Η αμμουδιά είχε αρκετά τελάρα με κρύες μπύρες ενώ δύο ένθερμοι ροκάδες με τις κιθάρες τους πλημμύριζαν με νότες την περιοχή. Τα τραγούδια τους υμνούσανε όλες εκείνες τις καταστάσεις για τις οποίες οι άνθρωποι θέλουν να μοιράζονται μεταξύ τους συναισθήματα. Ο έναστρος ουράνιος θόλος ήταν σύμμαχος στην διάθεση τους. Διεκδικούσανε, με πείσμα, τα όνειρα που κρύβονταν πίσω απ' το ολόγιομο φεγγάρι.
Και ας μην γνώριζαν ότι αυτή η διαδικασία δεν είναι διόλου εύκολη. Δεν τους ενδιέφερε. Εξάλλου, γιατί να μην περπατούσανε για λίγες ώρες κατά μήκος των επιθυμιών τους; Ως το πρωί που θα ξημέρωνε ήθελαν να απομονωθούν στη δική τους πραγματικότητα, μακριά από εκείνη την σκοτεινή και γεμάτη προβλήματα των ενηλίκων.
Τα χρονογραφήματα του Νίκου συνοδεύει κολάζ από έργα της Elinore Schnurr.
Βρείτε τον Νίκο Βαρδάκα στη σελίδα του στο facebook.
