koukidaki: Εύα

Δανάη, η ρεπόρτερ

Λένας Μαυρουδή-Μούλιου

Γράφει η Δανάη στη στήλη της εφημερίδας που εργάζεται:

Ξέρουμε πια, το εμπεδώσαμε, ότι ο κορωνοϊός πλήττει περισσότερο τις ευπαθείς ομάδες της κοινότητας, όμως δεν κάνει κράτει μόνο σ’ αυτές. Που σημαίνει ότι ο τύπος δεν είναι επιλεκτικός, αλλά παμφάγος και στον στόμαχό του χωράμε όλοι. Οι επόμενες γενιές θα έχουν άφθονο υλικό να διηγούνται για τη λαίλαπα που ξέσπασε στην ανθρωπότητα ξαφνικά και επέπεσε επί των κεφαλών δικαίων και αδίκων. Θα έχουν όμως να λένε και αστείες ιστορίες για κείνη την εποχή, που κυκλοφορούσαν από στόμα σε στόμα και έκαναν τους δυστυχείς να ξεχνιούνται και να ξεχνούν την Δαμόκλειο σπάθα που επικρέμονταν της κεφαλής τους και κινδύνευε να τους αποκεφαλίσει με συνοπτικές διαδικασίες ανά πάσα στιγμή. Πώς αλλιώς θε να ‘βρισκαν μια κάποια ισορροπία μεταξύ ζωής και θανάτου;

"Εδώ καταπολεμήθηκαν πολλές μορφές καρκίνου και ένα τόσο δα μικρό ιουδάκι θα μας αφανίσει; Θα μας κλείσει στα σπίτια μας να πίνουμε νεράκι σκέτο και να τρώμε αέρα κοπανιστό αν βγει φιρμάνι από τους αρμόδιους φορείς ότι πρέπει να κλείσουν και τα σούπερ μάρκετς;" έλεγαν. Ένας ιδιότυπος παγκόσμιος πόλεμος.

Και να τα ανέκδοτα και οι κωμωδίες για να καταπολεμηθεί με χιούμορ ο μικρός το δέμας αλλά πανίσχυρος αιμοδιψής ιός. Μια από αυτές τις ιστορίες ρέει ως ακολούθως:

«Παρντόν που ενοχλώ τέτοια ώρα νυχτιάτικα, αλλά επείγει να μιλήσω με τον Άνταμ, Αδάμ επί το Ελληνικότερο. Είναι εκεί;»

«Αυτήν τη στιγμή απουσιάζει. Θα μπορούσα μήπως να σας εξυπηρετήσω εγώ; Είμαι η Εύα η σύντροφός του».

«Ω, μα πόσο χαίρομαι που σου μιλώ Εύα μου! Αν και τρόπω τινά είμαστε συγγενείς δεν έτυχε ποτέ να ανταλλάξουμε δυο λόγια. Ξέρεις δα πως είναι αυτά τα κουφά με τα σόγια. Αλλά συγγνώμη που δεν σου συστήθηκα ακόμη. Είναι η πρώην σύζυγος τού απογόνου σου, του Κάιν.»

«Πρώην είπες; Χώρισε το παλιόπαιδο και τίποτα δε μας είπε; Τώρα το πρωτακούω».

«Κατ’ ευθείαν απόγονός σου είναι. Δε μπορεί να μην ξέρεις τι απαίσιος χαρακτήρας είναι ο τύπος! Έχει πάρει ψηλά τον αμανέ ότι σαν πρωτότοκος, του ανήκουν τα πάντα, ακόμα και τα λίγα που ο γονιός του έδωσε και στον άλλο γιο του τον Άβελ. Μοναχοφαγάς, άπληστος, αχόρταγος... αργά τον κατάλαβα. Έχω ακόμα πολλά προβλήματα με δαύτον και δεν ξέρω κάποιον να μπορεί να στέρξει προς βοήθειά μου.

»Τον πρώτο που σκέφτηκα ήταν ο Άβελ αλλά μου αρνήθηκε ευγενικά, καθώς δεν ήθελε άλλα μπερδέματα με τον αδερφό του. Άσε που δεν δίνει του αγγέλου του νερό, αφού και αυτόν ακόμη ξεγέλασε εκμεταλλευόμενος την πείνα του και αντάλλαξε το βιος του έναντι πινακίου φακής και μάλιστα όχι βαθύ το πινάκιο αλλά θεόρηχο! Αδέρφια σού λέει ο άλλος! Σοφή η ρήση: Ωχ και ποιος σού ΄βγαλε το μάτι; Ο αδερφός μου. Αμ γι΄ αυτό στο ‘βγαλε βαθιά!

»Εσύ καημένη Εύα, πώς τα πας; Ο δικός σου ξεπέρασε το γεγονός ότι τον εξαπάτησες και σας έδιωξε ο Μεγάλος από την Εδέμ σας;»

«Α, για να σου πω πρώην νύφη μου! Και τι ήταν ο Αδάμ για να τον εξαπατήσω, κανένα χαζό που θα υπάκουγε στις ικεσίες μου να κόψει το μήλο από την απαγορευμένη μηλιά; Μαζί το λιμπιστήκαμε και κοινή η απόφαση να φαγωθεί. Αλλά και εμείς που να το φανταστούμε ότι θα πλήρωναν για το ατόπημα μας τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας για τους κατοπινούς αιώνες ες αεί; Το σκέπτεσαι να ζούσα αιωνίως με έναν άντρα πλάι μου φερέφωνο μου που θα τον έσερνα από τη μύτη, για να μην το πω πιο χυδαία και δεν μου πάει; Εγώ τον σύντροφό μου τον θέλω στυλοβάτη τού σπιτιού μου, φίλο μου και εραστή, να μοιράζομαι τόσο τα καλά όσο και τα κακά τού κόσμου τούτου, τουλάχιστον! Για τον άλλο, πού έχει σκοπό να μας πάει, δεν ξέρω. Βλέποντας και κάνοντας… Κατάλαβες τι σου λέω; Μακριά από μένα οι αχυράνθρωποι, οι σάκοι του μποξ.

»Αλλά είναι να μη σού βγει το όνομα. Απαξιώνεται η Εύα και κατ’ επέκταση το γυναικείο φύλλο συλλήβδην και μένει το αρσενικό το καημένο "εξαπατηθέν" ον, ναι μεν να διοικεί τύποις τα του οίκου του αλλά στην ουσία φέρεται και άγεται από το θηλυκό. Και να δεις ότι στον αιώνα τον άπαντα αυτό θα συμβαίνει. Μια Νομοτέλεια που αποκλείεται ο Ύψιστος εν τη σοφία Του να θέσπισε. Δεν διανοούμαι ότι μπορεί να διέπραξε μια τέτοια χοντράδα μόνο και μόνο για να απαξιωθεί η γυναίκα που όμως, δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα θα του φέρει τον γιο Του για να με λυτρώσει από την αμαρτία που διέπραξα τελικά.

»Και δε μου λες, αφού σε χώρισε, ο Κάιν, ξαναπαντρεύτηκε; Σίγουρα θα βρήκε άλλο κορόιδο να του πλένει τα σώβρακα».

«Έμαθα ότι αρραβωνιάστηκε. Βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τον πεθερό, για τα της προίκας. Υπάρχει πιο συμφεροντολόγο πλάσμα από τον απόγονό σου; Ο πρώτος διδάξας του θεσμού της προίκας, αυτής της μάστιγας που θα κρατήσει όπως πιστεύω, χιλιάδες χιλιάδων χρόνια στην ανθρωπότητα. Εμένα, έφαγε στον τζόγο με τους γελαδάρηδές του, όλο μου το βιος. Γι’ αυτό θέλω να μιλήσω με τον Αδάμ. Αυτός σαν πρωτόπλαστος με κύρος, θα έχει τα κονέ του να με βοηθήσει να βρω μια αξιοπρεπή δουλειά να θρέψω τα 50 παιδιά μου, που εκείνος ούτε που να τα φτύσει τα καημένα που ζουν σαν ορφανά.»

«Τι λες παιδί μου, πενήντα παιδιά; Μα καλά, εσείς hobby άλλο εκτός του πηδήματος δεν είχατε; Δεν μπορούσες εσύ αντί να κάθεσαι να σου σπέρνει παιδιά, να ασχοληθείς με κάτι άλλο, με το internet π.χ. όπως θα κάνουν οι κατοπινές γενιές; Να, με παρέσυρες και σου μαρτύρησα μια ενασχόληση του ανθρώπου του μέλλοντος. Και μου είχε επιστήσει την προσοχή μου ο Αδάμ, μη μου ξεφύγει σε κανέναν τούτο το σχέδιο που του εμπιστεύτηκε ο Μεγάλος κι εκέινος σε μένα. Αλλά τι να σου πω κι εγώ; Όλο μη και μη και μη, μπούχτισα η "χορεύτρια". Αυτές οι απαγορεύσεις, υποψιάζομαι στην τελική, ότι έγιναν για να παραβιάζονται και η ζωή να αποκτά ενδιαφέρον. Όχι πως θέλω να μην υπακούω στον Μέγιστο αλλά μια ανυπακοή, κατά καιρούς και όσο πατάει η γάτα, είναι σαν το πιπεράκι σε ανούσιο φαγητό και βάζω στοίχημα ότι κι Εκείνος με κάνει χάζι και κρυφογελά!

»Λοιπόν, τα λόγια τελειωμό δεν έχουν. Σε λίγο που θα έρθει ο καλός μου θα μεταβιβάσω το αίτημά σου και αυτός θα κάνει ό,τι του πω εγώ… Άμε τώρα στο καλό, γιατί έχω να φτιάξω μηλόπιτα πριν τα μήλα μου χαλάσουν. Ήταν να μην φάμε το πρώτο μηλαράκι ο άντρας μου κι εγώ. Έκτοτε, δε λέμε όχι στη μηλόπιτα που φτιάχνω καθημερινώς. Είναι πια μια συνήθεια που μ’ αρέσει, σαν να παίζω ας πούμε μπιρίμπα! Κι εσύ πάρε τούτο το καλάθι γέμισε το μήλα και τάισε τα παιδάκια σου και όποτε θέλεις να έρχεσαι να παίρνεις χωρίς να ρωτάς.

»Να σου πω ότι χάρηκα ιδιαιτέρως για την γνωριμία, θα ήταν ψέμα και ξέρεις, παρά την περί του αντιθέτου άποψη που κυκλοφορεί στους διαδρόμους, εμείς οι Εύες δεν λέμε ποτέ ψέματα, όχι γιατί μας ενδιαφέρει τι θα πουν οι άλλοι, αλλά γιατί δεν μας ενδιαφέρει τι θα πουν οι άλλοι! Άιντε στο καλό».

Και η πρώην του Καιν έφυγε πιο προβληματισμένη απ’ όσο όταν ήρθε.

Μια πικρία την διέκρινε στα λόγια της πρώτης κυρίας, κυριολεκτικά, του Σύμπαντος Κόσμου. Διέκρινε όμως και μία αποφασιστικότητα -να την πούμε- να κρίνει τι είναι επιτρεπτό και μη, αν και το μάθημά της δεν είναι ότι το πήρε και πάει πέρασε έτσι αβρόχοις ποσί. Το πληρώνουν και θα το πληρώνουν οι δισεκατομμύρια απόγονοι ες αεί. Διέκρινε επίσης και μία πονηράδα, θες να την πεις; εξυπνάδα θες να την πεις; που θα την κληρονομήσουν οι θηλυκοί της απόγονοι που ο Κύριος χάραξε στο DNA τους, εκεί που όπως λέγεται, είναι προδιαγεγραμμένα τα πάντα.

Και τύποι σαν εμένα τη Δανάη μένουμε να αναρωτιόμαστε τότε προς τι οι θρησκείες, τα σωφρονιστήρια, οι πολιτισμοί αν η τράπουλα είναι σημαδεμένη χωρίς την προοπτική να σβηστεί το σημάδι και το παιχνίδι να παιχτεί τίμια;

Κάτι δεν μου πάει, δεν κολλάει, δεν καταλαβαίνω.

👣

Ήταν το όγδοο μέρος της σειράς «Δανάη, η ρεπόρτερ». Συνεχίστε με το ένατο επεισόδιο
Πρώτη δημοσίευση. Επιμέλεια κειμένων Τζένη Κουκίδου.
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο της Carolyn Eardley

Ξεκινήστε την ανάγνωση από εδώ.