Αφιερωμένη στην υποκριτική και το τραγούδι. Καθώς μιλούσαμε μου είπε πως δεν μπορεί να κάνει μόνο ένα πράγμα. Ακομπλεξάριστη, γλυκιά, ταλαντούχα. Με κέρδισε από το πρώτο λεπτό της κουβέντας μας. Την έψαχνα καιρό και ευτυχώς την βρήκα. Είναι η Ελένη Καρακάση και μαζί της πέρασα υπέροχα. Μιλήσαμε για την πορεία της στο θέατρο και την τηλεόραση, τη συμμετοχή της στις «Άγριες Μέλισσες» και άλλα πολλά. Σας αφήνω εδώ... να διαβάσετε όσα είπαμε!
Τι λέει η Ελένη για την Ελένη;
Ελένη Καρακάση: Αυτή την περίοδο κάνω σύγκριση τού τώρα με τα προηγούμενα χρόνια της ζωής μου. Είμαι στα 47, πλησιάζω στο μισό αιώνα ζωής, και σκέφτομαι τι έχει αλλάξει, τι έχει μείνει ίδιο. Πόσο νιώθω ότι έχω μεγαλώσει, πόσο νιώθω παιδί. Είναι μία ηλικία απολογισμού.
Ελένη μαθαίνω πως ήδη από τη Γ' Γυμνασίου ήσουν στην θεατρική ομάδα της Κάρμεν Ρουγγέρη.
Ε.Κ.: Ναι, στην ομάδα της Κάρμεν μπήκα στην τρίτη Γυμνασίου. Ωστόσο και πιο πριν συμμετείχα στις παραστάσεις του σχολείου ως τραγουδίστρια. Στη Γ' Γυμνασίου, στην παράσταση αυτή του σχολείου που συμμετείχαν και ο Γιώργος Πυρπασόπουλος και ο Στέφανος Κοσμίδης, εγώ τραγουδούσα και ήρθε η Κάρμεν και μου πρότεινε να είμαι στη θεατρική της ομάδα. Οπότε είμαι από πολύ μικρή στο ερασιτεχνικό κομμάτι της δουλειάς, που για μένα είναι και το πιο όμορφο.
Άρα ήξερες από νωρίς τι ήθελες να ακολουθήσεις;
Ε.Κ.: Όχι. Ήθελα να είμαι μέσα σε αυτό το χώρο αλλά δεν το σκεφτόμουν. Ίσως δεν το σκεφτόμουν γιατί με είχε επηρεάσει η μητέρα μου που μου έλεγε ότι «πρέπει οπωσδήποτε να σπουδάσεις κάτι άλλο. Αυτά δεν είναι για σένα. Οι καλλιτέχνες έχουν πάντα την αγωνία της δουλειάς και καλά είναι να έχεις και άλλη μία επιλογή». Δεν το σκεφτόμουν επαγγελματικά, το έκανα γιατί μου άρεσε και δεν μου το είχαν απαγορεύσει και ποτέ! Πάντως μέχρι την Γ' Λυκείου ήμουν σε φάση που διάβαζα για τις δέσμες. Τη φλασιά την έφαγα τότε. Κατάλαβα ότι για μένα πραγματικά ήταν το καλλιτεχνικό κομμάτι. Και εκεί πήρα την απόφαση.
Αν σου πω να επιλέξεις ανάμεσα στο να βρίσκεσαι πάνω στη σκηνή και να παίζεις ή να τραγουδάς, τι επιλέγεις;
Ε.Κ.: Θα σου απαντήσω και τα δύο γιατί υπάρχει το καλλιτεχνικό κομμάτι που καλύπτει και τα δύο. Έχω καταλάβει ότι μ' αρέσει να παίζω και μόνο πρόζα ή μόνο να τραγουδάω αλλά θέλω να τα κάνω και τα δύο. Στην πορεία μου έχω παίξει παραστάσεις πρόζα και έχω ταυτόχρονα κάνει και μουσικές παραστάσεις. Πιο μικρή τραγουδούσα σε κάποια παράσταση και ταυτόχρονα έπαιζα ως ηθοποιός και σε κάποιο σίριαλ.
Ελένη, φέτος σημειώνεις μεγάλη επιτυχία ως Κυρά Ρίζω στις «Άγριες Μέλισσες». Μίλησέ μου για το ρόλο σου.
