Πόλυ Μίλτου: Ζούσα σε μια φρικτή κατάσταση και ήμουν στην εφηβεία, τότε. Ήθελα ήρωες που να μου δίνουν την ευκαιρία να ξεφεύγω από το απαίσιο παρόν που ζούσα. Και που μέσω αυτών να μπορώ να εκφράζω ελεύθερα τα συναισθήματά μου, να ξεσπάω και να ψάχνω για λύσεις. Γενικά, ήταν θέμα ζωής ή θανάτου για μένα να υπάρχουν λύσεις και αυτή την ευκαιρία, δυστυχώς, μόνο ένα μυθιστόρημα μου την έδινε.
Πού γράψατε το βιβλίο σας;
Π.Μ.: Έγραφα οπουδήποτε ήμουν απόλυτα μόνη και κρυφά από όλους.
Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή;
Π.Μ.: Όλα μαζί τα βιβλία της σειράς γράφονταν επί είκοσι ολόκληρα χρόνια. Επειδή έγραφα, έσκιζα και ξανάγραφα και συμπλήρωνα και διόρθωνα συγχρόνως. Όταν έφτασα στο τέλος τα έσκισα όλα για να μην τα βρει κανείς και αργότερα άρχισα να τα ξαναγράφω πάλι κρυφά, επειδή μέσα σε αυτά κυκλοφορεί ελεύθερα η ίδια μου η ψυχή.
Πώς θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας με δυο λόγια;
Π.Μ.: Συνένωση δύο κόσμων, του πραγματικού και του ιδεατού. Η βάση και η αρχή μιας ιστορίας ζωής που θα συνεχιστεί στα επόμενα.
Θέλετε να μας δώσετε μια περιγραφή;
Π.Μ.: Η ιστορία αρχίζει με μια ενορία -ενωτικός κρίκος της ομογένειας στη μακρινή Αμερική, μια χώρα ευκαιριών που τη διάλεξα ως επιλογή φυγής. Η θρησκεία στο βιβλίο μου δεν έχει θέση κατήχησης (όπως λανθασμένα θα φανταστούν μερικοί) αλλά είναι μια αναφορά στα ήθη και στην πολιτιστική μας ταυτότητα που κρατούν οι ομοεθνείς μας στο εξωτερικό.
Μια οικογένεια, οι Φωτεινοί, αποτελούν το κέντρο και τη συνέχεια όλου του έργου. Γύρω από αυτούς αρχίζει να παίρνει μορφή η ιστορία που αργότερα θα εξελιχθεί ανάλογα με την κοινωνία, τα ήθη και τις εποχές. Κεντρικοί ήρωες των πρώτων βιβλίων είναι η μικρή Λίνα, μια αθώα ύπαρξη που συνοδεύεται από μια τεράστια απώλεια και έχει χάσει κάθε ελπίδα και ο μαγευτικός Αναστάσης, του οποίου η παρουσία είναι καθοριστική για πολλά. Το ζητούμενο είναι πάντα η αγάπη. Η αληθινή αγάπη.
Τι αγαπήσατε περισσότερο σε αυτό το βιβλίο;
Π.Μ.: Όλο ή μάλλον όλα τα βιβλία της σειράς.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σας ήρωας και γιατί;
Π.Μ.: Οι ήρωές μου έχουν μπει για κάποιον σκοπό. Σίγουρα, ταυτίζομαι με ό,τι αναφέρεται σε θετικές συμπεριφορές, όμως όλοι έχουν να πουν κάτι σημαντικό. Ακόμα και από την αρνητική τους στάση.
Τι προσφέρει αυτό το βιβλίο στον αναγνώστη, βιβλιόφιλο ή βιβλιοφάγο;
Π.Μ.: Μάλλον ψυχική ξεκούραση και τη γλύκα της αθώας αγάπης. Κάποιες βασικές πληροφορίες, επίσης, για τους ήρωες της σειράς.
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σας;
Π.Μ.: Μήπως και δεν προλάβω να εκδώσω τα υπόλοιπα βιβλία.
Φοβάστε...
Π.Μ.: Τον εαυτό μου. Δε θέλω να ξεχάσω ποτέ να είμαι άνθρωπος.
Αγαπάτε...
Π.Μ.: Τα παιδιά, τα ζώα, τα λουλούδια και όσους δεν έχουν κανέναν να τους αγαπήσει.
Ελπίζετε...
Π.Μ.: Στην αγάπη του Θεού.
Θέλετε...
Π.Μ.: Να νιώθω ασφαλή τα παιδιά μέσα σε μια ζεστή αγκαλιά και ευτυχισμένους όλους τους ανθρώπους.
Ποιοι αναγνώστες θα λατρέψουν αυτό το βιβλίο;
Π.Μ.: Νομίζω πως ειδικά αυτό το βιβλίο θα ελκύσει περισσότερο όσους έχουν πιο αναπτυγμένο το συναίσθημα.
Γιατί πρέπει να το διαβάσουμε;
Π.Μ.: Γιατί πρέπει να δείτε και τη συνέχεια. Και όλα αρχίζουν με το πρώτο.
Γιατί δεν πρέπει;
Π.Μ.: Δεν είναι βιβλίο περιπέτειας ούτε επιστημονικής φαντασίας.
Πού/πώς μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας;
Π.Μ.: Από τον ίδιο τον εκδοτικό, από το ίντερνετ και σε κάθε βιβλιοπωλείο.
Πού μπορούμε να βρούμε εσάς;
Π.Μ.: Στη σελίδα μου στο facebook, στο twitter και στο προσωπικό μου blog, καθώς επίσης και στο blog των τεχνών και του πολιτισμού, που δημιουργήσαμε με ομότεχνες φίλες συγγραφείς.
Ποιο χρώμα του ταιριάζει;
Π.Μ.: Το λευκό της απόλυτης αθωότητας με μερικές, ίσως, πιτσιλιές από όλα τα απαλά vintage χρώματα για την τρυφερότητα της αγάπης.
Ποια μουσική;
Π.Μ.: Δύο του Frederic Chopin. Το Waltz Rain και το Mysterious Forest
Ποιο άρωμα;
Π.Μ.: Άρωμα του δάσους μιας καλοκαιρινής νύχτας.
Ποιο συναίσθημα;
Π.Μ.: Τρυφερότητα.
Αν δεν ήταν βιβλίο, τι θα μπορούσε να είναι;
Π.Μ.: Σειρά
Αν δεν ήσασταν συγγραφέας τι θα μπορούσατε να είστε;
Π.Μ.: Είμαι εκπαιδευτικός και ζωγράφος. Θα μπορούσα να είμαι και μουσικός, αλλά δε με άφησαν αυτοί που με μεγάλωσαν κι αυτό είναι μεγάλος πόνος για μένα.
Ποιον συγγραφέα διαβάζετε ανελλιπώς;
Π.Μ.: Τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, όσο κι αν φαίνεται παράξενο. Τον αγαπώ τρελά από την ηλικία των πέντε χρόνων και όσα γράφει δεν είναι μόνο για παιδιά. Την Πηνελόπη Δέλτα από τους κλασικούς μας. Και από τους νέους συγγραφείς τον Σπύρο Πετρουλάκη. Από τους ξένους συγγραφείς μού αρέσουν οι κλασικοί περισσότερο, Ντίκενς, Μπροντέ, Ουγκώ, Ντοστογιέφσκι… οι οποίοι αποτελούν διαρκές εντρύφημα και ανάσα ψυχής για μένα.
Σας έχει επηρεάσει άλλος συγγραφέας στον τρόπο που γράφετε ή σκέφτεστε ή ζείτε; Ποιος/ποιο βιβλίο;
Π.Μ.: Δεν ξέρω. Κάποια στιγμή μου ανέφεραν ότι κάτι θυμίζει Παπαδιαμάντη από τα γραπτά μου ή Λουντέμη στο Κομμάτια Ζωής που είναι αληθινές ιστορίες, ενώ άλλοι μου είπαν ότι τους θυμίζω τη Δέλτα στη σειρά των Φωτεινών. Τιμητικές αναφορές που με άφησαν έκπληκτη, αλλά εγώ δεν μπορώ να κρίνω το έργο μου. Η ίδια θεωρώ πως, όσον αφορά το είδος γραφής που τελικά έγινε το δικό μου προσωπικό ύφος, μάλλον έχω επηρεαστεί από πολλούς, επειδή διάβαζα πάντα τους πάντες. Ειλικρινά, δεν ξέρω…
Οι ήρωές σας μπορούν να σας κατευθύνουν ή εσείς και μόνο ορίζετε την συνέχεια και τις τύχες τους;
Π.Μ.: Οι ήρωές μου γεννήθηκαν για να εκτελέσουν την αποστολή που εγώ τους δίνω και να πουν κάτι. Οπότε, η τύχη τους καθορίζεται από μένα.
