Ο Αντώνης Σαμολαδάς και οι Παραπονεμένες λέξεις

Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Αντώνης Σαμολαδάς: Η αδήριτη ανάγκη να αφήσω τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου να ταξιδέψουν με όχημα το βιβλίο και να τα δώσω την ευκαιρία να πλησιάσουν τις καρδιές των ανθρώπων, να τα μοιραστώ μαζί με τους αναγνώστες μου.

Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Α.Σ.: Έρωτας

Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Α.Σ.: Να αφεθεί ελεύθερος και να αναβιώσει τον έρωτα που ζει ή που έζησε μέσα από τους στίχους του βιβλίου, να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής και να ξαναζήσει τον έρωτα του.

Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Α.Σ.: Θα ήταν ένα ταξίδι με προορισμό τον έρωτα, χωρίς ημερομηνία λήξης, χωρίς επιστροφή.

Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Α.Σ.: Όλες μου οι λέξεις εσύ...
Όλες οι λέξεις μου Εσύ.

Έτσι ξεκινάει η δεύτερη ποιητική συλλογή του Αντώνη Σαμολαδά, «Παραπονεμένες Λέξεις», από τις εκδόσεις Χάρη Τζο Πάτση. Το εξώφυλλο της συλλογής με τίτλο «Κενταυρίνα» φιλοτέχνησε η εικαστικός Ευριδίκη Βεντούρη. Ρομαντικός, λυρικός και αθεράπευτα ερωτευμένος με τη γυναίκα που υμνεί ως πλάσμα και λατρεύει σαν θεά. Όλες του οι λέξεις αυτή... η γυναίκα ως σάρκα και ψυχή, ως όνειρο και στόχος, ως βάλσαμο και τιμωρία. Την κυνηγά, τη διεκδικεί, την κατακτά, την εξυψώνει μα και την χάνει, την αναζητά και πληγώνεται μακριά της.

Η πένα του ποιητή βυθίζεται βαθιά στα μύχια της καρδιάς και του πόθου και με άλικη μελάνη περιγράφει με στίχους που γοητεύουν τον ερωτισμό που γεννιέται όταν τα δυο φύλα ανταμώνουν, όταν η σάρκα πεινά και η ψυχή λαχταρά να ακουμπήσει κάπου. Άλλοτε σφοδρός σαν βαρδάρης κι άλλοτε τρυφερός σαν καλοκαιρινό μαϊστράλι ανασηκώνει και ξεσηκώνει νοήματα γεμάτα ερωτισμό, προσμονή κι ενίοτε μια χαρμολύπη όταν ο έρωτας δεν τελεσφορεί και αγκαλιάζει με τα λόγια του τους αναγνώστες του, όπως το σάλι τους γυναικείους ώμους σαν ξεκινούν τα πρώτα δροσερά πρωτοβρόχια του φθινοπώρου.

Ο Αντώνης Σαμολαδάς είναι ένας ποιητής παλαιάς κοπής. Τη γραφή του χαρακτηρίζει μια ευγένεια και μιαν αρχοντιά, ένα παράστημα που κάνει τον αναγνώστη να μετρήσει τις λέξεις του και να σεβαστεί τα νοήματά τους. Μυστικά ανείπωτα, πάθη ανομολόγητα, όνειρα που φυλάσσονται προσεκτικά λίγο πριν το φως της αυγής ώστε να μην αλλοιωθούν στη λάμψη της πραγματικότητας... Μια γοητεία έλκει τον αναγνώστη να συνεχίσει στο επόμενο ποίημα αγκαλιάζοντας τον ένα στίχο μετά τον άλλο χωρίς ανάπαυλα.
Ο ποιητής αναρωτιέται...

Πόσες φορές σε ερωτεύτηκα;
Χιλιάδες, δεν θυμάμαι.
{...}
Πού την έκρυβες τόση ομορφιά; 
Πού έκρυβα τόση αγάπη; (Μεταμεσονύχτιοι Λογισμοί)

Ο ποιητής θλίβεται...
{...}
Όλη μου η ζωή μαζί σου
ένας ποιητικός λυγμός
που θα φυλάω πάντα,
για να γεμίσω
το άδειο της φυγής σου. (Έφυγες)

Ο ποιητής τολμά...
{...}
Έλα, μη διστάζεις... Μην το σκέφτεσαι.
Θέλει βουτιά ο έρωτας! (Θέλει βουτιά ο έρωτας)

Ο ποιητής στοχάζεται...

Όταν πέφτουν οι μάσκες
στου βίου τη σκηνή
γυμνή μένει η σάρκα
γυμνή και η ψυχή. (Σκόρπιες σκέψεις)

Ο αναγνώστης περιδιαβαίνει ανάμεσα στους στίχους του ποιητή και ταξιδεύει μαζί του σε πελάγη και ουρανούς συναισθημάτων και όταν πια σταθεί γοητευμένος από τα νοήματα αντιλαμβάνεται πλήρως αυτό που συνάντησε ως πρώτη του κατάθεση... Όλες οι λέξεις μου Εσύ.
Περισσότερα από την Σταυρούλα Δεκούλου Παπαδημητρίου
Ο Αντώνης Σαμολαδάς γεννήθηκε στην Κατερίνη. Εργάστηκε στον ΟΤΕ. Από τα παιδικά του χρόνια τον γοήτευαν οι σκωπτικοί στίχοι του Σούτσου. Το 2018 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή Ερωτευμένες Λέξεις. Αγαπημένο του θέμα η αγάπη, ο έρωτας, η παρουσία της γυναίκας στη ζωή μας.
Συμμετοχή σε ανθολογίες: Συνομιλώντας με τον Arthur Rimbaud (2020), Νέα φιλολογική Πρωτοχρονιά (2020), Συνομιλώντας με τον Τάσο Λειβαδίτη (2019), Ποιητικά ίχνη (2017), Ποιητική ανθολογία Καλλιθέα Πιερίας (2016)