Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Χριστίνα Ντούμα: Με βοήθησε να παραμένω ήρεμη τα βράδια που η υγεία του Θοδωρή είχε παρουσιάσει μια επιδείνωση και χρειαζόταν να ξενυχτάω. Ένας δεύτερος λόγος ήταν η ανάγκη να επικοινωνήσω το πρόβλημα μας.
Αργότερα όταν εκδόθηκε με χαρά διαπίστωσα ότι τα παραμύθια είναι ένας πολύ καλός τρόπος να πλησιάσω τον κόσμο, χωρίς να τον τρομάζω με διαγνώσεις, επιστημονικούς όρους και δυσοίωνες προγνώσεις. Βοήθησε τα μέγιστα στην ευαισθητοποίηση σχετικά με τη νόσο του γιου μου και από την άλλη μας προσφέρει ένα εισόδημα εντελώς απαραίτητο στον αγώνα μας.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Χ.Ν.: Μετάνοια.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Χ.Ν.: Να με κρίνει όπως το Λιοντάρι στην Αλεπού Μοδίστρα. Με επιείκεια.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Χ.Ν.: Στο δάσος που εκτυλίχθηκε και η ιστορία μας!! Για επτά ημέρες.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Χ.Ν.: Η φράση της Αλεπούς Μοδίστρας: «Συγγνώμη! Αχ να μπορούσα να σας δείξω πόσο έχω μετανιώσει...»
Αυτά έγραψε η συγγραφέας του παιδικού βιβλίου, Η Αλεπού μοδίστρα, Χριστίνα Ντούμα για το πόνημά της που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική, σε εικονογράφηση Γιώτας Κοκκόση. Ανήκει στη σειρά βιβλίων «Τα όνειρα του Θοδωρή» δηλαδή μέρος των εσόδων συμβάλει στη θεραπεία του. Ο εικοσιπεντάχρονος σήμερα Θοδωρής πάσχει από τη θανατηφόρο νόσο Batten -διαψεύδοντας τις εκτιμήσεις των ιατρών που μιλούσαν για προσδόκιμο ζωής το πολύ 20 χρόνια!- ενώ αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι είναι ο μοναδικός άνθρωπος παγκοσμίως με τη συγκεκριμένη ασθένεια που είναι φοιτητής και συγκεκριμένα της Γεωπονικής. Φυσικά πολλοί είναι εκείνοι που έχουν αναφερθεί στην περίπτωσή του: ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνες, αθλητές, επιστήμονες... μια αξιοθαύμαστη λίστα δημοφιλών ανθρώπων της Τέχνης, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού και των Επιστημών που προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν και παράλληλα να αναδείξουν το θαύμα.
