Στο νέο της βιβλίο, η Ελένη Μπιμπίρη μάς συστήνει με ένα αγόρι Σύρων προσφύγων το οποίο δυσκολεύεται να ξεπεράσει τον πόλεμο και την απώλεια με αποτέλεσμα να κλειστεί στον εαυτό του. Όμως η Λενιώ με τη βοήθεια του Γιαννιού και της σούπερ γιαγιάς της βρίσκει τρόπους να το βοηθήσει κι έτσι, μετά από υπομονή κι επιμονή, ξεκλειδώνεται ο χαρακτήρας του μικρού αγοριού και μαζί και τα ταλέντα του. Τότε αρχίζει να συμμετέχει στα παιχνίδια, στο σχολείο... στη ζωή! Κι κοινωνικός περίγυρος ανακαλύπτει τον Φαρίντ πίσω από «το αγόρι από τη Συρία».
Διαβάστε τι απαντά η συγγραφέας για το βιβλίο της που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος σε εικονογράφηση Ευαγγελίας Γουτιάνου ενώ αργότερα θα έχετε και την ευκαιρία να το κερδίσετε, όπως και τον άλλο τίτλο της ίδιας.
Διαβάστε τι απαντά η συγγραφέας για το βιβλίο της που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος σε εικονογράφηση Ευαγγελίας Γουτιάνου ενώ αργότερα θα έχετε και την ευκαιρία να το κερδίσετε, όπως και τον άλλο τίτλο της ίδιας.
Ελένη Μπιμπίρη: Έμπνευση άντλησα από τις ποικίλες και έντονες εμπειρίες μου ως εκπαιδευτικός. Ώθηση και κινητήρα αποτέλεσαν οι άνθρωποι και οι σχέσεις τους. Εργάζομαι με άτομα με ειδικές ανάγκες και με πρόσφυγες. Με άτομα που από πολλούς θεωρούνται «διαφορετικά» και ενίοτε περιθωριοποιούνται. Μέσα από την επαφή και την επικοινωνία μαζί τους γεννήθηκε το κορίτσι που πρωταγωνιστεί σ’ αυτή την ιστορία και θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε παιδί βιώνει τη διαφορετικότητά του.
Γιατί ασχοληθήκατε με το παιδικό βιβλίο;
Ε.Μ.: Ανέκαθεν διάβαζα παιδικά βιβλία. Ωστόσο, η ιδέα να γράψω βιβλία που απευθύνονται στα παιδιά, στις ευαισθησίες τους και στο βλάστημά τους, προέκυψε πρόσφατα, κατά τη διάρκεια της συγγραφής των βιωμάτων μου από τη διδασκαλία στον χώρο της Ειδικής Αγωγής. Σκιαγραφώντας περιστατικά που είχα ζήσει στην τάξη και με αναφορές στην υπόλοιπη καθημερινή ζωή, αναδύθηκαν οι δυο φίλοι που στηρίζουν ο ένας τον άλλον και το προσφυγόπουλο που έφτασε στη γειτονιά τους. Με θέματα που εστιάζουν στη διαφορετικότητα και το αίσθημα του ανήκειν άνοιξε για μένα ένα παράθυρο στον χώρο της συγγραφής παιδικού βιβλίου, μία σχέση που επιθυμώ να εξελιχθεί.
Ποιος/οι είναι ο/οι στόχος/-οι σας;
Ε.Μ.: Να καταφέρω να αποτυπώσω σκέψεις, συναισθήματα και καταστάσεις όπως τα έχω παρατηρήσει στο εργασιακό μου περιβάλλον κι όπως μου έχουν περιγραφεί από τους μαθητές μου. Σαφώς η ανάγνωση του καθενός είναι μοναδική, όπως και οι προσλαμβάνουσες παραστάσεις που έχει. Μου αρκεί η σειρά να αποτελέσει ένα μικρό λιθαράκι που θα… αφαιρεθεί απ’ τα τείχη που μας χωρίζουν από τους γύρω μας και μας δυσκολεύουν να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων και να αντιλαμβανόμαστε και να σεβόμαστε τη διαφορετικότητά τους. Πιστεύω πως η αγάπη και η αποδοχή, που αποτελούν τις κύριες έννοιες των δύο βιβλίων, μπορούν να κάνουν θαύματα.
