Τώρα που πια έχει φύγει
Μπορώ να το πω:
Δε βάζει ο νους του
Πόσο πολύ τον αγάπησα…
Ένιωσα τη γη να γίνεται απέραντη
Κι εγώ μια κουκκίδα, να χάνομαι
Μέσα σε μια αφιλόξενη απεραντοσύνη
Που μ’ οδηγούσε στο πουθενά.
Νόμιζε ίσως ότι θα τον περνούσα έτσι.
Χωρίς πόνο και απελπισιά
Αυτόν το χωρισμό, την αποξένωση.
Πόσο λάθος το μέτρησε!
Μα τι σημασία έχει η ομολογία μου
Αφού ποτέ δεν θα το μάθει;
Τι θα ωφελούσε άλλωστε;
Δρόμος δεν υπάρχει πια για τίποτα…
🌸
Copyright © Λένα Μαυρουδή-Μούλιου All rights reserved, 2020
Πρώτη δημοσίευση
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο της Lindsay Rapp
Επίσης: