Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες * Το ταξίδι μιας στιγμής ** Διηγήματα: Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Το Κόκκινο του Έρωτα

Τελείωσε το γεύμα. Καλό savoir vivre, να γευματίζεις κρατώντας το μαχαίρι με το δεξί χέρι και με αμφίεση Δούκα. Γύρισα σπίτι. Όταν πετώ τα ρούχα μου νιώθω σαν να βγάζω τη Μάσκα, που καθημερινά φορώ μπαίνοντας στο γραφείο και καλημερίζοντας τους κομψούς και ευπρεπείς συναδέλφους. Κάθε πρωί την αντικρίζω,με πλησιάζει και στρώνεται στη σάρκα μου και την ψυχή μου, σαν από πάντα προετοιμασμένη και χωρίς καμία καθυστέρηση. Με συνοδεύει καθ'όλη τη διάρκεια της ημέρας, ποτέ όμως τη νύχτα. Πες το κακοκεφιά, παραφροσύνη, ιδιοτροπία; Το ξεχνώ αμέσως αγγίζοντας το γυμνασμένο στέρνο του και τους σμιλεμένους μηρούς του. Γλυκιά σαρκική αμαρτία, πόθοι παιδευτικοί. Το νυχτερινό μου πάθος περιπλανιέται στα έγκατα της ψυχής του για να γίνει έρωτας, φιλί, αναστεναγμός. Τα μεσάνυχτα άφησα το γυμνό κορμί του και μαζί με αυτό το στίγμα του πόθου μου. Δεν είναι η ώρα να βρει τη θέση της η συνεπή Μάσκα.
Δεν έχει ξημερώσει.

Έφτασα σπίτι και ακόμα νιώθω το προορισμένο ,μόνο ,για χάδι χέρι του να ακουμπά το κορμί μου και σαν άγραφος χάρτης να σχηματίζεται πάνω του μια στάλα από κόκκινο. Τα χέρια του φτάνουν σε όλα τα άκρα του σώματος και εκκινούν το ταξίδι του πάθους στρέφοντας το πηδάλιο να κατευθύνεται προς του έρωτα τα μονοπάτια, τα γεμάτα από κόκκινα άνθη πλεγμένα με τις εύοσμες μυρωδιές. Στο ερωτικό σκηνικό της φαντασίας μου κάθε φορά που απλώνει το χέρι του γύρω από τον λαιμό μου αποτυπώνεται το Κόκκινο. Ο χρωστήρας σχηματίζει πρώτα ένα τριαντάφυλλο, ύστερα γράφει τον έρωτα και την πληγή με κόκκινο. Στον πίνακα πολύ λίγο χώρο καταλαμβάνει τ' άσπρο. Η αγνότητα του έρωτα όλο και λιγόστευε και τ'άσπρο δεν είχε πια τη θέση του. Το κόκκινο κάλυψε τη μικρή χαραμάδα και έτσι ο έρωτας με την πληγή έφτασαν στην απόλυτη συνένωση.

Ο Μίλτος μου μιλούσε για μια ιδιαίτερα προσφιλή συνάδελφό του, την θαύμαζε για τις αντιλήψεις της και το θάρρος της, που ποτέ δεν είχε εκείνος, αλλά είχε το κόκκινο. Και όμως, το περίσσευμα ήταν αρκετό για να την ερωτευτεί. Φαίνεται είχε εθιστεί στο Κόκκινο...


Mary Kalv

Το έργο συμμετέχει στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki.