Κορμιά που γέρνουν σαν
ηλιοβασίλεμα, γλιστρούν
στη σαγήνη της αυτοκρατορίας
των συναισθημάτων.
Παθιασμένοι παφλασμοί
από χτυποκάρδια μυθολογικής
διέγερσης της παρθένας αγάπης.
Βεντάλιες ηδονής, καπέλα
φεγγάρια που τις νύχτες
περιφέρονται σε ρομαντικά
πρόσωπα ακονισμένης λαγνείας...
Κάθε φιλί και ένα ρίγος στα στήθια
της θάλασσας, κάθε άγγιγμα και
μια γλυκειά μελαγχολία ζωγραφισμένη
στα χείλη της θάλασσας...
Ερωτοχτυπημένα στο βυθό
της ουράς των οραμάτων
των ξεγυμνωμένων, γαλάζιων
φετίχ, κυνηγούν τα ψηλοτάκουνα
βότσαλα των γοργόνων. Τα μάτια
των γοργόνων δακρύζουν υποσχέσεις
που δεν τηρούν στην ερωτική συνεύρεσή τους
οι Νύμφες, γοργόνες και νύμφες σ' ένα ερωτικό
κοκταίηλ, αφού τα σώματά τους σταυρώνονται
στην ξεχασμένη κορνίζα ενός νταλκαδιάρη
διανοούμενου!...-
Περσέας Καραβούρνης
Το έργο συμμετέχει στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki.
