Βάσω Κανιώτη: Η ευτυχία δεν έχει μέτρο. Δεν μπορείς να πεις είμαι πολύ ευτυχισμένος ή λίγο ευτυχισμένος. Η ευτυχία είναι όμορφες στιγμές που περάσαν από πάνω μας κι αυτές μπορούμε να τις μετρήσουμε σε πολλές ή λίγες. Η ευτυχία δεν έχει μέτρο έχει όμως κόστος, άλλοτε μικρό κι άλλοτε μεγάλο.
Την δημιουργία;
Β.Κ.: Την δημιουργία την μετράμε σε λεπτά και δευτερόλεπτα που αφιερώσαμε για να πλάσουμε κάτι. Δεν ξέρω απόλυτα αν ο χρόνος αυτός καθ' αυτός μπορεί να γίνει μέτρο για την δημιουργία, σίγουρα όμως είναι εκείνος που περνάει αβίαστα απ' την ζωή μας όταν δημιουργούμε όσα αγαπάμε.
Την επιτυχία;
Β.Κ.: Την επιτυχία την μετράμε στα χειροκροτήματα και στα χαμόγελα που εισπράττουμε, προβάλλοντας στους γύρω μας τα δημιουργήματα μας. Στην χαρά που αισθανόμαστε όταν βλέπουμε τους κόπους μας να επιβραβεύονται. Στις στιγμές που σκεφτόμαστε ότι αξίζει να προχωρήσουμε.
Πώς ένιωσες όταν ολοκλήρωσες το πρώτο σου έργο, ποιο είναι αυτό και σε ποια ηλικία συνέβη;
Β.Κ.: Το πρώτο μου ερασιτεχνικό έργο ολοκληρώθηκε στην ηλικία των 11 ετών, γράφοντας ένα κείμενο 40 σελίδων. Εμπνευσμένη από την άφιξη ενός καινούριου μου συμμαθητή στο σχολείο που πήγαινα τότε. Κάτι που φυσικά ο εμπνευστής αυτού δεν έμαθε ποτέ. Το πρώτο μου επίσημο έργο ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2019 όπου και προχώρησα στην έκδοση αυτού. Η χαρά μου ήταν και είναι μεγάλη που θα καταφέρω να δω τυπωμένες στο χαρτί τις σκέψεις, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς πολλών χρόνων, που ως τώρα κρυβόντουσαν σε κάποιο συρτάρι.
Αν η ζωή σου ήταν... μια σκηνή από ταινία, ποια θα ήταν αυτή;
Β.Κ.: Αν η ζωή μου ήταν μια στιγμή από ταινία θα ήταν σίγουρα μια ρομαντική γαλλική κομεντί. Άθελά μου πολλές φόρες ταυτίστηκα με την "Αμελί"
...μια μουσική σύνθεση, τι θα ακούγαμε;
Β.Κ.: Θα ακούγαμε το "Βαλς των χαμένων ονείρων".
...μια στιγμή στο χρόνο, πότε θα ζούσες;
Β.Κ.: Θα ήθελα πολύ να ζήσω στην Ιταλία του 15ου αιώνα. Τον αιώνα της αναγέννησης, της άνθισης της λογοτεχνίας και της τέχνης. Στην εποχή που μεσουράνησε η τέχνη του Ντα Βίντσι και του Μιχαήλ Άγγελου.
Ποιο χρώμα έχει... η χαρά;
Β.Κ.: Η χαρά έχει το χρώμα που τις δίνεις. Για κάποιους λευκό φωτεινό, για κάποιους το πράσινο της ελπίδας άλλα και για κάποιους γκρίζο, μιας και μέσα σ'αυτή τη μελαγχολική απόχρωση μπορεί να βρει η ψυχή τους τον χώρο που της ταιριάζει και να νιώθει χαρούμενη.
Η λαχτάρα;
Β.Κ.: Η λαχτάρα έχει το κόκκινο χρώμα του πάθους αφού για μένα η λαχτάρα είναι άρτια συνυφασμένη με το πάθος για κάθε τι.
Η φλόγα;
Β.Κ.: Παίρνοντας λίγο λευκό από την χαρά και πολύ κόκκινο βαθύ από την λαχτάρα φτιάχνεις την απόλυτη απόχρωση της φλόγας. Πώς θα κρατηθεί άλλωστε η φλόγα ζωντανή χωρίς την μέγιστη λαχτάρα και χαρά;
Πιστεύεις...
Β.Κ.: Πιστεύω πολύ στους ανθρώπους. Πιστεύω πολύ στις δυνάμεις αυτών. Πιστεύω ακράδαντα στην ελευθερία και την αλληλεγγύη. Σ' αυτές τις έννοιες που θα πρέπει όλοι να δίνουμε τις μάχες μας να μην εξαλειφθούν.
Πονάς...
Β.Κ.: Πονάω αβάσταχτα με την απώλεια σημαντικών ανθρώπων απ’ τη ζωή μου και πονάω εξίσου το ίδιο όταν αντιλαμβάνομαι την αδικία και τα δεινά που υπάρχουν γύρω μου.
Προχωράς...
Β.Κ.: Προχωράω με μικρά και σταθερά βήματα. Τα μεγάλα πάντοτε με τρόμαζαν.
Χορεύεις;
Β.Κ.: Χορεύω πολύ! Χορεύω σε κάθε ευκαιρία που μου δίνεται.
Ξαναγεννιέσαι...
Β.Κ.: Ξαναγεννιέμαι μέσα από κάθε μου καινούριο δημιούργημα.
Χάνεσαι...
Β.Κ.: Χάνομαι συχνά και πολύ μέσα σε σελίδες βιβλίων, μέσα σε τοπία καμβάδων, μέσα σε λέξεις και φράσεις που χορεύουν στο μυαλό μου.
Τραγουδάς;
Β.Κ.: Ήθελα πολύ να μπορώ να τραγουδάω, αγαπώ αφάνταστα την μουσική. Τραγουδάω μόνο όταν ξέρω ότι δε θα με ακούσει κανείς.
Διαβάζεις...
Β.Κ.: Ζω μόνο για να διαβάζω. Τα μεγαλύτερα και σπουδαιότερα ταξίδια τα έχω κάνει διαβάζοντας.
Γράφεις...
Β.Κ.: Το να γράφω είναι για μένα πλέον ανάγκη ζωής. Το γράψιμο είναι για μένα ο σπουδαιότερος τρόπος έκφρασής μου. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου εκτός του να γράφω.
Παίζεις...
Β.Κ.: Παίζω πολύ με τις λέξεις. Με τις φράσεις, με τις προτάσεις. Δεν παίζω ποτέ με τους ανθρώπους και τις ψυχές τους.
Στόχοι και επιδιώξεις:
Β.Κ.: Να είμαι καλά ψυχικά και σωματικά να μπορώ να μοιράζομαι με τον κόσμο τις σκέψεις μου και τις ανησυχίες μου.
Όνειρα:
Β.Κ.: Ονειρεύομαι πολύ και πολλά!
Καλλιτεχνικό ή λογοτεχνικό βιογραφικό σημείωμα:
Η Βάσω Κανιώτη γεννήθηκε στο Αγρίνιο και κατοικεί στην Αθήνα. Σπούδασε την τέχνη της γαστρονομίας δουλεύοντας πολλά χρόνια σε τουριστικές επιχειρήσεις. Η συγγραφή και η ποίηση ήταν πάντα εκείνο που συντρόφευε τη ζωή της και τον ελεύθερο χρόνο της, μιας και για εκείνη η ποίηση είναι ο σπουδαιότερος τρόπος έκφρασης. Στο επόμενο διάστημα θα κυκλοφορήσει η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο "Τρεις εποχές και μια Άνοιξη". Ασχολείται επίσης ερασιτεχνικά με την ζωγραφική παίρνοντας μέρος σε ερασιτεχνικές εκθέσεις.
