Στην υπόθεση, παρ' ότι είναι μυθοπλασία, υπάρχουν κ' αρκετά στοιχεία από πραγματικά γεγονότα.
Ο ήρωας του βιβλίου ο Τζακ, που αποτέλεσε και την έμπνευση για τον τίτλο, είναι ένα αδέσποτο με πραγματικά ''ανθρώπινα'' μάτια, που ζει στη γειτονιά μας στο Πόρτο Ράφτη κι έρχεται και το ταΐζουμε κάθε μέρα.
Ο αναγνώστης θα 'θελα ν' ακούσει την κραυγή της αγωνίας των αδέσποτων.
Ευχή μου είναι κάποια μέρα να μην υπάρχει ούτε ένα στον δρόμο. Να 'χουνε βρει όλα μιά καλή οικογένεια, μιά ζεστή γλυκιά αγκαλιά, γιατί το αξίζουν.
Ο Τζακ από μικρό κουτάβι, αγωνιζόταν και παρέμενε ζωντανός, με την ελπίδα να βρεθεί μιά οικογένεια για να τον υιοθετήσει. Να γλυτώσει απ' τη μάστιγα της κακοποίησης των ζώων και ειδικά των αδέσποτων σκύλων. Τελικά στάθηκε τυχερός σε αντίθεση με τα περισσότερα σκυλάκια του δρόμου και του δόθηκε η ευκαιρία. Η αγάπη, το πείσμα κι η εμμονή για τα ζώα ενός δεκάχρονου αγοριού, τον έσωσε... Τα σκυλιά όμως, δυστυχώς δε ζούνε όσο εμείς οι άνθρωποι κι έτσι μετά από πολλά όμορφα χρόνια που ζήσανε μαζί, ο Τζακ ταξίδεψε στην αιωνιότητα. Το μικρό αγόρι, τι κι αν είχε γίνει κοντά δυο μέτρα άντρας, έκλαψε σα μωρό. Μαζί του, ίσως για παρηγόρια, εκείνη τη μέρα έκλαιγε κι ο ουρανός... Τέλος, αν το διήγημα αυτό ήταν ένα παραμύθι, θα κανόνιζα όποιος άνθρωπος κακοποιεί τα ζώα, να μεταμορφώνεται και να γίνεται βάτραχος!! Όχι για εκδίκηση αλλά από αγανάκτηση.
Ο Νίκος Δημητρούλιας γράφει για τη νουβέλα του συμπληρώνοντας τη στήλη myth-story που «τρέχει» αυτήν την εποχή στον ιστότοπο και, αντιστοίχως, δέχεται την πρό(σ)κληση της στήλης Πλοκόλεξο, στην οποία οι συγγραφείς πρέπει να γράψουν κάτι για το βιβλίο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.
Στην περίληψη λέει:
Στην περίληψη λέει:
Μετά τον θάνατο μιας γριούλας κυρίας ένα όμορφο κουταβάκι οχτώ μηνών, ο Τζακ, ένας ημίαιμος ποιμενικός, βρίσκεται αδέσποτος στους δρόμους καθώς ο κληρονόμος της γριούλας τον διώχνει βίαια. Η περιπλάνησή του είναι μια διαδρομή ανάμεσα σε καλούς και κακούς ανθρώπους. Ανάμεσα στη βία και στη σκληράδα και πότε πότε στην αγάπη και στην ελπίδα. Οι περιπέτειές του πολλές. Προσεύχεται στον θεό των… Σκύλων και τότε γίνεται το "θαύμα" που ακούει στο όνομα Νικόλας! Ένα δεκάχρονο παιδάκι τον βλέπει και αλλάζουν τα πάντα στις ζωές και των δύο…
Ο Νίκος Δημητρούλιας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Νοεμβρίου 1947. Στα εφτά του χρόνια μετακόμισε με τους γονείς του και την αδελφή του από τα Εξάρχεια σε ιδιόκτητο σπίτι στους Αμπελόκηπους. Τελείωσε το 10ο Γυμνάσιο και στη συνέχεια την Ανωτέρα Σχολή Ηλεκτρονικών. Παντρεύτηκε στα εικοσιπέντε του και απέκτησε δύο παιδιά. Μέχρι το 1980 είχε δική του εταιρεία εγκατάστασης κλιματισμών και στη συνέχεια εργάστηκε για δεκαεφτά χρόνια στην 3Ε ως προϊστάμενος ελέγχου και ασφάλειας καθώς και προϊστάμενος στο γραφείο κίνησης εμπορευμάτων. Από μικρός ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και ειδικότερα με το μπάσκετ και ήταν μέλος της ομάδος της γειτονιάς του, του Αθλητικού Ομίλου Αμπελοκήπων. Το 1988 έγινε πρόεδρος της ομάδας και την έφτασε από την ερασιτεχνική Β’ κατηγορία στην Α1 μέσα σε διάστημα έξι χρόνων, κάνοντας παγκόσμιο ρεκόρ συνεχόμενων ανόδων. Με τη συγγραφή ασχολείται απ' όταν ήταν μαθητής γυμνασίου. Έχει γράψει αρκετά διηγήματα, μυθιστορήματα και πολλές ποιητικές συλλογές, καθώς και ένα έργο με τίτλο «Ελλάδα μάνα των λαών» που περιέχει τραγούδια, θεατρικά σκετς κ.λ.π. Η νουβέλα «Με τα μάτια του Τζακ» είναι η πρώτη του εκδοτική απόπειρα.
Ο Νίκος Δημητρούλιας σημειώνει: Τη λέξη μάστιγα την αντικαθιστώ με τη λέξη σκύλος.
