Εδώ και αρκετά χρόνια, καταχωρούσε τις σκέψεις και τις εμπειρίες του σε ένα τετράδιο. Αρκετές σελίδες είχανε συμπληρωθεί, και τις διάβαζε αναπολώντας το παρελθόν. Υπήρχε όμως μία, η οποία ήταν σκισμένη. Έτσι είχε πράξει, όταν πέθανε η αγαπημένη μητέρα του πριν από δύο χρόνια. Ο πατέρας του, τους είχε εγκαταλείψει όταν ήταν μωρό. Αδέλφια δεν είχε. Η αγάπη που είχε για εκείνη, τον είχε στιγματίσει κατάβαθα στην ψυχή. Σε βαθμό που η απώλεια της ήταν ανυπολόγιστη.
Δεν μπορούσε με κανένα τρόπο, να την βγάλει απ’ το μυαλό. Ξαφνικά έκρυψε το πρόσωπο πίσω απ’ τα χέρια του. Σαν να μιλούσε με εκείνη, χωρίς λόγια. Γιατί ήταν φτωχά μπροστά στα συναισθήματα του.
Τα χρονογραφήματα του Νίκου συνοδεύει κολάζ από έργα της Elinore Schnurr.
Βρείτε τον Νίκο Βαρδάκα στη σελίδα του στο facebook.