Τι χρειάζεται κάποιος για να γράψει; Φαντασία ή εμπειρία;
Π.Μ.: Και τα δύο.
Τι καθορίζει την επιτυχία σε ένα βιβλίο;
Π.Μ.: Αν εννοούμε την κυκλοφορία των πολλών αντιτύπων… οι γνωστοί, η μεγάλη διαφήμιση και το σπουδαίο όνομα. Αν εννοούμε την ποιότητα, η αλήθεια της συγγραφής και η αποδοχή από το αναγνωστικό κοινό.
Τι την αποτυχία;
Π.Μ.: Στην Ελλάδα; Το να μην έχεις κύκλο μεγάλο και τρανό, χρήματα πολλά για ιδανική προώθηση και όνομα σπουδαίο. Συμβαίνει να ψάχνουμε τα βιβλία μας στα βιβλιοπωλεία και να τα βρίσκουμε χωμένα στο σκοτάδι, εκεί που δεν τα βλέπει κανείς (με αποτέλεσμα να… μην τα βλέπει κανείς), επειδή στην πρώτη θέα του αναγνώστη πρέπει να υπάρχουν τα άλλα των επώνυμων... Αυτή είναι η καθαρή αλήθεια όσο κι αν μας πειράζει.
Η βιβλιοφαγία είναι/μπορεί να γίνει κατάχρηση;
Π.Μ.: Ας είχαμε περισσότερους βιβλιοφάγους και ας ήταν αυτές οι καταχρήσεις της ζωής μας. Ίσως, τότε, να είχαμε σοφότερους ανθρώπους με κριτική ικανότητα σκέψης, άρα και μια καλύτερη κοινωνία.
Ποιον τίτλο βάζετε στο βιβλίο της ζωής σας;
Π.Μ.: Απώλεια και πόνος.
Το βιβλίο της Πόλυς Μίλτου, «Σε περίμενα...», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Το αυτοτελές μυθιστόρημα είναι η επανέκδοση με νέο εξώφυλλο και επιμέλεια του «Λίνα» της ίδιας.
Περίληψη
Γεννήθηκε για να ξαφνιάζει! Είναι ο μοναδικός γιος μιας οικογένειας Ελλήνων μεγιστάνων μεταναστών. Ανεπιθύμητο παιδί για τη μάνα. Γεννιέται με την επιμονή του πατέρα, μεγαλώνει στα χέρια μιας Ρωσίδας νταντάς και κάτω από την επίβλεψη και τη στοργή ενός νεαρού Έλληνα ιερομόναχου. Ο ξαφνικός θάνατος των γονιών του, στα δεκαοχτώ του χρόνια, τον προσγειώνει απότομα σε μια πραγματικότητα καθόλου ρόδινη. Η εταιρεία του πατέρα του βρίσκεται καταχρεωμένη, το σπίτι μισόχτιστο, εκείνος μαθημένος να τα έχει όλα. Η ζωή του έχει ανατραπεί, τον αναγκάζει να ωριμάσει μέσα σε μια μέρα. Είναι παιδί θαύμα! Με την ευφυΐα, την οργανωτικότητα και την ωριμότητα που τον διακρίνουν, γίνεται γρήγορα αγαπητός και σεβαστός, αποκτά φήμη, επιβάλλεται! Μέσα σε λίγους μήνες καταφέρνει και γίνεται ένας από τους πιο πλούσιους της γης! Η ωραιότητα του προσώπου του εκτυφλωτική, η μορφή του μαγνητίζει, οι κοπέλες τρελαίνονται στη θωριά του, θαυμαστές καλλονές αγωνίζονται να τον κατακτήσουν, τον διεκδικούν με μανία! Όμως το ελκυστικό αγόρι αναζητά εκείνη που θα τον αγαπήσει πραγματικά. Θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί αληθινά και για πάντα! Ο Αναστάσης Φωτεινός θέλει να δώσει την καρδιά του ελεύθερα, αβίαστα και ολοκληρωτικά. Εκεί που ο ίδιος επιθυμεί, εκεί που θα αξίζει! Όλα τα άλλα τα έχει! Αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να αποκτήσει "εκείνη"… Το "σ’ αγαπώ" θα ειπωθεί μόνο, όταν θα τα έχει καταφέρει…
Περισσότερα από/για την Πόλυ Μίλτου:
Η Πόλυ Μίλτου και τα Κομμάτια ζωής
