Δημήτρης Κοπαράνης: Ήταν το πρώτο βιβλίο και αυτό είναι κάτι που δεν επαναλαμβάνεται. Είναι σαν να συμμετέχεις στο πρώτο Big Brother. Κλείνεις τα μάτια και το κάνεις. Υποθέτω πως ήταν εικόνες και ιστορίες που υπήρχαν στο μυαλό μου και κάποια στιγμή έκατσα και το έκανα.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Δ.Κ.: Νιάτα.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Δ.Κ.: Δε θα ήταν ένα ταξίδι αλλά μια ημερήσια εκδρομή για μπάνιο, μαζί με τον γάτο μου. Εκεί θα συνέβαιναν ένα σωρό πράγματα. Θα γνωρίζαμε διάσημους τραγουδιστές και ηθοποιούς, μια καφετζού θα μας έλεγε τον καφέ, θα τρώγαμε σουβλάκια και χωριάτικη στην παραλία με το μαγιό, το μεσημέρι θα συννέφιαζε αλλά θα γλιτώναμε τη μπόρα στο τσακ, θα καθόμασταν στην παραλία μέχρι να σκοτεινιάσει. Το βράδυ θα πηγαίναμε στην τοπική ντίσκο που θα έπαιζε μόνο τα αγαπημένα μας τραγούδια. Θα ξημερωνόμασταν στην παραλία με ελληνικό σκέτο, ραβανί και παγωτό τριαντάφυλλο.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Δ.Κ.: Ο Σεπτέμβρης ήρθε λυτρωτικός, έπιασαν οι βροχές και το μαγαζί αργά ή γρήγορα θα έκλεινε. Ξημερώματα μετά τη δουλειά έπαιρνε το λευκό Βολκσβάγκεν της και γυρνούσε σπίτι, κατεβαίνοντας την Κηφισίας ακούγοντας μουσική δυνατά. Αυτός θα είναι ένας υπέροχος χειμώνας. Καμιά φορά θυμόταν το τρελό καλοκαίρι στη Λεπτοκαρυά, τη Ντιάνα, τον Σωτήρη, την επίδειξη στην παραλία και τη ντίσκο Σαμουράι. Θυμόταν και τον Σέκερη να ξαπλώνει στην ταράτσα και ένιωθε παράξενα, σαν άνω τελεία χωρίς κείμενο να ακολουθεί·
Το μυθιστόρημα του Δημήτρη Κοπαράνη, «Γκλόρια, δε χιονίζει τα Χριστούγεννα στη Λεπτοκαρυά, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.
Στην περίληψη λέει:
Στην περίληψη λέει:
Τη δεκαετία του ’80 η Γκλόρια κυνηγάει τα όνειρά της κάνοντας δεύτερη φωνή σε ποπ επιτυχίες της εποχής. Το καυτό καλοκαίρι του ’87 αποφασίζει να περάσει μερικές μέρες σε ένα παραθαλάσσιο χωριό. Εκεί, στη ντίσκο Samurai, γνωρίζει το Μελαγχολικό Αγόρι και η ζωή της αλλάζει για πάντα.
Ο Δημήτρης Κοπαράνης γεννήθηκε στις Σέρρες. Μεγάλωσε σε ένα σπίτι που μπορούσες να γίνεις αυτό που ήθελες αρκεί να ήσουν ο καλύτερος. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και εργάστηκε σε ξενοδοχεία, τουριστικά γραφεία και αεροπορικές εταιρείες. Αφού μαγείρεψε για πολλούς ανθρώπους με μεγάλη επιτυχία, σπούδασε Δημοσιογραφία και σήμερα ασχολείται με την επικοινωνία της γαστρονομίας, γράφει σε περιοδικά για το φαγητό συνεργαζόμενος με εταιρείες και εστιατόρια.