Ε.Κ.: Είναι ένας ρόλος που τον αγαπώ πάρα πολύ. Είναι ένας περιφερειακός ρόλος που σπάει το δραματικό κλίμα της σειράς και φέρνει λίγο την ευχάριστη νότα και την αίσθηση της ζωής που υπάρχει στα χωριά και όχι μόνο εκεί. Πρόσωπο που αλλάζει τη δράση και φέρνει τη χαρούμενη νότα.
Θεωρώ ότι είναι ρόλος κλειδί. Ξέρει πολλά και λέει λιγότερα.
Ε.Κ.: Ναι, έχεις δίκιο σε αυτό που λες. Συνήθως μου λένε ότι είναι κουτσομπόλα. Στην κυρά Ρίζω αρέσει το κοινωνικό σχόλιο αλλά όταν πρέπει να κρατήσει μυστικό, και δεν το κάνει για τα λεφτά, το κρατάει. Το κάνει γιατί το θέλει πραγματικά. Είναι ένας χαρακτήρας που έχει πολύ ενδιαφέρον γιατί έχει πολλές πλευρές. Είναι κουτσομπόλα, συμπονετική... είναι ένας ρόλος που μπαίνει σε όλα τα σπίτια του χωριού.
Εδώ και λίγες μέρες αρχίσατε πάλι τα γυρίσματα. Τι θα δούμε παρακάτω;
Ε.Κ.: Σας το κρατάω για έκπληξη.
Ελένη πώς προέκυψε η συμμετοχή σου στις «Άγριες Μέλισσες»;
Ε.Κ.: Από τη στιγμή που άκουσα ότι θα γίνει αυτό το σίριαλ, είχα πολύ έντονη επιθυμία να είμαι εκεί. Κι επειδή με τον Γιάννη Καραγιάννη έχω συνεργαστεί πολλές φορές -όσα σίριαλ έχω κάνει είναι με τον Γιάννη Καραγιάννη, σε Mega και ΑΝΤ1- είχα το θάρρος να του πω ότι είναι μία σειρά που με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Όταν έκανα το ραντεβού για να μιλήσουμε για τα πράγματα της σεζόν ήταν μία σειρά που ήθελα πολύ να είμαι κι έτσι πήγα στο casting, στο Λευτέρη Χαρίτο, στη Ντίνα Κάσου, στη Μιράντα Ρωσταντή που ήταν και η υπεύθυνη. Το πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε, χωρίς να μου πουν για ποιο ρόλο με θέλουν, κι αφού με είδαν πώς γράφω στην κάμερα κλπ, ήταν ότι εγώ εκείνο το καλοκαίρι θα έβγαινα περιοδεία με το «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα». Τότε μου είπαν ότι η περιοδεία ήταν απαγορευτική γιατί θα έφευγα 30 Ιουνίου και θα επέστρεφα 14 Αυγούστου χωρίς να έχω κανένα ρεπό. Μάλιστα ήταν και η συγκυρία των εκλογών. Είχα ένα ρεπό στις 7 Ιουλίου που τελικά ήταν η Κυριακή που έπεσαν οι εκλογές. Δυστυχώς όμως, ακυρώθηκε εκείνη η περιοδεία, και λέω δυστυχώς, γιατί μείναμε πολλοί άνθρωποι εκτεθειμένοι, χωρίς δουλειά.
Γιατί ακυρώθηκε η περιοδεία;
Ε.Κ.: Ο παραγωγός μας φοβήθηκε τις εκλογές. Οπότε 7 Ιουνίου μας ανακοινώθηκε ότι δεν θα γίνει περιοδεία η οποία θα άρχιζε στα τέλη Ιουνίου. Εν ολίγοις, τελευταία στιγμή για να κλείσουμε την οποιαδήποτε δουλειά. Καταλαβαίνω το άγχος του παραγωγού αλλά καταλαβαίνω πολύ περισσότερο όλους εμάς που μείναμε εκτός.
Και επειδή δεν είμαι άνθρωπος που αφήνω τα πράγματα στην τύχη, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω τηλέφωνο το Γιάννη Καραγιάννη και το Λευτέρη Χαρίτο και να τους πω ότι αν η περιοδεία ήταν ανασταλτικός παράγοντας, δεν έχω πια περιοδεία. Οπότε προχώρησε το πράγμα με τις «Άγριες Μέλισσες» και είμαι χαρούμενη.
Ένας αγαπημένος μου ρόλος σου είναι αυτός που είχες στην «Παρθένα Ζωή», η Μπούντρου.
Ε.Κ.: Αυτός ο ρόλος ήταν κανονικά για έξι επεισόδια αλλά επειδή άρεσε στον κόσμο τα επεισόδια έγιναν εξήντα. Είχε ενδιαφέρον γιατί γινόταν συζήτηση για τη Μπούντρου αλλά εκείνη δεν εμφανιζόταν ποτέ. Νομίζω ότι στο ξένο σίριαλ ο ρόλος δεν εμφανιζόταν ποτέ. Η ελληνική έκδοση επέλεξε να τη βάλει.
Έχεις κάποια δουλειά σου στο θέατρο ή την τηλεόραση που να την ξεχωρίζεις;
Ε.Κ.: Όχι, δεν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία. Αν θέλεις, λέω πάντα την τελευταία μου γιατί είναι κάτι που το χτίζω ακόμα. Κάθε δουλειά σε πάει μπροστά με διαφορετικούς τρόπους. Καμιά φορά συνειδητοποιώ ότι μία πολύ κακή δουλειά που έχω κάνει εμένα με πήγε μπροστά γιατί ενώ ήξερα ότι είναι κακή δουλειά μπήκα στη διαδικασία να παλέψω να κρατήσω το επίπεδό μου. Να είμαι καλή για τους ανθρώπους που ήρθαν να δουν την παράσταση.
Ελένη έχεις πάει στο Your Face Sounds Familiar δύο φορές. Μία στο διαγωνιστικό κομμάτι και άλλη μία ως vocal coach. Τι σου αρέσει περισσότερο;
Ε.Κ.: Δεν μπορώ να διαλέξω. Έτσι κι αλλιώς βέβαια στο διαγωνιστικό κομμάτι μπορώ να είμαι μόνο μία φορά. Ως δασκάλα μπορώ να είμαι περισσότερες. Πάνω στη διδασκαλία μού βγήκαν πράγματα που δεν είχα τολμήσει να κάνω, γιατί πολλές φορές μου έχουν προτείνει να διδάξω σε σχολές τραγούδι ή ορθοφωνία. Δεν είμαστε πολλοί ηθοποιοί που έχουμε το τραγουδιστικό κομμάτι μας καλά. Εγώ έχω κάνει και κλασσικό τραγούδι. Έχω ασχοληθεί πάρα πολύ. Οπότε μου είχαν ζητήσει πολλές φορές να διδάξω. Δεν το τολμούσα γιατί θεωρώ ότι η διδασκαλία είναι πολύ δύσκολη. Η ευθύνη του να καθοδηγήσεις έναν νέο, άβγαλτο άνθρωπο είναι πολύ μεγάλη. Το να του μάθεις ακόμα και την αναπνοή. Αν και έχω σπουδάσει κλασσικό τραγούδι, αν μου ζητήσουν να κάνω ρόλο με κλασσική τοποθέτηση θα πάω να κάνω μαθήματα γιατί είναι κάτι που το έχω αφήσει καιρό. Γι' αυτό έλεγα ότι δεν είμαι έτοιμη να διδάξω. Όμως το YFSF είναι ένα παιχνίδι που το ήξερα ήδη. Ήξερα την ψυχολογία των παιδιών, γιατί είχα περάσει από το διαγωνιστικό κομμάτι και επειδή ήταν και η υποκριτική του τραγουδιού μπόρεσα να το κάνω. Αλλά ήταν πολύ αγχωτική δουλειά. Πολλές ώρες μελέτης στο σπίτι και πάρα πολύ δουλειά με τα παιδιά. Η ψυχολογία τους εκείνη τη στιγμή που έχουν τη μεταμόρφωση είναι περίεργη. Το στάδιο πριν ανέβουν στη σκηνή είναι αγχωτικό και ο χρόνος προετοιμασίας πάρα πολύ λίγος. Είναι ένα παιχνίδι που η ψυχολογία σου μπορεί να επηρεαστεί από το ότι δεν ακούς καλά στο αυτί σου τον ήχο ή σε ενοχλεί η μύτη που σου έχουν βάλει.
