Σπούδασε για δύο χρόνια στην Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μόνο που η δημιουργική πορεία της παρέας του (με τον Φοιτητικό Όμιλο Θεάτρου και Κινηματογράφου) ανεκόπη με τη Δικτατορία. Ο ηθοποιός τα παράτησε και κατέβηκε στην Αθήνα για να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Στη φωτογραφία δημοσίευμα του περιοδικού «Ταχυδρόμος» (8/4/2000) για την παράσταση «Λίστα γάμου» που είχε ανέβει στο θέατρο Αμιράλ.
Ήταν ένας από τους πρωτεργάτες της θρυλικής «Ελεύθερης Σκηνής» που ανέβασε το πρώτο της έργο («Η όπερα του ζητιάνου», του John Gay) στις 3 Νοεμβρίου 1970, κάνοντας πάταγο στα καλλιτεχνικά χρονικά, καταφέρνοντας τεχνηέντως να περάσουν αντιδικτατορικά μηνύματα μέσα από αυτήν. Συμμετείχε ενεργά στον αγώνα κατά της Δικτατορίας, συνελήφθη και βασανίστηκε. Το 1975 ξεκίνησε την προσωπική του πορεία στην ελεύθερη σκηνή, συμμετέχοντας σε έργα ποικίλου ρεπερτορίου. Στη φωτογραφία χαριτωμένο δημοσίευμα από το περιοδικό People (17/11/2013) με έναν επίσης αγαπημένο ηθοποιό που χάσαμε πρόσφατα, τον Μηνά Χατζησάββα.
Συμμετείχε σε 17 ταινίες, με πρώτη την «Από πού πάνε για τη χαβούζα;» (1978) και τελευταία την «Κόρη του Ρέμπραντ» (2015). Επίσης εμφανίστηκε στη συμπαραγωγή «Το κορίτσι της Μάνης» (1986), στην ξένη ταινία «Το μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι» (2001), στην ξένη τηλεταινία «Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ελλάδα» (1984) και σε τουλάχιστον έξι ταινίες μικρού μήκους.
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε σε πάρα πολλές σειρές σε πρωταγωνιστικούς ρόλους αλλά και γκεστ εμφανίσεις: «Περίπλους» (ΥΕΝΕΔ, 1975-1977), «Άφρικα» (MEGA, 1992-1993), «Το χρώμα του φεγγαριού» (ΑΝΤ1, 1996-1997), «Βοήθεια, γειτόνοι» (ALPHA, 2003-2004), «Στο παραπέντε» (MEGA, 2006-2007). Η τελευταία του εμφάνιση ήταν τον Νοέμβριο του 2019 στο «Έρωτας μετά» (ALPHA). Με την Αντιγόνη Αμανίτου παρουσίασε στην ΕΡΤ2 την περίοδο 1986-1987 το τηλεπαιχνίδι «Ταξίδι στους μύθους και την ιστορία». Στη φωτογραφία δημοσίευμα του περιοδικού της Καθημερινής για την τηλερόαση (25/7/2004) με αφορμή τη σειρά «Λίστα γάμου» (ΝΕΤ).
Δε δίστασε να διαφημίσει και προϊόντα, όπως την Ασπίς πρόνοια (1988, βλ. φωτογραφία), τις τσίχλες Έλμα (2013), την μπίρα Amstel (2017, βλ. το δημοσίευμα από το περιοδικό Downtown, 27/4/2017) και τα χάπια διατροφής Moller’s Total (2019).
Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980 συμμετείχε στη δημιουργία του εκδοτικού οίκου «Ιθάκη» που εξέδωσε βιβλία για το θέατρο, τον κινηματογράφο και τη μουσική. Ο ίδιος ήταν πολυγραφότατος (δοκίμια και μυθιστορήματα): «Περί μαιάνδρου» (Αθήνα: Γαβριηλίδης, 1995), «Απρόσμενα αισθήματα» (Αθήνα: Γαβριηλίδης, 1999), «Οι σαλτιμπάγκοι» (Αθήνα: Καστανιώτης, 2004), «Όλοι μαζί, τώρα!» (Αθήνα: Καστανιώτης, 2011), «Ηθοποιός σημαίνει φως» (Αθήνα: Γαβριηλίδης, 2015).
Η μορφή του αποτυπώθηκε σε ελάχιστα εξώφυλλα (η έρευνα συνεχίζεται). Σπάνιο εξώφυλλο του περιοδικού TV Μικρή Οθόνη (5/5/1984) και εξώφυλλο της «Ραδιοτηλόρασης» (4/5/1984) για τη σειρά «Οι υπάλληλοι» και εξώφυλλο του περιοδικού «Αθηνόραμα» (8/11/2018) για την τελευταία θεατρική του εμφάνιση που συνεχίστηκε για δύο χρόνια!
Πηγές:
Τα δημοσιεύματα και το screenshot της ταινίας είναι από το προσωπικό μου αρχείο.
Τα εξώφυλλα είναι από το www.retromaniax.gr, το www.naftemporiki.gr και από το προσωπικό μου αρχείο.
Τις υπόλοιπες φωτογραφίες τις βρήκα στο διαδίκτυο.
