Στην υπόθεση εμπλέκονται αρκετά πρόσωπα. Μια γυναίκα που παλεύει με τους δαίμονες του παρελθόντος. Μια άλλη γυναίκα ψάχνει να βρει την ευτυχία μέσα στα χαμόγελα ξένων παιδιών. Μια περιπλάνηση μέσα στο σκοτάδι και τον πόνο, που χάραξε με το ζοφερό της μελάνι ανεξίτηλες πληγές στις αναμνήσεις και άφησε πίσω διαλυμένες ψυχές... Τραγικότερη μορφή όλων, η Ελισσώ, που λίγο πριν τα ελληνικά σύνορα, η μάνα της, μέσα στην απόγνωση της, τη δίνει σε δύο άγνωστους, με την υπόσχεση να βρεθούν ξανά…
Η Ελισσώ μεγαλώνει ζώντας μια ψεύτικη ζωή. Όμως, πόσα ψέματα μπορούν να χωρέσουν στο σακίδιο της ζωής; Τα όνειρα της αρχίζει να στοιχειώνει η εικόνα ενός μικρού παιδιού και μιας απόμακρης γυναίκας. Και τότε ένα δάκρυ κυλούσε από τα μάτια της, μα το σκούπιζε πριν το δει κανείς, πριν το νιώσει ακόμα και η ίδια.
Η ηρωίδα του βιβλίου είναι η Ελισσώ, ένα κορίτσι που θα μπορούσα να χαρακτηρίσω θύμα των καταστάσεων. Βίωσε την εγκατάλειψη, την αδιαφορία, την αμφιβολία. Τη βία στην οικογένεια… και μια ανεξήγητη συμπεριφορά από την πλευρά της μητέρα της. Συμπεριφορές που σαν μικρό παιδί δεν μπορούσε να ερμηνεύσει και πολλές φορές έριχνε όλη την ευθύνη τον εαυτό της. Σ’ αυτό τον δύσκολο δρόμο, όταν δεν είχε κοντά της κανέναν, η μόνη της παρηγοριά ήταν η Ραλού της, η κούκλα της. Δημιουργούσε φανταστικούς κόσμους που όμως της χάριζαν ελπίδα και καταφύγιο ώστε να μπορέσει να επιβιώσει μέσα στο παράλογο της ζωής της. Μέσα σ’ όλα αυτά βιώνει τον πόλεμο και την εξαφάνιση του αδελφού της. Ένα μυστήριο που πλανιέται σ’ όλη της τη ζωή. Θα βρει άραγε απαντήσεις; Θα καταφέρει να βγει αλώβητη μέσα από τις φουρτούνες που της επιφυλάσσει η ζωή; Το μοναδικό φως στα σκοτάδια της είναι τα όνειρά της…
Ο αναγνώστης θα συγκλονιστεί γιατί δεν αφορά μια κοινότυπη ιστορία…
Ευχή μου είναι να μη χαθούν άλλα παιδιά… Κάθε δύο λεπτά αναφέρεται η εξαφάνιση ενός παιδιού. Δηλαδή τουλάχιστον 250.000 παιδιά «εξαφανίζονται» κάθε χρόνο… Ας σταματήσει επιτέλους
🍂
Εγώ γεννήθηκα χωρίς πατέρα. Χωρίς μητέρα. Γεννήθηκα μια μέρα όταν ήμουν οχτώ χρόνων, μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο και είχα για θέα ένα πανέμορφο λιβάδι.
Λάθη και πάθη γίνονται πλοηγοί χωρίς πυξίδα. Μια παράνομη υιοθεσία, η εξαφάνιση ενός παιδιού και μνήμες βυθισμένες στη λήθη υφαίνουν αυτή την ιστορία.
