Είναι ένα ελκυστικό βιβλίο από τις εκδόσεις «Μαλλιάρης παιδεία» με καλαίσθητες διακοσμήσεις στις σελίδες του και μεγάλη ποικιλία κειμένων. Περιέχει, όχι μόνο ποίηση και πεζά, μα και παραμύθια αλλά και ρήσεις! Την ομορφιά των περιεχομένων την καταλαβαίνεις στην ανάγνωση, όμως την κλασάτη όψη του την εισπράττεις αμέσως. Δείχνει να έχει έρθει από παλαιότερη εποχή, έχει την εμφάνιση και τα διακοσμητικά στοιχεία άλλης δεκαετίας -στο 60 με 70 θα το τοποθετούσα αν δεν ήξερα ότι είναι τόσο νέα έκδοση- ακόμα και στη γραμματοσειρά.
Αηδόνι
Και κει που είπα: όλα τέλειωσαν
άρχισε να κελαηδάει τ' αηδόνι
ήταν ακόμα Απρίλης...
πόσο πολύ χάρηκα!
Διαμαντοπούλου Ανδρομάχη
Το Ανθολόγιο Άνοιξης στην καρδιά του Χειμώνα -υπότιτλος του βιβλίου- σε ανθολόγηση κι επιμέλεια Μαρίας Θανοπούλου περιέχει πολλά έργα από τριάντα συνολικά πένες και ξεχωρίζει από την αρτιότητά του και την τόσο καλή του γλωσσική επιμέλεια. Όπως λέει στον πρόλογο το παραμύθι, η ποίηση και εν γένει ο λόγος είναι αιώνιο φάρμακο για κάθε ηλικία κι όπως πολύ ορθά σημειώνει η κυρία Θανοπούλου κάθε άνθρωπος είναι ένα μοναδικό ποίημα με σπάνιους στίχους, έτσι καταλήγουμε σε αυτό που όλοι ξέρουμε μέσα μας κι επιθυμούμε να συναντήσουμε στα βιβλία: την μοναδικότητα του άλλου που θα γιατρέψει τη δική μας ύπαρξη με λέξεις.
Το κόκκινο μήλο
Με βλέπεις.
Ένα τριμμένο τζιν φορώ
κι ένα πουκάμισο φθαρμένο.
Ανέστιος.
Μόνο το βλέμμα έχω
κι ένα κόκκινο μήλο να σου δώσω.
Την καρδιά μου.
Δημήτρης Α. Δημητριάδης
...γιατί όλα είναι τέχνη και αισθητική γράφει η πρώτη σελίδα... και αμέσως συμπληρώνει με μερικά τρανά παραδείγματα:
η σκέψη, η μουσική, η ζωγραφική
η φωτογραφία, τα σπίτια, οι σχέσεις, η δουλειά
οι λέξεις, τα χρώματα, το φαγητό, η σιωπή,
ο χρόνος, οι εποχές, το σώμα, το φιλί,
η ποίηση, οι χαρακτήρες, οι δρόμοι, τα ταξίδια,
οι συνομιλίες, το σινεμά, το θέατρο, η απαγγελία,
οι εξομολογήσεις, οι συγνώμες, το τώρα...
Για τον ίδιο λόγο μάς προτρέπει να το μελετήσουμε και νομίζω δικαιώνεται αν ασχοληθεί κανείς. Είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουμε γραφές, να συνομιλήσουμε μέσα από τη λογοτεχνία, να ταξιδέψουμε και να συμπονέσουμε. Εκμεταλλευτείτε τις ιδιότητες της σύντομης φόρμας και συνδυάστε αυτή τη συλλογή με όποιο άλλο βιβλίο διαβάζετε. Το καλό με τα ανθολόγια είναι ότι δε χρειάζεται να κρατά κανείς τη σειρά, ούτε να έχει διαβάσει το προηγούμενο για να κατανοήσει το επόμενο, μα ούτε και να πιεστεί να το διαβάσει ολόκληρο με μιας. Επίσης, αυτή είναι η πιο κατάλληλη εποχή για τα ανοιξιάτικα έργα του.
ΥΓ.:
Μια ιστορία θα σας πω, που είναι ξεχασμένη,
την ξέρουν οι παλιοί σοφοί κι οι ερωτοχτυπημένοι.
Την τραγουδάνε τα πουλιά επάνω στα κλωνάρια,
τη λένε νύμφες στα βουνά, νεράιδες στα ποτάμια.
Απόλλων-Δάφνη, Δημοσθένη Χαρούλη
Αηδόνι
Και κει που είπα: όλα τέλειωσαν
άρχισε να κελαηδάει τ' αηδόνι
ήταν ακόμα Απρίλης...
πόσο πολύ χάρηκα!
Διαμαντοπούλου Ανδρομάχη
Το Ανθολόγιο Άνοιξης στην καρδιά του Χειμώνα -υπότιτλος του βιβλίου- σε ανθολόγηση κι επιμέλεια Μαρίας Θανοπούλου περιέχει πολλά έργα από τριάντα συνολικά πένες και ξεχωρίζει από την αρτιότητά του και την τόσο καλή του γλωσσική επιμέλεια. Όπως λέει στον πρόλογο το παραμύθι, η ποίηση και εν γένει ο λόγος είναι αιώνιο φάρμακο για κάθε ηλικία κι όπως πολύ ορθά σημειώνει η κυρία Θανοπούλου κάθε άνθρωπος είναι ένα μοναδικό ποίημα με σπάνιους στίχους, έτσι καταλήγουμε σε αυτό που όλοι ξέρουμε μέσα μας κι επιθυμούμε να συναντήσουμε στα βιβλία: την μοναδικότητα του άλλου που θα γιατρέψει τη δική μας ύπαρξη με λέξεις.
Το κόκκινο μήλο
Με βλέπεις.
Ένα τριμμένο τζιν φορώ
κι ένα πουκάμισο φθαρμένο.
Ανέστιος.
Μόνο το βλέμμα έχω
κι ένα κόκκινο μήλο να σου δώσω.
Την καρδιά μου.
Δημήτρης Α. Δημητριάδης
...γιατί όλα είναι τέχνη και αισθητική γράφει η πρώτη σελίδα... και αμέσως συμπληρώνει με μερικά τρανά παραδείγματα:
η σκέψη, η μουσική, η ζωγραφική
η φωτογραφία, τα σπίτια, οι σχέσεις, η δουλειά
οι λέξεις, τα χρώματα, το φαγητό, η σιωπή,
ο χρόνος, οι εποχές, το σώμα, το φιλί,
η ποίηση, οι χαρακτήρες, οι δρόμοι, τα ταξίδια,
οι συνομιλίες, το σινεμά, το θέατρο, η απαγγελία,
οι εξομολογήσεις, οι συγνώμες, το τώρα...
Για τον ίδιο λόγο μάς προτρέπει να το μελετήσουμε και νομίζω δικαιώνεται αν ασχοληθεί κανείς. Είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουμε γραφές, να συνομιλήσουμε μέσα από τη λογοτεχνία, να ταξιδέψουμε και να συμπονέσουμε. Εκμεταλλευτείτε τις ιδιότητες της σύντομης φόρμας και συνδυάστε αυτή τη συλλογή με όποιο άλλο βιβλίο διαβάζετε. Το καλό με τα ανθολόγια είναι ότι δε χρειάζεται να κρατά κανείς τη σειρά, ούτε να έχει διαβάσει το προηγούμενο για να κατανοήσει το επόμενο, μα ούτε και να πιεστεί να το διαβάσει ολόκληρο με μιας. Επίσης, αυτή είναι η πιο κατάλληλη εποχή για τα ανοιξιάτικα έργα του.
ΥΓ.:
Μια ιστορία θα σας πω, που είναι ξεχασμένη,
την ξέρουν οι παλιοί σοφοί κι οι ερωτοχτυπημένοι.
Την τραγουδάνε τα πουλιά επάνω στα κλωνάρια,
τη λένε νύμφες στα βουνά, νεράιδες στα ποτάμια.
Απόλλων-Δάφνη, Δημοσθένη Χαρούλη
Ευχαριστώ τον Δημήτρη Α. Δημητριάδη για τη διάθεση του βιβλίου.
Το παραπάνω περιέχει αποσπάσματα.
