Λένας Μαυρουδή-Μούλιου
Πες καλέ μου πώς με θέλεις;
Σαν μια μάνα που δεν έχεις
Και που θα ’θελες πολύ;
Σαν μια αδερφή που πάντα
Γύρευες απ’ τη ζωή;
Σαν μια φίλη ερωμένη;
Σαν γυναίκα ερωτευμένη;
Σαν μιαν άφυλή σου φίλη;
Σαν τσαμπί από σταφύλι
Τις ρωγίτσες να τσιμπάς
Από το πρωί στο βράδυ
Κι ησυχία μη μ΄ αφήνεις
αν δεν δεις τα κωτσανάκια
να ’χουν μείνει μοναχά;
Θέλεις ήσυχα να ζούμε
Μονιασμένοι ανιαροί,
Εσύ μονάχα εφημερίδα
Εγώ στημένη στην T.V.;
Ή ένα καυγαδάκι θέλεις
Που και που να σε χαρώ
Κάτι σαν το πιπεράκι
σε γκουρμάτο φαγητό;
Θέλεις θερμοφόρα να 'μαι
Χειμωνιάτικη βραδιά
Να ζεσταίνω την καρδιά σου
Και… τα κρύα σου μεριά;
Θα ‘θελες να ‘μαι ακόμα
μια μαγείρισσα καλή
το φαγάκι σου να έχεις
την κατάλληλη στιγμή;
Θέλεις να ‘μαι ένα γατάκι
Να του λες: "ψιτ έλα εδώ
Να σου δώσω ένα χαϊδάκι
Κι ύστερα άμε στο καλό;…"
Ή θέλεις στ’ αλήθεια να ‘μαι
Ο ΔΙΚΟΣ μου εαυτός;
Αν ΑΥΤΟΣ θέλεις να είμαι,
τότε λέω ΕΓΩ: "ΣΚΑΣΜΟΣ"
Γιατί όπως κι αν με θέλεις
Αδιάφορη πολύ
Πια μ’ αφήνει η ύπαρξή σου
Πες της θύμα άλλο να βρει…
🌷
Copyright © Λένα Μαυρουδή-Μούλιου All rights reserved
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο του Χρήστου Αναστασόπουλου