Ίσως αν δεν υπήρχαν τόσα μυστικά…
Στη ζωή μου…
Σαν πάλεψε όμως εκείνος ο Υπερίωνας όλα βγήκαν στο φως. Έλαμψε η αλήθεια…
Ωφελεί άραγε να τα σκέφτομαι;
Ήμουν η κόρη που δεν αγαπήθηκε
Όμως εγώ… όλους τους αγαπούσα
Ρώταγα μα απαντήσεις πουθενά…
Φως ψάχνω μέσα από τα όνειρα μου
Ανάσα κι ελπίδα πως κάποτε θα βρω τον δρόμο μου
Να λάμψει το φως στα σκοτάδια μου θέλω…
Ήλιος να γίνει και να φωτίσει τον δρόμο μου
Κάστρα από άμμο έχτιζα…
Όλα για μια αλήθεια…
Ρέει το φως… θα το βρω
Ηρεμία ψάχνω… Αγάπη… Αληθινή αγκαλιά… Ζωή χωρίς ψέματα…
Η Μαρία Πέττα γράφει για το μυθιστόρημα της που βασίζεται σε αληθινή ιστορία και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη, αποδεχόμενη την πρό(σ)κληση του Ακρότιτλου (μια στήλη που «τρέχει» τον τελευταίο καιρό στον ιστότοπο) και του myth-story.
Στο οπισθόφυλλο γράφει:
Λάθη και πάθη γίνονται πλοηγοί χωρίς πυξίδα. Μια παράνομη υιοθεσία, η εξαφάνιση ενός παιδιού και μνήμες βυθισμένες στη λήθη υφαίνουν αυτή την ιστορία.
Ίσως αν δεν υπήρχαν τόσα μυστικά…
Στη ζωή μου…
Σαν πάλεψε όμως εκείνος ο Υπερίωνας όλα βγήκαν στο φως. Έλαμψε η αλήθεια…
Ωφελεί άραγε να τα σκέφτομαι;
Ήμουν η κόρη που δεν αγαπήθηκε
Όμως εγώ… όλους τους αγαπούσα
Ρώταγα μα απαντήσεις πουθενά…
Φως ψάχνω μέσα από τα όνειρα μου
Ανάσα κι ελπίδα πως κάποτε θα βρω τον δρόμο μου
Να λάμψει το φως στα σκοτάδια μου θέλω…
Ήλιος να γίνει και να φωτίσει τον δρόμο μου
Κάστρα από άμμο έχτιζα…
Όλα για μια αλήθεια…
Ρέει το φως… θα το βρω
Ηρεμία ψάχνω… Αγάπη… Αληθινή αγκαλιά… Ζωή χωρίς ψέματα…
Στο οπισθόφυλλο γράφει:
1991, Γεωργία. Ο εμφύλιος πόλεμος ξεσπά. Ο φόβος αναγκάζει τους Έλληνες να ξεριζωθούν βάναυσα από τον τόπο τους. «Είστε ξένοι, πηγαίνετε πίσω στην πατρίδα σας». Η οικογένεια της Ελισσώς αναζητώντας μια καλύτερη μοίρα πουλάει τα πάντα με σκοπό να επιστρέψει πίσω στην Ελλάδα. Μια πικρή σκέψη είναι ριζωμένη στην καρδιά και το μυαλό «Στα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος».
Το ταξίδι ξεκινά. Μια περιπλάνηση μέσα στο σκοτάδι και τον πόνο, που χάραξε με το ζοφερό της μελάνι ανεξίτηλες πληγές στις αναμνήσεις και άφησε πίσω διαλυμένες ψυχές και παιδιά που δεν έφταιξαν σε τίποτα. Τραγικότερη μορφή όλων, η Ελισσώ, που λίγο πριν τα ελληνικά σύνορα, η μάνα της, μέσα στην απόγνωση της, τη δίνει σε δύο άγνωστους, με την υπόσχεση να βρεθούν ξανά…
Η Ελισσώ μεγαλώνει ζώντας μια ψεύτικη ζωή. Όμως, πόσα ψέματα μπορούν να χωρέσουν στο σακίδιο της ζωής; Τα όνειρα της αρχίζει να στοιχειώνει η εικόνα ενός μικρού παιδιού. Και τότε ένα δάκρυ κυλούσε από τα μάτια της, μα το σκούπιζε πριν το δει κανείς, πριν το νιώσει ακόμα και η ίδια.
Μία παράνομη υιοθεσία, η εξαφάνιση ενός παιδιού και μνήμες βυθισμένες στη λήθη υφαίνουν αυτή τη συγκλονιστική ιστορία. Προδοσία, αγάπη, έρωτας και ξεριζωμός είναι το νήμα της. Και το χρώμα του νήματος κόκκινο, σαν τα μαλλιά της Ελισσώς, της κόρης που δεν αγαπήθηκε…
Διαβάστε ένα απόσπασμα εδώ!
Περισσότερα από/για την Μαρία Πέττα:
