Ας τα πιάσουμε από την αρχή. Όλα ξεκινούν με μια εντυπωσιακή εισαγωγή για το μύθο του Ανδρόγυνου (και με ένα μάθημα από την αρχαιότητα επίσης, καθώς ό,τι αφορά στις ανθρώπινες σχέσεις είναι διαχρονικό και αέναο μέσα στις χιλιετηρίδες του είδους). Σε αυτό το σημείο, αξίζει να υπογραμμιστεί ακόμα μία φορά η σημασία του να αποκομίζεις κάτι από μια μυθοπλασία ή έστω ένα έναυσμα για «ψάξιμο», γιατί αυτή η σπίθα θα προσφέρει κι ένα επιπλέον εφόδιο: ένα κέρδος σε γνώση.
Γράφει χαρακτηριστικά ότι το αρσενικό γεννήθηκε από τον Ήλιο, το θηλυκό από τη Γη, και το τρίτο που ήταν απόρροια και των δύο, από τη Σελήνη και μετά ότι είναι ο έρωτας έμφυτος στους ανθρώπους και τους επαναφέρει στην αρχαία φύση και λίγο πιο κάτω ότι η διχοτόμησή του από τον Δία τρέλανε τα δύο του μισά και τα ώθησε να επιδίδονται σε ακούσια μοιχεία. Σκέφτομαι πως οι αρχαίοι Έλληνες έχουν μιλήσει για τα πάντα -τελικά- και ξαναθυμάμαι τον μύθο του Ανδρόγυνου από το Συμπόσιο του Πλάτωνα. Εκεί όμως που η συγγραφέας πραγματικά εξάπτει το ενδιαφέρον είναι όταν κάνει μια φιλοσοφική ερώτηση που «ανάβει» συζητήσεις -εσωτερικές ή/και διαλόγους- και συγκεκριμένα όταν αναρωτιέται: Αν λάβουμε υπ' όψιν ότι ο μύθος μπορεί να απηχεί την αλήθεια, η μοιχεία είναι η κυρίαρχη κατάσταση στην κοινωνία, έγγαμη ή μη;
Όπως θα καταλάβατε, πρόκειται για μυθιστόρημα για τον γάμο και την απιστία. Στην υπόθεση, θα γνωρίσουμε την Τζένη, μια μεσήλικη γυναίκα που έχει επενδύσει στο γάμο -στον άνθρωπό της- και την οικογένεια που έχουν δημιουργήσει και που βλέπει τη μεγαλύτερη και πιο ιερή επένδυση της ζωής της να απειλείται, να σείεται συθέμελα και τελικά να καταρρέει από έναν τρίτο άνθρωπο. Προκύπτουν έτσι διάφορα ερωτήματα: Πόσο ευάλωτος είναι ο θεσμός του γάμου; Υπάρχουν επιτυχημένοι, σε όλα τα επίπεδα, γάμοι; Ποιοι οι κίνδυνοι μιας ανθρώπινης επιπολαιότητας; Επουλώνονται άραγε τα τραύματα στην ψυχή; Η οικογένεια μπορεί να κερδίσει ή θα διασπαστεί μοιραία ό,τι κι αν γίνει; Τελικά, υπάρχει το άλλο μισό;
Η πένα της Ελένης Κεκροπούλου είναι αισθαντική και δυνατή, έχει υπέροχη ροή και ειρμό και διαβάζεται με βουλιμία. Η γενικότερη δραματικότητα «σπάει» στα σημεία με χιουμοριστικές αράδες που ισορροπούν τη διάθεση και προσφέρουν το αλατοπίπερο του ευθυμογραφήματος. Είναι λογοτέχνις με ενδιαφέρον λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί συνετά προς όφελος του βιβλίου (και όχι για να κάνει επίδειξη), διαθέτει μια γκάμα διαφόρων σχημάτων λόγου και τοποθετεί στρατηγικά εμβόλιμα κεφάλαια που δεν είναι εκεί για να προχωρήσουν την ιστορία μα για να εμπλουτίσουν την εικόνα και να σκιαγραφήσουν καλύτερα τη συνθήκη.
Διάφορα ερωτήματα που εντοπίζονται ανάμεσα στις αράδες άλλοτε περιμένεις να στα απαντήσει η συγγραφέας, άλλοτε σε απασχολούν και αποτελούν γόνιμους προβληματισμούς. Κάποια από αυτά ενδέχεται να σε έχουν απασχολήσει έτσι κι αλλιώς στη ζωή. Μήπως ο γάμος είναι τελικά ένας θερμός-φιάσκο με την ημερομηνία λήξεως χαραγμένη στην ούγια του; Κι επειδή, όντως μπορεί να σε έχουν απασχολήσει τα ίδια ζητήματα, αξίζει να σημειωθεί ένα «αξίωμα» που αναγράφεται ανύποπτα όταν παραδέχεται ότι η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Σαν το δακτυλικό αποτύπωμα. Εντέλει όμως, ας μη ξεχνάμε ότι, ο καθένας βλέπει τον κόσμο μέσα από τις δικές του ανάγκες. Η όραση είναι εγωιστική.
Το υπέροχο ψυχογράφημα των κεντρικών χαρακτήρων συμπληρώνεται κι από άλλες ιστορίες ζευγαριών που αλληλεπιδρούν στην ιστορία ενώ, αξίζει να επισημανθεί, η στάση της απέναντι στο ζευγάρι όταν, αρκετά αντικειμενική, προβάλλει σκηνές και από τις δύο μεριές! Μια όσο το δυνατόν πιο δίκαιη μεταχείριση των ηρώων της αφού «επιτρέπει» και στο άλλο μέρος να έχει τον δικό του χώρο στο πόνημα. Εξάλλου, θα γράψει ότι: τα πράγματα έχουν πάντα δύο όψεις. Εντελώς αντίθετες... και συνεκδοχικά, θα ήταν αδικία, ή έστω παράλειψη, να δούμε μόνο τη μία από αυτές.
Σε γενικές γραμμές είναι συναισθηματική και προσθέτει μια θεατρικότητα στις σκηνές επαυξάνοντας την αναγνωστική εμπειρία. Στο τέλος; Θα ήθελα, απλά, να πω ότι ο κύκλος της παρέκκλισης και του πειρασμού πρέπει να κλείσει, όμως θα κλείσει όπου υπάρχει αληθινή αγάπη. Εκεί ολοκληρώνονται άπαντα (συναισθήματα και άνθρωποι και σχέσεις), εκεί δικαιώνονται. Και κάπου εκεί βρίσκεται και το άλλο μισό.
Διαβάστε το!
Το μυθιστόρημα της Ελένης Κεκροπούλου, Το άλλο μισό, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός.
Ευχαριστώ τις εκδόσεις Ωκεανός για τη διάθεση του βιβλίου.
Το παραπάνω περιέχει αποσπάσματα.
