koukidaki: Ηρόδοτος Δραματικός: Θερμοπύλες

Με μεγάλη χαρά, που έφτασε αυτή η μέρα αλλά και με λίγη ανησυχία λόγω της βροχής που δεν έλεγε να σταματήσει, ξεκίνησα να πάω στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ Θεοχαράκη. Μου αρέσει πολύ οτιδήποτε αφορά ιστορικά γεγονότα όπως βιβλία, παραστάσεις κ.λ.π και έτσι πήγα και είδα την παράσταση «Ηρόδοτος Δραματικός: Θερμοπύλες». Το έργο αυτό βασίζεται στο βιβλίο του Paul Cartledge «Θερμοπύλες» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.

Ο Paul Cartledge είναι ομότιμος καθηγητής Ελληνικής Ιστορίας στη Σχολή Κλασσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και σπουδαίος ιστορικός και λάτρης της ελληνικής αρχαιότητας. Επίσης έχει τιμηθεί με το παράσημο του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος Αριστείας και Τιμής από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ο φιλόλογος Δρ. Γιάννης Λιγνάδης, ο οποίος έχει κάνει τη μετάφραση και έχει γράψει το κείμενο βασιζόμενος στο 7ο βιβλίο των Ιστοριών του Ηροδότου αλλά και σε άλλα λογοτεχνικά κείμενα, προσπάθησε να δραματοποιήσει την μάχη των Ελλήνων με τους Πέρσες στις Θερμοπύλες το 480 π.Χ. Με τη δραματοποίηση αυτή αποκτούν φωνή τα γραπτά του Ηρόδοτου, μαθαίνουμε τι συνέβη μέσα από τις δικές του μαρτυρίες, ποιο είναι το περιεχόμενο της ιστορικής αυτής μάχης και τα διδακτικά μηνύματα που κρύβει.

Αφορμή για να ανέβει η παράσταση αυτή είναι ότι το 2020 συμπληρώνονται 2.500 χρόνια από τις μεγάλες μάχες της αρχαιότητας στις Θερμοπύλες και στη Σαλαμίνα.

Οι ηθοποιοί Ελένη Ζαχοπούλου και Μάνος Βαβαδάκης θεωρώ ότι είναι απόλυτα ταιριαστοί για αυτό το έργο. Οι χρωματισμοί και οι εντάσεις που έδιναν στις φωνές τους σε κάνουν να τους παρακολουθείς με αμείωτο ενδιαφέρον. Η ταχύτητα των λέξεων καθώς κάποιες φορές δεν προλάβαινε ο ένας να τελειώσει μια φράση του κι αμέσως συνέχιζε ο άλλος, σε κράταγε σε εγρήγορση. Ξεκινούν την αφήγηση ενημερώνοντάς μας ποιες ήταν γεωγραφικά οι περιοχές εκείνη την περίοδο. Πού ήταν και τι έκταση είχε η Περσία καθώς και ποιες ήταν οι ελληνικές Πόλεις-Κράτη. Συνεχίζουν με το γενεαλογικό δέντρο του Ξέρξη και με το γενεαλογικό δέντρο του Λεωνίδα, τα σχέδια του Ξέρξη και τα σχέδια του Λεωνίδα, την ίδια την μάχη και τέλος την ήττα των Ελλήνων.

Στο τέλος εξήγησαν ότι μπορεί να ηττηθήκαμε όμως η μάχη των Θερμοπυλών έμεινε στη μνήμη τη δική μας αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο ως μια μάχη από τις πιο σπουδαίες, όπου αναδείχθηκε ο ηρωισμός, η αυταπάρνηση, το ήθος και οι αξίες.

Μου άρεσε πολύ. Ήταν ένα μάθημα ιστορίας πάνω σε μια σκηνή με έναν χάρτη (όπου οι ονομασίες των περιοχών ήταν γραμμένες στα αγγλικά γιατί όπως μας εξήγησαν δεν έχει γίνει καμία νεότερη έκδοση γραμμένη στα ελληνικά), ένα πιάνο όπου οι ηθοποιοί έντυναν με ήχους σημεία της αφήγησης και λάμπες πάνω σε στήλες τις οποίες αναβόσβηναν οι ηθοποιοί ανάλογα με τις περιγραφές που έκαναν.

Είναι μια παράσταση που πιστεύω ότι αξίζει να δείτε. Αν έχετε και παιδιά που μαθαίνουν στο σχολείο τους για τη μάχη των Θερμοπυλών είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να την παρακολουθήσουν. Νομίζω ότι θα μάθουν και θα κατανοήσουν πολλά περισσότερα πράγματα από αυτά που αναφέρουν τα σχολικά βιβλία.