Πέθανε το 2012, τρεις μήνες μετά τον τραγικό θάνατο του συζύγου της, Βαγγέλη Λιβαδά, σε πυρκαγιά που ξέσπασε στο διαμέρισμά τους. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Το αταίριαστο ζευγάρι» (του Neil Simon, θέατρο Αμιράλ, 1988-1989).
Στην αρχή της καριέρας της συνεργάστηκε με σημαντικούς θιάσους, όπως του Μίμη Φωτόπουλου και της κυρίας Κατερίνας ενώ παράλληλα ερμήνευε κινηματογραφικούς ρόλους. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Η χοντρή μου φίλη» (του Τσαρλς Λώρενς, θέατρο Αμιράλ, άνοιξη 1976).
Τελικά το 1965 αφιερώθηκε στο θέατρο. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Τα κουμπιά της εποχής» (των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη, θέατρο Αμιράλ, 1964-1965).
Ως θιασάρχις ανέβασε πολλά έργα Ελλήνων και ξένων συγγραφέων ενώ συνεργάστηκε με όλους, σχεδόν, τους σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Αγιούτο» (του Aldo Nicolai, θέατρο Αμιράλ, 1990-1991).
Το 1961 απέκτησε τη δική της θεατρική στέγη, το Αμιράλ, όπου, σε συνεργασία με τον Βαγγέλη Λιβαδά, με τον οποίο είχαν παντρευτεί από το 1958, ανέβασαν για περίπου σαράντα χρόνια όλα τα είδη του θεάτρου. Τα θέατρα «Βέμπο» και «Παρκ» στέγασαν κι αυτά αργότερα τις σημαντικές επιτυχίες του ζεύγους. Η αριστερή φωτογραφία είναι από το περιοδικό «Ταχυδρόμος» (30/3/2002).
Έδωσε ιδιαίτερη σημασία στο αμερικάνικο μιούζικαλ και μετέφερε αρκετές μουσικοχορευτικές παραγωγές στο θέατρο της, φτάνοντας στο σημείο να μετακαλέσει και ξένους ειδικευμένους σκηνοθέτες. Σε κάποια πρωταγωνιστούσε ή επέβλεπε, κάποια τα σκηνοθετούσε. Στη φωτογραφία, δημοσίευμα του περιοδικού «Ντομινό» (4/3/1967).
Το όνομά της δόθηκε το 1972 σε αθηναϊκό θέατρο επί της οδού Ευελπίδων 11 («Σμαρούλα»), το οποίο όμως κατεδαφίστηκε το 2008. Η φωτογραφία είναι από το πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης «Ούνα φάτσα... άλλη ράτσα» (του Ντάριο Φο, 1984-1985, θέατρο Διονύσια).
Εδώ μία από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες, με τον Δημήτρη Ψαθά, τον Γιάννη Βογιατζή, τον Κωστή Μιχαηλίδη και τον Γιάννη Πάντζα σε ανάγνωση έργου (αναζητούνται περαιτέρω στοιχεία).
Στον κινηματογράφο υπήρξε πρωταγωνίστρια από παιδί, μιας και η πρώτη της εμφάνιση ήταν στη «Φωνή της καρδιάς» το 1943.
Συμμετείχε σε 28 ταινίες, με τελευταία την «Ενώνει ο πόνος δυο καρδιές» (1965). Στη φωτογραφία, δημοσίευμα του περιοδικού «Θησαυρός» (5/10/1952) για τη συμμετοχή της στην ταινία «Ανοιχτή θάλασσα».
Σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα πρέπει να εμφανίστηκε και σε μόλις 1 επεισόδιο της σειράς «Άγνωστος πόλεμος» (ΥΕΝΕΔ, ίσως το 1971). Στη φωτογραφία, δημοσίευμα του περιοδικού «Θησαυρός» (26/4/1962).
Σε ηλικία δεκαέξι ετών ανέπτυξε δραστηριότητα και ως τραγουδίστρια. Ηχογράφησε σε δίσκους πολλές επιτυχίες εκείνης της εποχής («Βίρα τις άγκυρες», «Θα σε πάρω, θα με πάρεις» κ.ά.) και ανακηρύχθηκε η βασίλισσα της σάμπας.
Μια από τις τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις της έγινε το 2008, με αφορμή το βιβλίο της Κικής Σεγδίτσα «Ένας άγνωστος μέσα στη νύχτα».
Πηγές:
Τα εξώφυλλα (πλην των περιοδικών Τηλέραμα και Φαντάζιο), τα δημοσιεύματα και οι φωτογραφίες των θεατρικών παραστάσεων, πλην των εικόνων 1 και 4, είναι από τη Βιβλιοθήκη και το Τμήμα Παραστατικών Τεχνών αντίστοιχα του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (Ε.Λ.Ι.Α-Μ.Ι.Ε.Τ.).
Οι εικόνες 1 και 4 είναι από το πολύτιμο αρχείο του συλλέκτη Μάκη Σουρμπή
Τα εξώφυλλα των περιοδικών Τηλέραμα και Φαντάζιο είναι από αυτό το site.
Τις εικόνες 9 και 14 τις βρήκα στο διαδίκτυο.
Το screenshot της ταινίας είναι από το προσωπικό μου αρχείο.