στις επιλογές ζωής- οι οποίοι ξαφνικά βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα υπέροχο σπίτι, όπου τα πάντα (κυρίως τα καταναλωτικά αγαθά) υπάρχουν σε αφθονία. Είναι, όμως, ουσιαστικά μόνοι. Και δεν μπορούν να φύγουν. Πρέπει να μείνουν για πάντα (πόσο διαρκεί άραγε αυτό «για πάντα» πολλές φορές αναρωτιούνται) μέσα σε αυτόν τον «Παράδεισο» μαζί. Και μέσα από τις ατέλειωτες συζητήσεις -ο χρόνος πλέον δεν έχει καμία σημασία- προσπαθούν να νιώσουν, να σκεφτούν, να καταλάβουν. Ίσως προσπαθούν να ζήσουν. Και ενώ επιλέγουν να κρύβουν επιμελώς πολλά στοιχεία από το παρελθόν -άλλωστε, όπως πολλάκις αναφέρεται από όλους «τι σημασία έχει πια;»- πάντα αυτό (το παρελθόν) κατορθώνει και εμφανίζεται στην επιφάνεια. Με ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται…
Από πάντα με ενδιέφερε ο «χρόνος» και η συνειδητοποίηση της θνητότητας του ανθρώπου. Σε όλα τα έργα μου υπάρχει με κάποιον τρόπο αυτό το στοιχείο. Οι ήρωες του «Παραδείσου» είναι μετέωροι. Βρίσκονται ταυτόχρονα σε κίνηση και ακινησία. Ο χρόνος, το (μυστικό) παρελθόν, το παρόν, το (αβέβαιο) μέλλον… όλα έχουν γίνει μια μάζα… Το ερώτημα είναι αν τελικά μπορούμε να κατανοήσουμε όσο ακόμα έχουμε την ευκαιρία το ποιοι είμαστε, τι θέλουμε, πού πάμε και ποια είναι τα ουσιαστικά, τα σημαντικά και τα σπουδαία. Ή θα καταλήξουμε να ζούμε «μετέωροι» και στάσιμοι σε μια ζωή που κινείται πάντα προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Δ.Β.: Εγκλεισμός.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Δ.Β.: Προτιμώ να μην προϊδεάσω και να μη συμβουλεύσω κανέναν που πρόκειται να διαβάσει όχι μόνο το θεατρικό μου «Παράδεισος κατ’ οίκον», αλλά οποιοδήποτε βιβλίο μου, επειδή θεωρώ πως το κάθε έργο τέχνης ο εκάστοτε αναγνώστης, θεατής, ακροατής κ.λ.π. πρέπει να το αντιμετωπίζει ανεπηρέαστος με τα μάτια της δικής του ψυχής και μόνο. Το καλλιτεχνικό δημιούργημα με αυτόν τον τρόπο μετουσιώνεται σε καθρέφτη της ψυχής του θεατή και τον οδηγεί σε δικά του μονοπάτια, δικά του ταξίδια, σε δικούς του χρόνους και δικές του σκέψεις. Αυτό για μένα είναι το πολύ μεγάλο επίτευγμα της τέχνης. Να αναγκάσει τον καθένα από εμάς να αντιμετωπίσουμε το δημιούργημα, κατ’ επέκταση τον εαυτό μας, κατά πρόσωπο. Ωστόσο, πάντα μου αρέσει και επιδιώκω μια εκ των υστέρων συζήτηση με τους αναγνώστες των κειμένων μου, όπου μέσω του διαλόγου μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι και πλουσιότεροι.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Δ.Β.: Θα ήταν ένα μαγικό ταξίδι όχι μόνο στον χώρο, αλλά και στον χρόνο. Θα ταξιδεύαμε στο παρελθόν, στις αναμνήσεις, στις σκέψεις και στις επιλογές που κάναμε. Θα επισκεπτόμασταν όλα τα μέρη όπου είχαμε πάει παλιότερα, αλλά και όλα εκείνα που είχαμε ονειρευτεί… Φυσικά, η διάρκεια θα ήταν πολύ πολύ μεγάλη… Ίσως και μια ολάκερη ζωή δεν θα μας έφτανε…
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Δ.Β.: Θα κλείσω αυτήν την όμορφη μίνι συνέντευξη, αφού πρώτα σας ευχαριστήσω θερμά για τη φιλοξενία σας, με τη φράση που, μετά από πολλή σκέψη, ο εκδότης μου και επικεφαλής της ΚΑΠΑ εκδοτικής Θεόδωρος Κουλεδάκης, η επιμελήτριά μου Σωτηρία Αποστολάκη κι εγώ επιλέξαμε να μπει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου «Παράδεισος κατ’ οίκον»:
«Ζήσε το τώρα, αλλά μην αφήνεις τις αναμνήσεις να χαθούν».
Εύχομαι καλή συνέχεια σε εσάς και τους αναγνώστες σας.
Δελίνα Βασιλειάδη: Η καλλιτεχνική δημιουργία για μένα, είτε πρόκειται για πίνακα ζωγραφικής είτε για λογοτεχνικό κείμενο, είναι μια ανάγκη. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου δίχως τέχνη, χρώματα, ήχους, λέξεις. Το θεατρικό μου έργο «Παράδεισος κατ’ οίκον», που μόλις κυκλοφόρησε από την ΚΑΠΑ εκδοτική (είναι το τρίτο θεατρικό μου έργο που κυκλοφορεί από την ΚΑΠΑ εκδοτική, μετά τα έργα «Πέρασμα» και «Το παιχνίδι της Αλίκης»), δεν αποτελεί εξαίρεση. Γράφω επειδή το έχω ανάγκη, επειδή δεν μπορώ και δεν θέλω να κάνω αλλιώς. Ωστόσο, πάντα υπάρχει κάτι ξεχωριστό που αποτελεί την απαρχή της κάθε δημιουργίας, του κάθε κειμένου, του κάθε πίνακα. Ο «Παράδεισος κατ’ οίκον» είναι η ιστορία τεσσάρων εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους ανθρώπων -διαφορές στην ηλικία, στα βιώματα, στη φιλοσοφία και στις επιλογές ζωής- οι οποίοι ξαφνικά βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα υπέροχο σπίτι, όπου τα πάντα (κυρίως τα καταναλωτικά αγαθά) υπάρχουν σε αφθονία. Είναι, όμως, ουσιαστικά μόνοι. Και δεν μπορούν να φύγουν. Πρέπει να μείνουν για πάντα (πόσο διαρκεί άραγε αυτό «για πάντα» πολλές φορές αναρωτιούνται) μέσα σε αυτόν τον «Παράδεισο» μαζί. Και μέσα από τις ατέλειωτες συζητήσεις -ο χρόνος πλέον δεν έχει καμία σημασία- προσπαθούν να νιώσουν, να σκεφτούν, να καταλάβουν. Ίσως προσπαθούν να ζήσουν. Και ενώ επιλέγουν να κρύβουν επιμελώς πολλά στοιχεία από το παρελθόν -άλλωστε, όπως πολλάκις αναφέρεται από όλους «τι σημασία έχει πια;»- πάντα αυτό (το παρελθόν) κατορθώνει και εμφανίζεται στην επιφάνεια. Με ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται…
Από πάντα με ενδιέφερε ο «χρόνος» και η συνειδητοποίηση της θνητότητας του ανθρώπου. Σε όλα τα έργα μου υπάρχει με κάποιον τρόπο αυτό το στοιχείο. Οι ήρωες του «Παραδείσου» είναι μετέωροι. Βρίσκονται ταυτόχρονα σε κίνηση και ακινησία. Ο χρόνος, το (μυστικό) παρελθόν, το παρόν, το (αβέβαιο) μέλλον… όλα έχουν γίνει μια μάζα… Το ερώτημα είναι αν τελικά μπορούμε να κατανοήσουμε όσο ακόμα έχουμε την ευκαιρία το ποιοι είμαστε, τι θέλουμε, πού πάμε και ποια είναι τα ουσιαστικά, τα σημαντικά και τα σπουδαία. Ή θα καταλήξουμε να ζούμε «μετέωροι» και στάσιμοι σε μια ζωή που κινείται πάντα προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Δ.Β.: Εγκλεισμός.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Δ.Β.: Προτιμώ να μην προϊδεάσω και να μη συμβουλεύσω κανέναν που πρόκειται να διαβάσει όχι μόνο το θεατρικό μου «Παράδεισος κατ’ οίκον», αλλά οποιοδήποτε βιβλίο μου, επειδή θεωρώ πως το κάθε έργο τέχνης ο εκάστοτε αναγνώστης, θεατής, ακροατής κ.λ.π. πρέπει να το αντιμετωπίζει ανεπηρέαστος με τα μάτια της δικής του ψυχής και μόνο. Το καλλιτεχνικό δημιούργημα με αυτόν τον τρόπο μετουσιώνεται σε καθρέφτη της ψυχής του θεατή και τον οδηγεί σε δικά του μονοπάτια, δικά του ταξίδια, σε δικούς του χρόνους και δικές του σκέψεις. Αυτό για μένα είναι το πολύ μεγάλο επίτευγμα της τέχνης. Να αναγκάσει τον καθένα από εμάς να αντιμετωπίσουμε το δημιούργημα, κατ’ επέκταση τον εαυτό μας, κατά πρόσωπο. Ωστόσο, πάντα μου αρέσει και επιδιώκω μια εκ των υστέρων συζήτηση με τους αναγνώστες των κειμένων μου, όπου μέσω του διαλόγου μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι και πλουσιότεροι.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Δ.Β.: Θα ήταν ένα μαγικό ταξίδι όχι μόνο στον χώρο, αλλά και στον χρόνο. Θα ταξιδεύαμε στο παρελθόν, στις αναμνήσεις, στις σκέψεις και στις επιλογές που κάναμε. Θα επισκεπτόμασταν όλα τα μέρη όπου είχαμε πάει παλιότερα, αλλά και όλα εκείνα που είχαμε ονειρευτεί… Φυσικά, η διάρκεια θα ήταν πολύ πολύ μεγάλη… Ίσως και μια ολάκερη ζωή δεν θα μας έφτανε…
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Δ.Β.: Θα κλείσω αυτήν την όμορφη μίνι συνέντευξη, αφού πρώτα σας ευχαριστήσω θερμά για τη φιλοξενία σας, με τη φράση που, μετά από πολλή σκέψη, ο εκδότης μου και επικεφαλής της ΚΑΠΑ εκδοτικής Θεόδωρος Κουλεδάκης, η επιμελήτριά μου Σωτηρία Αποστολάκη κι εγώ επιλέξαμε να μπει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου «Παράδεισος κατ’ οίκον»:
«Ζήσε το τώρα, αλλά μην αφήνεις τις αναμνήσεις να χαθούν».
Εύχομαι καλή συνέχεια σε εσάς και τους αναγνώστες σας.
Το θεατρικό έργο της Δελίνας Βασιλειάδη, Παράδεισος κατ' οίκον, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάπα. Στην περίληψη διαβάζουμε:
Αλήθεια, μπορούν όλοι να ερμηνεύσουν την έννοια του χρόνου με τον ίδιο τρόπο; Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον αντιμετωπίζονται όμοια από όλους τους ανθρώπους, ή μήπως ο καθένας δίνει άλλη βαρύτητα ανάλογα με τα γεγονότα που τα σημαδεύουν και συνοδεύουν; Έχουν όλοι την ίδια αίσθηση της ταχύτητας του χρόνου και της φθοράς που επιφέρει;
Η Δελίνα Βασιλειάδη έγραψε ένα θεατρικό έργο, το «Παράδεισος κατ’ οίκον», προσεγγίζοντας τα παραπάνω και συνάμα κάνοντας ένα παιχνίδισμα με τον χρόνο μέσω των ηρώων, οι οποίοι ποικίλλουν σε ηλικία, επάγγελμα, φύλο, βιώματα. Τα μηνύματα που απορρέουν είναι πολλά και πολλαπλά.
Η Δελίνα Βασιλειάδη (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Δέσποινας Βασιλειάδου) γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Είναι παντρεμένη κι έχει μια κόρη. Από μικρή εκδήλωσε την αγάπη της για την τέχνη, τη ζωγραφική, τα χρώματα, το θέατρο, τα βιβλία. Μαθήτευσε από πολύ νεαρή ηλικία κοντά στη ζωγράφο μητέρα της Λιζέτα Βασιλειάδη (www.lizetavasiliadi.gr), αλλά και στα εργαστήρια γνωστών δασκάλων των εικαστικών τεχνών, κυρίως του πρωτοπόρου εικαστικού Στέλιου Μαυρομάτη. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής σε μια πειραματική σχολή Καλών Τεχνών για παιδιά στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και συμμετείχε στις τηλεοπτικές εκπομπές της Κρατικής Τηλεόρασης «Μικροί Ζωγράφοι». Σπούδασε Χρηματοοικονομική και Λογιστική στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη, όπου, αφού κατόρθωσε να πάρει υποτροφίες σε όλα τα έτη των σπουδών, τελικά πρώτευσε, ορκίζοντας η ίδια το έτος της. Σπούδασε συγγραφή κινηματογραφικού σεναρίου και θεατρικού έργου, υποκριτική και σκηνοθεσία θεάτρου και κινηματογράφου στο εργαστήρι δραματικής τέχνης «Παράθλαση» και στην Ακαδημία Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, ενώ παρακολούθησε πολλά σεμινάρια, μαθήματα και master classes για τον κινηματογράφο και το θέατρο. Η Δελίνα, ενώ από φοιτήτρια ξεκίνησε να εργάζεται στον Χρηματοπιστωτικό Τομέα κατέχοντας υπεύθυνη θέση σε μεγάλη χρηματιστηριακή εταιρεία, πλέον έχει αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην τέχνη, τη ζωγραφική, το θέατρο και, φυσικά, τη μεγάλη της αγάπη, τη συγγραφή, όπου έχει αποσπάσει πολλά βραβεία και διακρίσεις.
ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ: Α’ Βραβείο θεατρικού έργου από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών στον Πανελλήνιο και Παγκύπριο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό στην κατηγορία «Θεατρικό έργο» (2018) και Έπαινος στον 37 ο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών στην κατηγορία «Θεατρικό έργο» (2018). Το έργο ΤΟ ΠΑΙΧΙΔΙ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ ανακηρύχτηκε από το λογοτεχνικό περιοδικό ΚΕΦΑΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟ (ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ) ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2019 και τιμήθηκε με το Α’ Βραβείο στην κατηγορία Θεατρικό έργο (Λογοτεχνικός Διαγωνισμός 2000-2019 «Βιβλία της χρονιάς»). Το θεατρικό αυτό έργο συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Ε.Π.Ο.Κ. ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ 2019.
ΠΕΡΑΣΜΑ: Βραβείο θεατρικού έργου από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών στην κατηγορία «Θεατρικό έργο» (2017). Το ΠΕΡΑΣΜΑ ανακηρύχτηκε από το λογοτεχνικό περιοδικό ΚΕΦΑΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟ (ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ) ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2018 και τιμήθηκε με το Α’ Βραβείο στην κατηγορία Θεατρικό έργο (Λογοτεχνικός Διαγωνισμός 2000-2019 «Βιβλία της χρονιάς»).
ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ: Το παραμύθι ανακηρύχτηκε από το λογοτεχνικό περιοδικό ΚΕΦΑΛΟΣ ΒΙΒΛΙΟ (ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ) ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ 2017 και τιμήθηκε με το Α’ Βραβείο στην κατηγορία Παιδική Λογοτεχνία (Λογοτεχνικός Διαγωνισμός 2000-2019 «Βιβλία της χρονιάς»)
ΡΟΜΙ ΚΑΙ ΜΙΡΑΝΤΑ: Το παιδικό παραμύθι συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Ε.Π.Ο.Κ. ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ 2019.
ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕ: 1ο βραβείο στον 8ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 2018 από τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος στην κατηγορία «Παιδικό – Νεανικό Διήγημα» (2019), Β’ βραβείο στον 10ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ε.Π.Ο.Κ. στην κατηγορία «Παιδικό Παραμύθι» και 2ος Έπαινος στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πεζογραφίας (2019) ΚΕΦΑΛΟΣ (κατηγορία: Διήγημα με ελεύθερο θέμα, ενηλίκων πάνω από 31).
ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΤΑΪΖΕ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ: 2ο βραβείο στον 7ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 2018 από τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος στην κατηγορία «Παιδικό – Νεανικό Διήγημα» (2018) και 1ος Έπαινος στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πεζογραφίας (2019) ΚΕΦΑΛΟΣ (κατηγορία: Φανταστικό Διήγημα, ενηλίκων πάνω από 31).
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΝΕΡΑΪΔΟΝΗΣΙ: Έπαινος στον 19 ο λογοτεχνικό διαγωνισμό της Εταιρείας τεχνών, επιστημών και πολιτισμού Κερατσινίου (2019).
ΤΟ ΑΣΤΕΡΑΚΙ: Έπαινος στον 7ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό 2018 από τον Όμιλο για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος στην κατηγορία «Παιδικό παραμύθι» (2018).
Η ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΩΝ ΞΕΧΑΣΜΕΝΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ: 3ο βραβείο στον 18 ο λογοτεχνικό διαγωνισμό της Εταιρείας Τεχνών, Επιστημών και Πολιτισμού Κερατσινίου (2018).
Η ΝΕΡΑΪΔΑ ΤΗΣ ΠΙΠΙΛΑΣ: Βραβείο στον 1ο πανελλήνιο διαγωνισμό παραμυθιού από την ΑΝΙΜΑ εκδοτική (2017).
ΠΟΙΗΣΗ: Έπαινος και Τιμητική Διάκριση στον Β’ Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ποίησης της Εταιρείας Τεχνών και Γραμμάτων Πειραιά (2005).
Μέσα στο 2020 θα παρουσιαστεί το βραβευμένο θεατρικό της έργο «ΠΕΡΑΣΜΑ» από το ομογενειακό ραδιόφωνο της Αυστρίας στα ελληνικά με γυναίκα ηθοποιό να ερμηνεύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ πολλά από τα παραμύθια της έχουν παρουσιαστεί σε ραδιοφωνικούς σταθμούς της Ελλάδος και του εξωτερικού.
Το 2018 κυκλοφόρησε από την ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ το βραβευμένο θεατρικό της έργο «ΠΕΡΑΣΜΑ», από την εκδοτική Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη το βραβευμένο παιδικό παραμύθι της «Τα χαμένα χρώματα του Ουράνιου Τόξου» και από την ΑΝΙΜΑ Εκδοτική το, επίσης, βραβευμένο παιδικό παραμύθι «Η Νεράιδα της Πιπίλας», ενώ το 2019 κυκλοφόρησαν από την ΚΑΠΑ εκδοτική το βραβευμένο θεατρικό έργο «Το παιχνίδι της Αλίκης» και από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη το βραβευμένο παιδικό παραμύθι της «Ρόμι και Μιράντα». Το 2020 κυκλοφόρησε από την ΚΑΠΑ εκδοτική το θεατρικό της έργο «Παράδεισος κατ’ οίκον». Μέσα στο επόμενο διάστημα αναμένεται να κυκλοφορήσει από την ΚΑΠΑ εκδοτική το θεατρικό έργο «Χάρτινες Μοίρες». Σύντομα θα κυκλοφορήσει, επίσης, από τις εκδόσεις Ανεμόεσσα συλλογικός τόμος δέκα συγγραφέων με θέμα «Το τέλος του κόσμου», όπου θα περιλαμβάνεται, ύστερα από πρόσκληση, το μονόπρακτο θεατρικό έργο της Δελίνας Βασιλειάδη «Το τέλος του κόσμου». Ο σκοπός της έκδοσης θα είναι κοινωφελής. Είναι τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, το αρχαιότερο λογοτεχνικό σωματείο της Ελλάδος, της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών, του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ-Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και του με έντονη φιλανθρωπική δράση πολιτιστικού συλλόγου Το ράφι της αγάπης. Για χρόνια συνεργαζόταν ως πολιτιστική συντάκτρια με διάφορα blogs και με την εβδομαδιαία free press εφημερίδα «Εξώστης». Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται αποκλειστικά ως πολιτιστική συντάκτρια με το «φιλμ νουάρ» παίρνοντας συνεντεύξεις από ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου, αλλά κυρίως γράφοντας άρθρα και κριτικές για το θέατρο και τα εικαστικά. Από τον Μάιο 2019 εντάχθηκε στη συντακτική ομάδα του likewoman.gr, αρθρογραφώντας κείμενα με θέμα «το παιδί». Έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου -από το 2013 έως το 2015 συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος-, έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους Ελλήνων και ξένων σκηνοθετών, σε video art projects και ντοκιμαντέρ για την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό, καθώς και σε θεατρικές παραστάσεις. Κείμενά της έχουν παρουσιαστεί πολλές φορές στο ραδιόφωνο, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Έχει επιμεληθεί καλλιτεχνικά προγράμματα θεατρικών παραστάσεων και εκθέσεις ζωγραφικής, εικονογράφησε το παραμύθι «ο φιλάργυρος» για το βιβλίο «Παραμυθάδες και Ζωγράφοι», έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις εντός και εκτός ελληνικών συνόρων και έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε συλλογές σε Ευρώπη και Αμερική και πίνακές της συμπεριλαμβάνονται σε ελληνικά και αμερικανικά βιβλία τέχνης. Το 2014 επιλέχθηκε να εκθέσει τη δουλειά της στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Λουξεμβούργο και κατόπιν η δουλειά της παρουσιάστηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες. Για περισσότερες πληροφορίες: www.delinavasiliadi.gr.
Κυριότερες Ατομικές Εκθέσεις:
2016 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Τέχνης Λόλα Νικολάου, Το Κόκκινο
2015 Θεσσαλονίκη, Γκαλερί Τέχνης Λόλα Νικολάου, Δράσις Αντίδρασις
2014 Βρυξέλλες, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κτίριο R29 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Thesis-Antithesis
2014 Λουξεμβούργο, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Κτίριο Jean Monnet της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας του Λουξεμβούργου, Στο πλαίσιο της Ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΩΔΕΣ, Thesis-Antithesis 2008 Θεσσαλονίκη, Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Γενί Τζαμί), Υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης, Αντανακλάσεις ΙΙ
2007 Σύρος, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Υπό την αιγίδα του Δήμου Ερμούπολης, Ερμουπόλεια
2007, Αντανακλάσεις
2007 Θεσσαλονίκη, Ιατρικό Ψυχοθεραπευτικό Κέντρο, Ενοράσεις
2006 Αθήνα, γκαλερί ΑΡΓΩ, Αμφισημίες
2005 Θεσσαλονίκη, Κέντρο Αρχιτεκτονικής, Υπό την αιγίδα του Α’ Δημοτικού Διαμερίσματος Θεσσαλονίκης, Σχεδόν η άλλη όψη
