koukidaki: Κοίτα μη γίνεις σύννεφο

Δανάη, η ρεπόρτερ

Έτρεχε σαν τρελός και σε κάθε διασκελισμό του άφηνε κατά γης μια χοντρή σταγόνα αίμα, που όσο πήγαινε μεγάλωνε κι άλλο... κι άλλο... Όταν με τα πολλά κατάφερε να φτάσει το Νοσοκομείο, πήρε μια βαθιά ανάσα ανακούφισης σαν να είχε φτάσει στον Παράδεισο ένα πράμα. Στάθηκε στον γκισέ της εισόδου για να πει το πρόβλημά του, που άλλωστε ήταν εμφανές, λίγο πριν χάσει τις αισθήσεις του προφανώς από την πτώση του αιματοκρίτη ενώ στα πόδια του είχε σχηματιστεί μια μικρή αιμάτινη λίμνη. Νοσηλευτές και γιατροί που έσπευσαν πάνω του, φοβήθηκαν στην αρχή για το χειρότερο, μα ο αδύναμος αλλά υπαρκτός σφυγμός του τους γέμισε αισιοδοξία. Πήραν και αυτοί με την σειρά τους ανάσα βαθιά. Τι στην ευχή; Δεν χάνεται ένας άνθρωπος τόσο άδικα και τόσο εύκολα! Μια αιμορραγία ήταν και θα την αντιμετώπιζαν.

Οι τραυματιοφορείς τον έβαλαν σε ένα φορείο και κάπου τον πήγαν, προφανώς σε ένα εξεταστήριο, ενώ οι καθαρίστριες με τα απορρυπαντικά τους προσπαθούσαν να καθαρίσουν φοβούμενες συνάμα μη γλιστρήσουν στο κόκκινο υγρό με απρόβλεπτες συνέπειες για τη σωματική τους ακεραιότητα. Ο τόπος έμοιαζε εφιαλτικά σαν σφαγείο, όντας δυνάμει ναρκοθετημένη περιοχή. Αίμα είναι αυτό, ναι μεν σήμαινε ζωή, μπορεί όμως και να είχε πρόβλημα μετάδοσης κάποιας ανίατης νόσου. Έως ότου έβγαιναν οι αιματολογικές εξετάσεις και τα διάφορα τεστς θα περνούσε λίγος χρόνος που όμως απαιτούσε τρομερή προφύλαξη.

Η Δανάη έτυχε να βρίσκεται στο νοσοκομείο εκείνες τις ώρες επισκεπτόμενη ένα συγγενικό της πρόσωπο και σαν αυτόπτης μάρτυρας των τεκταινομένων έδειξε και ανθρώπινο μα και επαγγελματικό ενδιαφέρον. Ζήτησε να μάθει τι συνέβη τελικά με τον τραυματία· τραυματία, τι άλλο; Σαν σε απάντηση στο ερώτημά της μία έντονη κινητοποίηση την έκανε να κακοβάζει για την τύχη του. Ένα γιατρουδάκι που το ρώτησε, της είπε ότι αντιμετώπιζαν το φάσμα του χειρουργείου, αφού η αιμορραγία καλά κρατούσε, μα το πρόβλημα ήταν αλλού. Δεν υπήρχε θέση για χειρουργείο!

«Και τι γίνεται τώρα γιατρέ;»

«Η εγχείριση θα γίνει πάση θυσία. Έστω στον… διάδρομο που διαμορφώνεται στοιχειωδώς», απάντησε και απομακρύνθηκε περατώνοντας την στιχομυθία όταν αντιλήφθηκε και την ιδιότητά της.

Άτιμη φάρα οι δημοσιογράφοι θα σκέφτηκε το θέμα θα το μεγεθύνουν με διασυρμό του συστήματος υγείας. Κακώς που της μίλησα. Ήταν όμως τόσο όμορφο το κορίτσι και τόσο ευγενικό!
Άλλη μία ένδειξη ότι βρισκόμαστε σε συνθήκες πολέμου. Ποιον να πρωτοκοιτάξουν οι γιατροί; Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, θα σου έπεφτε ο πρώτος αριθμός λαχείου έτσι και αρρώσταινες από κάτι άλλο. Όφειλες να γίνεις γιατρός του εαυτού σου. Προείχε ο ιός. Ακόμη και για σοβαρότατες περιπτώσεις σαν αυτή του «τραυματία» που διαγνώστηκε τελικά με ανεύρυσμα στη μύτη.

Η Δανάη κρατούσε σημειώσεις για το θέμα που θα το αντιμετώπιζε στο ρεπορτάζ της με σοβαρότητα, με ανθρωπιά, χωρίς δημοσιογραφικά τσιτάτα και υπερβολή. Το επόμενο πρωί που πήγε στο νοσοκομείο για να μάθει τι απέγινε με τον άγνωστό της ασθενή, πληροφορήθηκε ότι σώθηκε στο παρά πέντε.

Προσάπτουμε πολλά στους γιατρούς, το ότι όμως σώζουν ζωές είναι αναμφισβήτητο. Οφείλω να το γράψω. Το ότι ακόμη οι ερευνητές δεν βρίσκουν το φάρμακο καταπολέμησης της πανδημίας δεν οφείλεται σε ελλιπείς γνώσεις αλλά στον άγνωστο εχθρό. Θα πεθάνουν πολλοί έως ότου βρεθεί το εμβόλιο μα ο υπ’ αριθμ.1 εχθρός του είναι η ζέστη. Διαλέγουμε λοιπόν και παίρνουμε: Κορωναϊό ή Καύσωνα; Το μη χείρον βέλτιστον. Καλύτερα να πήξει η θάλασσα από λαό όλων των ηλικιών, παχύσαρκων και λιπόσαρκων, που υπό ομαλές συνθήκες προσβάλλουν την αισθητική μας, παρά η ατένιση των ραδικιών ανάποδα από τον φονιά ιό. Διαλέγουμε και παίρνουμε. Τέρμα η αναίτια γκρίνια. Χιονίζει; Γκρίνια. Βρέχει; Γκρίνια. Δεν βρέχει και έχει ξηρασία που καίει τα σπαρτά; Γκρίνια. Πολλή ζέστη; Γκρίνια. Λίγη ζέστη; Μα καλοκαίρι είν’ αυτό; Γκρίνια. Πάρε τώρα ένα κορωνάτο ιό να ‘χεις να πορεύεσαι· συνοπτικές οι διαδικασίες του. Ψεκάζει, σκουπίζει, τελείωσε.

Συνάνθρωπε, στον άλλο κόσμο που θα πας κοίτα μη γίνεις σύννεφο.[1] Ρητορική η προτροπή.

Γιατί, ω, ποιητή; Είναι κι αυτό στο χέρι μας;

👣

Πρώτη δημοσίευση

Δέκατο τέταρτο επεισόδιο της σειράς «Δανάη, η ρεπόρτερ». Ξεκινήστε από το πρώτο μέρος εδώ! Συνεχίστε με το επόμενο εδώ!

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο της Carolyn Eardley

Επιμέλεια κειμένων: Τζένη Κουκίδου
[1] Από τους στίχους του Νίκου Γκάτσου που μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω.

Σε πότισα ροδόσταμο

Στον άλλο κόσμο που θα πας

κοίτα μη γίνεις σύννεφο

κι άστρο πικρό της χαραυγής

και σε γνωρίσει η μάνα σου