Δανάη, η ρεπόρτερ
Λένας Μαυρουδή-Μούλιου
Η Δανάη, εγγονή της διάσημης ντετέκτιβ Πέρσας Βουδούρη*, γιόρταζε τα δέκατα γενέθλιά της. Το σπίτι ολοστόλιστο περίμενε τους φίλους της μικρής να γιορτάσουν το κόψιμο της τούρτας και να σβήσουν τα δέκα της κεράκια. Και μόνον η παρουσία της Πέρσας από νωρίς το πρωί, σηματοδοτούσε τη σημασία της ξεχωριστής ημέρας για το παιδί, που είχε μια παθολογική θα λέγαμε αγάπη για την γιαγιά της την επονομαζόμενη, και όχι αδίκως, «Ελληνίδα Miss Marple». Θα την είχε ολοδικιά της μιαν ολόκληρη ημέρα, λίγο το ‘χες;
Κόσμος πολύς, παιδομάνι -μα, τι στην ευχή, πέρα από την τάξη της κάλεσε όλο το σχολείο;- που ξεκούφαιναν με τα ξεφωνητά τους τους λιγοστούς συνοδούς-γονείς. Και περίεργο, κανένα από τα παιδιά δεν είχε μαζί του κινητό τηλέφωνο, κατ’ απαίτηση και επιθυμία της εορτάζουσας όπως το είχε ζητήσει τόσο προφορικά όσο και στην πρόσκληση που τους μοίρασε: «Παρακαλούνται οι φίλοι και συμμαθητές που θα με τιμήσουν με την παρουσία τους να μην φέρουν μαζί τα κινητά τους, επί ποινή κατάσχεσης αν δεν συμμορφωθούν. Σήμερα εγώ γιορτάζω και δεν θέλω αντίζηλους, ντάξει;»
Και αυτά υπάκουσαν, μα ενώ τα έβλεπες να γελούν αμέριμνα, δεν ήξεραν τι να κάνουν με τα χέρια τους! Συνήθειες μακροχρόνιες δεν κόβονται από τη μια στιγμή στην άλλη!
Κατά την κοπή της τούρτας η γιαγιά Πέρσα ζήτησε από την Δανάη να της αφιερώσει δυο λόγια ενώπιον τόσων αυτήκοων και αυτοπτών μαρτύρων, κάτι σαν κατάθεση ψυχής, σαν υπόσχεση, σαν όρκο:
«Φίλες και φίλοι της λατρεμένης μου εγγονής έχω να της δωρίσω κάτι σημαντικό, φαντάζομαι για εκείνη, πέρα από το συνηθισμένο της δώρο.
Υπόσχομαι ότι από αυτήν τη στιγμή κιόλας, θα περνώ όλο μου τον χρόνο μαζί της ή έστω όσο με αντέχει, "κρεμώντας" τα ντετεκτιβικά μου παπούτσια, αυτά που γύρισαν τη Γη, λύνοντας υποθέσεις μυστηρίου και εγκλήματος, και άλλο "περπάτημα" δεν το αντέχουν.
Της χαρίζω ένα ολοκαίνουργιο ζευγάρι που θα πάρει την θέση των δικών μου παπουτσιών και δεν είναι καθόλου νωρίς, σας βεβαιώνω, για ένα λειτούργημα σαν αυτό που αγαπά και έχει ταλέντο, αυτό της δημοσιογράφου και δη της ρεπόρτερ.
Της εύχομαι να καταπλήξει τον κόσμο με το ταλέντο της και να τιμήσει επάξια την οικογενειακή παράδοση, πηγαίνοντας πάντα με το μέρος των αδυνάτων και των αδικημένων, κόντρα στον Μαμωνά και τα συμφέροντά του που θα της εναντιώνονται. Είμαι στην διάθεσή της να την βοηθήσω από το όποιο μετερίζι.
Εύχομαι τέλος να έχει Τύχη, με τον Θεό πλάι και μέσα της.
Χρόνια καλά και πολλά.
Σε λατρεύω καμάρι μου»…
Το χειροκρότημα που έπεσε και οι ποδοκρουσίες λίγο ακόμα και θα προξενούσαν ανήκεστο βλάβη στις απαστράπτουσες μαρμαρόπλακες του δαπέδου του σαλονιού!
Σίγουρα γιαγιά Πέρσα το μηλαράκι έπεσε κάτω από τη δική σου μηλίτσα, αφού ήδη έδειχνε δείγματα γραφής, του ταλέντου που είπες και που από εσένα ειδικότερος να το διακρίνει δεν υπήρχε κανείς. Το παιδί σχεδόν δακρυσμένο και προς έκπληξη των πάντων για την αντιφώνηση που ετοιμαζόταν να κάνει από καρδιάς και σαφώς χωρίς προετοιμασία είπε:
«Γιαγιάκα μου σε λατρεύω. Μου έκανες απόψε την μεγαλύτερη έκπληξη και το καλύτερο δώρο. Πρόσφερες στους ανθρώπους τόσα πολλά στερώντας από μένα την πολύτιμη παρουσία σου. Είσαι δικιά μου πια. Επίτρεψέ μου να σου κάνω κι εγώ ένα δώρο και ας μην έχεις τη γιορτή σου.
Σου ζητώ απόψε, αμέσως μόλις τελειώσει το πάρτι μου, να μου παραχωρήσεις την πρώτη μου συνέντευξη.»
Και έγινε του Αιγαίου Πελάγους…
Οι γονείς του παιδιού παρακολουθούσαν άφωνοι τις φιλοφρονήσεις ένθεν κακείθεν των δύο πιο αγαπημένων τους υπάρξεων και ευχήθηκαν από μέσα τους ο Θεός να ‘ναι πάντα μαζί τους…
Αμήν!
(Απαραίτητη σημείωση. Οι ιστορίες που θα ακολουθήσουν δεν θα έχουν κατ’ ανάγκη κανονική χρονολογική σειρά. Τις αφηγείται έτσι όπως τις θυμάται η γράφουσα.)
👣
Λένα Μαυρουδή-Μούλιου
Πρώτη δημοσίευση
Πρώτη δημοσίευση
Πρώτο μέρος της σειράς «Δανάη, η ρεπόρτερ» Συνεχίστε εδώ
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο της Carolyn Eardley
* Αναφέρεται στην ηρωίδα της συλλογής διηγημάτων, Πέρσα Βουδούρη, με τίτλο «Πέρσα Βουδούρη και Στέφανος Μακρής, Οι ντετέκτιβ» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πνοές λόγου και τέχνης.
Επίσης:
