Ο αειθαλής αποθηκάριος

Υπάρχει ένα αναγνωστικό κοινό που αγαπά ιδιαίτερα την ολιγόστιχη ποιητική φόρμα για την άμεση απεύθυνση της, την εγρήγορση που αναζητά κι υπαγορεύει, για τον συμπυκνωμένο λόγο που ομοιάζει με εσάνς αρώματος, αν πρέπει να την παρομοιώσουμε με κάτι που αφορά στην όσφρηση, ή με τη στιγμή που ανοίγει ολόκληρη η ομπρέλα του πυροτεχνήματος, αν παρομοιαστεί με κάτι που αφορά στην όραση. Δηλαδή όλη η εμπειρία -η ομορφιά- να χωρά σε μια τοσοδούλα ποσότητα, σε μια μικρή υποδιαίρεση του χρόνου.

Ο Άρης Γεράρδης είναι ένας τέτοιος δημιουργός· τουλάχιστον σε αυτή την συλλογή. Ποιεί ολιγόλογα, χωρίς περιγραφές, χωρίς ανοίγματα και λεπτομέρειες εικόνων... με την λιτότητα εκείνη που συναντάς σε ένα απόφθεγμα, με την ουσία που διακρίνεις σε μια παροιμία, με τη γνώση που λαμβάνεις από ένα αξίωμα... και με όλη την ομορφιά που εισπράττεις από ένα ηλιοβασίλεμα.

Ανάμεσα στα 321 έργα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο (ανα-)γνωρίζεις τη σοφία ενός σκεπτόμενου ανθρώπου που, ως ευαίσθητος δέκτης αφουγκράζεται γύρω του και μιλά για όνειρα, για πουλιά, για φεγγάρια, για τριαντάφυλλα... Που:
Αγαπά τις αντιθέσεις,

Και τα μαύρα κεριά φως λευκό

           χαρίζουν.

Συγγράφει «θεωρήματα» από πείρα ζωής,

Μα τί περίμενε κι αυτός από μαύρο ουρανό

         σκοτάδι θα τραβούσε.

Αν στύψουν το χώμα όσοι γνωρίζουν ιστορία θα βγάλουν

          νερό· οι άλλοι ας αρκεστούν στη λάσπη.

«Συναντά» άλλους τρόπους καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας (Ραβέλ, Μίκης, Μάνος),

Στην άκρη της φωτογραφίας σκαρφαλώνει ο ποιητής

           να δείξει όσα δε φαίνονται.

Στο σκοτεινό του θάλαμο βλέπει την αλήθεια

          ο φωτογράφος.

Που «αποδομεί» το εκφραστικό του μέσο,

Πλέξε με το μυαλό σου όποια ιστορία θέλεις σαν το ταξίδι

          το αληθινό τίποτα καλύτερο.

...για να το εξυψώσει μετά, πάλι, σε μια αέναη ισορροπία.

Με πολλή εγκαρτέρηση και σιωπή απάντησε

         η ποίηση.

Και είναι τόση η ποίηση που θέλω να βάλω, που με κόπο και εγκράτεια παύω και σας προτρέπω να αναζητήσετε αυτό το πόνημα για πολλούς λόγους, μα ο σπουδαιότερος είναι επειδή αξίζει μια θέση στη βιβλιοθήκη σας -στην καρδιά σας- ενώ δε θα σας απογοητεύσει πουθενά. Οι εικόνες σκάνε σαν υπέρλαμπρες φωτοβολίδες (άμεσα, ζωντανά, γρήγορα) φωτίζουν το τοπίο, μια σκηνή, ένα συναίσθημα, μια συνθήκη... και δίνουν γρήγορα τη θέση τους στην επόμενη, και στην επόμενη, και στην μεθεπόμενη... σε μια αλληλουχία συναισθημάτων, χρωμάτων, ήχων κι αρωμάτων...
Στο δεύτερο μέρος αφιερώνει μια σελίδα δημιουργίας στην κάθε αρχαία γυναίκα (Περσεφόνη, Ευρυδίκη, Λυσιστράτη, Σαπφώ, Ιφιγένεια, κ.ο.κ.) με τρόπο ώστε οι βίοι τους να παραλληλίζονται με το σήμερα και να κρατούν την μνήμη.

Υ.Γ.:

Λούζονται μελάνι και κλείνονται στον εαυτό τους.

        Για τις άκλιτες λέξεις μιλάω.

Τζένη Κουκίδου

Η ποιητική συλλογή του Άρη Γεράρδη, Ο αειθαλής αποθηκάριος, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οδός Πανός.
Ευχαριστώ τον Άρη Γεράρδη για τη διάθεση του βιβλίου.
Το παραπάνω περιέχει αποσπάσματα.