Ποιος είναι ο διδακτικός χαρακτήρας του βιβλίου; Τι θα μάθει ο αναγνώστης -μικρός ή μεγάλος- μέσα από αυτό;
Ε.Μ.: Δίνεται έμφαση στην αποδοχή της διαφορετικότητας, τόσο από το ίδιο το άτομο που τη φέρει, όσο και από τους γύρω του. Συχνά οποιοσδήποτε θεωρείται «διαφορετικός» αποδοκιμάζεται, περιθωριοποιείται ή ακόμα και απορρίπτεται, λόγω εθνικότητας, θρησκείας, αναπηρίας, προσφυγιάς, κάποιου εξωτερικού χαρακτηριστικού κ.ο.κ. Η πρόσφατη δολοφονία ενός ατόμου εξαιτίας του χρώματός του συγκλονίζει και μας υπενθυμίζει πως, ακόμα και στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα, απέχουμε παρασάγγας από την καταπολέμηση του ρατσισμού και την επικράτηση της ισότητας και της ισονομίας.
Θεωρώ ότι είναι επιτακτική η ανάγκη τα παιδιά να εξοικειωθούν από μικρά με τις έννοιες του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ώστε να ενεργούν με γνώμονα την αλληλεγγύη και την αλληλοϋποστήριξη. Μακάρι η συγκεκριμένη σειρά βιβλίων να συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση.
Πώς θα το χαρακτηρίζατε με μια φράση;
Ε.Μ.: Ένα αεράκι που ελπίζω να δροσίσει την καρδιά των παιδιών.
«Γεννήθηκα το 1981 στην Κοζάνη, όπου και μεγάλωσα. Σπούδασα Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και ολοκλήρωσα ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα στα Θεωρητικά Μαθηματικά στη Θεσσαλονίκη. Στη συνέχεια παρακολούθησα ένα δεύτερο μεταπτυχιακό στις Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες στο Έξετερ του Ηνωμένου Βασιλείου. Έχω εργαστεί ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής σε διαφορετικά δημόσια σχολεία ανά την Ελλάδα. Τα βιώματά μου από τον χώρο καταγράφονται στο βιβλίο «Ακούει κανείς; Ειδική Αγωγή: Αγώνες και αγωνίες πίσω από την πόρτα», εκδόσεις Έναστρον. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων ασχολούμαι και με την ανάπτυξη εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων και τη δημιουργική απασχόληση παιδιών. Η εργασία μου σε διαφορετικά πλαίσια με άτομα διαφόρων ηλικιακών ομάδων και εθνικοτήτων, τυπικής ανάπτυξης ή με ειδικές ανάγκες, με εφοδιάζει με πλούσιες εμπειρίες που αποτυπώνονται στα βιβλία μου.»
Ελένη Μπιμπίρη
Περίληψη του παιδικού βιβλίου «Λενιώ, Το κορίτσι με τα παράξενα δάχτυλα»:
Η Λενιώ είχε παρατηρήσει από μικρή πως τα δάχτυλά της ήταν παράξενα και διαφορετικά από εκείνα των άλλων κοριτσιών. Ένιωθε περίεργα για αυτό της το χαρακτηριστικό και αδιαμαρτύρητα άκουγε τα κοροϊδευτικά σχόλια των συμμαθητών της. Μέχρι που κάποια στιγμή ένας φίλος της, ο Γιαννιός, της μίλησε για τα «καλά της χέρια» που αγαπούν τα ζώα, περιποιούνται τα φυτά και καταδέχονται άτομα που οι υπόλοιποι αγνοούν και απομονώνουν. Έτσι, με τον καιρό και με την υποστήριξη του φίλου της, η Λενιώ άρχισε να αποδέχεται τη διαφορετικότητά της -να την αγκαλιάζει και να την αγαπάει.