Ελένη με τι ματιά είδες την κίνηση των συναδέλφων σου και όλων των καλλιτεχνών που κατέβηκαν στο Σύνταγμα ζητώντας στήριξη από την Κυβέρνηση; Στήριξη που έλαβαν και όλα τα υπόλοιπα επαγγέλματα προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που έφερε η πανδημία;
Ε.Κ.: Έγινε μία σιωπηλή διαμαρτυρία η οποία ήταν λογικό να συμβεί. Χωρίς να ανήκω σε αυτή την παράταξη θα σου πω ότι η Κυβέρνηση τον πρώτο καιρό τα πήγε καλά. Είμαστε η χώρα με τα λιγότερα κρούσματα. Αλλά δεν μπορεί όλη η Ελλάδα να κρέμεται από το στόμα της Κυβέρνησης για τα καινούργια μέτρα και τις δουλειές και η φράση για τα καλλιτεχνικά δρώμενα να είναι "Για συναυλίες και εκδηλώσεις το βλέπω απίθανο". Αυτό ήταν μαχαίρι στην καρδιά. Γιατί εγώ δε θέλω να κάθομαι σπίτι και να παίρνω λεφτά. Θέλω να μπορώ να κάνω τη δουλειά μου. Συν ότι πέρα από τους ηθοποιούς και τους μουσικούς είναι οι σκηνογράφοι, οι τεχνικοί, ενδυματολόγοι, κομμωτές, ηχολήπτες, φωτιστές, φροντιστές... Άνθρωποι που δουλεύουν σκληρά. Μπορεί να ήταν άτυχη στιγμή αλλά το γεγονός ότι η Κυβέρνηση ήταν απροετοίμαστη σε αυτό το κομμάτι ήταν απαράδεκτο.
Πώς ορίζεις το χιούμορ;
Ε.Κ.: Για μένα το χιούμορ δεν πρέπει να φτάνει στο σημείο να θίγει ανθρώπους. Με το χιούμορ μπορείς πολύ εύκολα να πεις και να εννοήσεις αυτά που θέλεις χωρίς να θίξεις καταστάσεις. Χωρίς να γίνεις χυδαίος, πρόστυχος και προκλητικός. Όταν όμως κάτι προσβάλλει κάποιον και θίγει καταστάσεις δεν είναι χιούμορ.
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Είμαι ένας άνθρωπος που θίγω πάρα πολύ τον εαυτό μου, τα ελαττώματά μου και τα κιλά μου. Και το κάνω από παιδί, για να προλάβω την πλάκα που θα μου κάνουν οι άλλοι. Αυτοσαρκάζομαι. Όταν όμως ένας συνάδελφος το έκανε σε μία πρόβα και άρχισε να μιλάει περιπαικτικά για τα κιλά μου νομίζοντας ότι κάνει χιούμορ την πρώτη και τη δεύτερη φορά δεν είπα τίποτα. Την τρίτη φορά όμως γύρισα και του είπα: "Άκου να σου πω, εγώ είμαι ο πρώτος άνθρωπος που σατιρίζω τα κιλά μου μα εσύ τα πέρασες τα όρια του χιούμορ".
Τρία πράγματα στα οποία η Ελένη λέει ναι και τρία πράγματα στα οποία η Ελένη λέει όχι;
Ε.Κ.: Ναι λέω πάντα στα καινούργια πράγματα, στις καινούργιες ιδέες και σε μία βόλτα στη θάλασσα. Λέω όχι στο να είσαι απόλυτος. Κοινώς, ποτέ μη λες ποτέ. Τα όχι ανατρέπονται. Δε μου αρέσουν οι απαγορεύσεις. Η μόνη στιγμή που λέω στον εαυτό μου απαγορεύεται είναι στο να είμαι απόλυτη. Γιατί θα έρθει η επόμενη στιγμή και θα στο ανατρέψει. Όχι στη βία και όχι στην αγένεια.
Ως προς το απαγορεύεται με ενοχλεί που κάποια πράγματα δεν είναι αυτονόητα και απαγορεύονται για να τα τηρήσουμε. Π.χ. θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι δεν παρκάρουμε το αυτοκίνητο μας σε μία ράμπα αναπήρων και να μην χρειάζεται το απαγορεύεται. Θα ήθελα κάποια πράγματα να είναι συνείδηση των ανθρώπων.
