Πίσω από κάθε λέξη, γνώριζε ότι κρυβόταν ουσιαστικά ένας ολόκληρος κόσμος τον οποίο επιδίωκε, να εξερευνήσει προς όφελος των αποριών που είχε. Σε αντίθεση με πολύ κόσμο, πίστευε ότι η τελευταία σελίδα δεν ήταν η αυλαία. Αλλά η απαρχή ενός άγνωστου σύμπαντος που ο συγγραφέας όφειλε να αποτυπώσει τις διαστάσεις του στο χαρτί. Αρκετοί που την γνώριζαν, πίστευαν ότι τα βιβλία ήταν η καλύτερη παρέα της καθότι έμενε μόνη, σε ένα μικρό διαμέρισμα στα δυτικά προάστια της πόλης.
Δεν ήταν ψέμα. Όμως ήταν η μισή αλήθεια. Γιατί στην πραγματικότητα, ήταν ο μεγάλος της έρωτας και δεν είχε πρόβλημα να το παραδεχτεί. Εξάλλου ένιωθε καλύτερα στην σχέση της, με κάποιο φανταστικό ήρωα παρά με ανθρώπους πραγματικούς. Γιατί δεν την πρόδιδε, και η εμπιστοσύνη που του είχε ποτέ δεν είχε εμφανίσει την παραμικρή ρωγμή.
Τα χρονογραφήματα του Νίκου συνοδεύει κολάζ από έργα της Elinore Schnurr.
Βρείτε τον Νίκο Βαρδάκα στη σελίδα του στο facebook.
