Εύα και Νόρα

Άλλο ένα σύγχρονο, ελληνικό έργο του Μυρώδη Αδαμίδη με τίτλο «Εύα και Νόρα». Η Εύα είναι μια γυναίκα που πλησιάζει τα πενήντα. Υπήρξε διάσημη τραγουδίστρια που έκανε πολλές επιτυχίες στον χώρο του πενταγράμμου. Τώρα όμως έχει σχεδόν αποσυρθεί, βιοπορίζεται από τα δικαιώματα που συνεχίζει να λαμβάνει και νιώθει κάπως παροπλισμένη παρόλο που είναι ακόμα μια εντυπωσιακή και όμορφη γυναίκα. Η Εύα έχει δεσμό με την κατά δέκα χρόνια νεώτερή της, Νόρα. Η Νόρα είναι γύρω στα σαράντα και εργάζεται ως φωτογράφος. Η Εύα είναι ομοφυλόφιλη, σε όλη της τη ζωή δεν έχει δοκιμάσει ποτέ τον έρωτα με το αντίθετο φύλο. Εν αντιθέσει η Νόρα είχε σχέσεις πιο παλιά και με άντρες. Σε κάθε περίπτωση, έχουν πλέον κατασταλάξει ερωτικά και οι δύο και είναι ευτυχισμένη η μία με την άλλη, παρά τους καθημερινούς καυγάδες που αφορούν ζητήματα άνευ σημαντικότητας και ουσίας. Η σχέση τους βασανίζεται μόνο από την μονοτονία και την πλήξη της μη δημιουργικότητας καθώς και από την μη παραδοχή της ομοφυλοφιλικής σχέσης τους στον περίγυρό τους. Και οι δύο φοβούνται την αντίδραση του κόσμου με τη μόνη διαφορά ότι η Εύα δεν επιθυμεί την κοινοποίηση της σεξουαλικής της προτίμησης ενώ η Νόρα θέλει κάποια στιγμή να το μοιραστεί με αυτούς που θεωρεί αγαπημένους.

Και σε αυτήν την στιγμή μηδέν, μπαίνει στη ζωή τους η Μιρέλλα, μια εικοσάχρονη κοπελίτσα, γεμάτη δροσιά και νέες ιδέες. Η Μιρέλλα αρχίζει να κάνει μαθήματα τάι τσι στην Νόρα, η οποία θέλει να γυμναστεί, να ξεφύγει από την μονοτονία της δεκάχρονης σχέσης της (που όπως οι περισσότερες σχέσεις μετά από δέκα χρόνια κοινής πορείας, βαλτώνουν λίγο πολύ) και να βρει νέα ενδιαφέροντα. Η Εύα μετά από προτροπή και της Νόρας αλλά και της Μιρέλλας, αρχίζει και αυτή μαθήματα τάι τσι. Και κατ᾽αυτόν τον τρόπο, η όμορφη και δροσερή Μιρέλλα μπαίνει στη ζωή τους. Η Μιρέλλα είναι το νέο πρόσωπο που θα τους δώσει ξανά ενδιαφέρον. Η Εύα θα πιστέψει στα λόγια της νεαρής κοπέλας και θα ξανακάνει όνειρα για μια επιστροφή στο τραγούδι, δεν θα διστάσει μάλιστα να φλερτάρει ανοιχτά την Μιρέλλα. Από την πλευρά της η Νόρα θα δει στο πρόσωπο της Μιρέλλας μια ευκαιρία να πάρει μια ανάσα από την μακροχρόνια σχέση της με την Εύα. Τι ρόλο θα παίξει η Μιρέλλα στο ζευγάρι; Θα είναι ο καταλύτης στην σχέση τους; Θα είναι μόνο η αφορμή για να χωρίσουν; Θα τους δώσει νέα δύναμη και νέα ώθηση για να συνεχίσουν; Τι ρόλο αλήθεια παίζει ο κάθε τρίτος άνθρωπος που εμφανίζεται σε ένα ζευγάρι; Σίγουρα βρίσκει χώρο για να μπει ανάμεσα, αυτό από μόνο του δείχνει ότι το πρόβλημα προϋπάρχει. Πόσο μεγαλύτερες είναι οι δυσκολίες ανάμεσα σε ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι; Όλη αυτή τη μυστικότητα στο να μην μάθουν οι φίλοι και οι συγγενείς την αλήθεια, πόσο μπορεί να δυσκολέψει μια σχέση;
Με όλα αυτά τα διλήμματα θα βρεθείτε αντιμέτωποι βλέποντας την Εύα και τη Νόρα. Και εκεί που πιστεύει κανείς ότι δεν μπορεί να γίνει χειρότερα για τις δύο γυναίκες, έρχεται να τις επισκεφτεί η μητέρα της Νόρας: μια μεσοαστή γυναίκα που πιστεύει (και που θέλει να πιστεύει) ότι η κόρη της απλά συγκατοικεί με μια φίλη και που δεν της αρέσει καθόλου αυτή η ιδέα· στα μάτια της η κόρη της χάνει τα χρόνια της συγκατοικώντας με μια μεγαλύτερη γυναίκα αντί να βρει έναν άντρα και να παντρευτεί.

Καθ᾽ όλη τη διάρκεια του έργου γίνεται μια ατελείωτη παρομοίωση των ανθρώπων με τα μυρμήγκια και την ζωή τους. Η Εύα έχει μια μεγάλη αδυναμία στα μυρμήγκια και θεωρεί την κοινωνία τους ιδιαίτερα ευφυή και εργατική, σχεδόν τέλεια. Εν αντιθέσει, η Νόρα δεν τα θέλει για να μην λερώνουν το σπίτι, όπως λέει. Η αλήθεια είναι ότι η Νόρα, υπό την σκιά της διάσημης φίλης της και υπό τις καθημερινές δυσκολίες, νιώθει κάποιες φορές σαν να είναι η ίδια ένα ασήμαντο μυρμήγκι. Και η Εύα θα ανακαλύψει ότι δεν είναι όλα τέλεια στις κοινωνίες αυτών των εντόμων, αφού υπάρχει και μια συγκεκριμένη φυλή μυρμηγκιών με τάσεις κανιβαλισμού. Στο τέλος του έργου όμως και οι δύο θα κατανοήσουν ότι τελικά δεν υπάρχει ιδανική κοινωνία, τις ιδανικές συνθήκες διαβίωσης τις φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι με μεγάλη προσπάθεια αλλά και αγάπη.

Στο ρόλο της Εύας θα απολαύσετε την Θεοδώρα Σιάρκου, η οποία κυριαρχεί πάνω στην σκηνή με την δυναμική της παρουσία: ψηλή, λυγερόκορμη και καλοντυμένη (ακόμα και όταν φοράει μια ρομπ ντε σαμπρ) υποδύεται πετυχημένα την μεγαλύτερη, πετυχημένη γυναίκα που είναι κυρίαρχος στην σχέση της. Η Αννίτα Κούλη στέκεται δίπλα της ως Νόρα, μας δίνει μια πιο νεανική, μια πιο αντισυμβατική περσόνα, μια γυναίκα που ναι μεν έχει κατασταλάξει στη σχέση της αλλά που είναι ακόμα ανοιχτή σε νέες εμπειρίες (όχι απαραίτητα ερωτικές) και αυτό ακριβώς καταφέρνει να μας το δώσει. Η Ελεονώρα Αντωνιάδου αναλαμβάνει τον ρόλο της νεαρής Μιρέλλας, ντυμένη συνεχώς με φόρμες γυμναστικής, με ένα πολύ πιο άνετο στιλ, αντιπροσωπεύει την νέα γενιά που ψάχνει μέσα από τις ασιατικές μορφές χαλάρωσης και πολεμικών τεχνών να ανακαλύψει την ηρεμία. Η Ελεονώρα Αντωνιάδου καταφέρνει να μας δώσει την περσόνα αυτής της κοπέλας που λόγω της πολύ νεαρής ηλικίας της έχει ακόμα την πεποίθηση (και ταυτόχρονα την απειρία) να νομίζει ότι κατέχει την σοφία που δεν διαθέτουν η πενηντάχρονη Εύα και η σαραντάχρονη Νόρα. Στο ρόλο της μητέρας της Νόρας εμφανίζεται φιλικά η συγγραφέας Σοφία Αδαμίδου· στο πρόσωπό της βλέπουμε την μεσοαστή μητέρα της Νόρας που επιθυμεί την αποκατάσταση της κόρης της.

Θεωρώ αρκετά πετυχημένα τα σκηνικά και τα κοστούμια του Νίκου Κασσαπάκη. Στο κέντρο της σκηνής δεσπόζει ένα τεράστιο, ψηλό κρεβάτι με σχοινιά γύρω γύρω, όπως ένα ρινγκ πάλης· είναι ένας υπέροχος τρόπος για να παρομοιάσει κανείς την δυναμική μιας ερωτικής σχέσης. Οι δύο εραστές παρουσιάζονται ως δυο μονομάχοι που αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον. Δεν είναι τυχαίο που, σε μια στιγμή του έργου, η Νόρα φοράει τα γάντια του μποξ που κρέμονται στην μια άκρη του κρεβατιού. Η Εύα εναλλάσσει τις πολυτελείς ρομπ ντε σαμπρ με τις τουαλέτες, η Νόρα εμφανίζεται με πιο καθημερινό ντύσιμο, η Μιρέλλα φοράει τις φόρμες γυμναστικής που αναδεικνύουν το νεανικό κορμί της και η μητέρα περιορίζεται σε ένα αυστηρό ταγέρ στην μία και μοναδική της εμφάνιση.

Η σκηνοθεσία είναι του Γιάννη Διαμαντόπουλου, ο οποίος εκμεταλλεύεται όσο μπορεί καλύτερα το υλικό του: οι τέσσερις γυναίκες κινούνται γρήγορα μέσα και έξω από την σκηνή, δείχνοντας η κάθε μία τα συναισθήματά της. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με εσωτερικό παίξιμο αλλά με μια κραυγαλέα διατύπωση των θέλω μας, η οποία είναι πετυχημένη στη σύλληψή της.

Συντελεστές:

Παίζουν: Θεοδώρα Σιάρκου, Αννίτα Κούλη, Ελεονώρα Αντωνιάδου.
Φιλική συμμετοχή: Σοφία Αδαμίδου

Σκηνοθεσία: Γιάννης Διαμαντόπουλος
Συγγραφέας: Μυρώδης Αδαμίδης
Δραματουργική επεξεργασία: Σοφία Αδαμίδου
Σκηνικά - κοστούμια: Νίκος Κασσαπάκης
Μουσική: Κωστής Ξενόπουλος
Κίνηση: Αγγέλα Πατσέλη
Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
Τrailer: Κωστής Ξενόπουλος
Φωτογραφίες: Γιώργος Γερανιός
Artwork: Δημήτρης Παναγιωτακόπουλος
Επικοινωνία παράστασης-Visionartt: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου
Καλλιτεχνική διεύθυνση Visionartt: Παναγιώτα Παρασκευοπούλου

Στο θέατρο Αλκμήνη, Αλκμήνης 8 Αθήνα, 2103428651 κάθε Σάββατο στις 18.30 και Κυριακή στις 21.00
Περισσότερα για την παράσταση