Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Από τις στάχτες της Καντάνου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ιόντα θανάτου * Ο βυθός αλλιώς * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Μ' ένα ζευγάρι σαγιονάρες * Το ταξίδι μιας στιγμής ** Διηγήματα: Backpack: Ιστορίες χίμαιρες * Πέτα μακριά, Πέπε ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Το ξενοδοχείο της αυτοπραγμάτωσης * λοιπόν, * Ναι, αρνούμαι * Η άλλη πλευρά *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Το ναυάγιο του έρωτα

Αντώνη Ευθυμίου

Κάθε δειλινό που το φως συστέλλεται
και παντού ξεπροβάλλουν οι μυροφόρες της νύχτας,
ένα ανέστιο όνειρό μου ψάχνει απάγκιο
στο ζοφερό λημέρι τ’ ουρανού.

Η μοίρα μ’ ορμήνεψε να σωπαίνω στην αντάρα
και να κωφεύω στου χρόνου το ανασάλεμα.
Μια κραυγή, όμως, ξαγρυπνά στα σφαλιστά μου χείλη,
ένα κύμα θαρρετό που ξεπροβάλλει στη νηνεμία.

Πασχίζω να λογχεύσω το φεγγάρι
με κείνη τη χρυσή ρομφαία που μου δώρισε η αυγή
και με το αίμα της σελήνης
ν’ ασημοβάψω το θαμπό μονοπάτι της ελπίδας.

Μα χωρίς συνοδοιπόρο σε τούτο το ταξίδι
η μάχη της ζωής φαντάζει άνιση, το μονοπάτι δύσβατο.
Ένα βλέμμα σου θέλω μονάχα
για ν’ ανελκύσω το ναυάγιο του έρωτα.
Ένα χάδι σου μπορεί να γίνει βάλσαμο
στις νωπές λαβωματιές που χάραξαν τα σφάλματά μου.

Σε περιμένω να ‘ρθεις απόψε,
για να γεμίσεις τις χούφτες μου με θαλπωρή
και να δροσολογήσεις με την ανασαιμιά σου
τις παρυφές της μοναξιάς μου.
Πάντα θα περιμένω καρτερικά,
όπως η ξεραμένη γη τα πρωτοβρόχια.

Σε κάθε σου άρνηση
θ’ αντιτάσσω κι ένα δάκρυ που έσταξε
απ’ το θλιμμένο γέλιο μου.
Στην υποψία της απουσίας σου
θα εκκολάπτω μια νέα προσδοκία,
μήπως τελικά σε συναντήσω στην εσχατιά της αβύσσου.

🌹

Αντώνης Ευθυμίου

Το έργο συμμετέχει στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki.