Η κοπέλα χωρίς όνομα δεν θυμάται ποια είναι, έχει μόνο μια εμμονή: μια κίτρινη γραμμή. Η Μαρώ λαμβάνει μια καρτ-ποστάλ με τριάντα χρόνια καθυστέρηση, και την βλέπει σαν ευκαιρία να ανατρέψει τη ζωή της. Η Σοφία πιστεύει ακόμα σε έναν έρωτα που θα διαρκέσει στην αιωνιότητα. Η Τζινέβρα δεν χάνει ποτέ την ελπίδα, ψάχνοντας τη χρυσή γεύση της σιωπής. Η γλωσσού Βιττόρια στο αεροδρόμιο ανοίγει στην Έστερ την όρεξη για εκδίκηση. Η Ντόρις έχει εμπιστοσύνη στη φαντασία της… ή μήπως το ταξίδι της στο χρόνο είναι αληθινό; Η Μάρτα υμνεί την ελευθερία της, παρόλο που κάθεται σε αναπηρικό καροτσάκι. Ο Ντανιέλε θέλει να αλλάξει ουρανό, σαν να έφτανε αυτό να αλλάξει την ψυχή του. Οι ικεσίες της Πατρίτσια θα έχουν ισχύ στο δύσκολο χαρακτήρα της δεκαπεντάχρονης κόρης της Φραντσέσκα; Η Εμίλια γίνεται πρωταγωνίστρια του θρύλου της μυστηριώδους δούκισσας. Έχουν μείνει ακόμα λίγες θέσεις… Ο επόμενος ταξιδιώτης μπορεί να είσαι εσύ.[1]
Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Federica Ambroso: Τα διηγήματά μου εμπνεύστηκαν από διάφορα ταξίδια που έκανα από το 2009 έως σήμερα. Ταξίδια στη φαντασία, στα όνειρά μου αλλά προπαντός πραγματικά, αφού για λόγους σπουδών, έρευνας και εργασίας, βρίσκομαι πάντα με τη βαλίτσα στο χέρι. Με οδήγησαν ατμόσφαιρες, συναισθήματα αλλά και αληθινά πρόσωπα που γνώρισα, ή που είχα την ευκαιρία απλά να συναντήσω ή να δω στους διαδρόμους των αεροδρομίων, στα βαγόνια του τρένου ή του μετρό, στο κατάστρωμα κάποιου πλοίου.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
F.A.: Καλειδοσκόπιο.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
F.A.: Ετοίμασε τις βαλίτσες... γέμισέ τες με όλα τα συναισθήματα που μπορείς να φανταστείς, γέλιο, κλάμα, καρδιοχτύπια, πεταλούδες στο στομάχι. Μη ξεχάσεις να βάλεις τη ζωή σου, τις προσδοκίες σου, τα όνειρά σου, αλλά και τους φόβους σου και τις αμφιβολίες σου. Πάρε το εισιτήριο -pardon, το βιβλίο- στο χέρι και άφησε τις σκέψεις σου να ταξιδεύουν.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
F.A.: Θα πηγαίναμε την πρώτη μέρα του καλοκαιριού σε κάποιο ελληνικό νησί, από αυτά που μας προσφέρουν εντυπωσιακές εικόνες. Κρυμμένες παρθένες παραλίες με βράχο όπου οι ηλιαχτίδες παίζουν με την επιφάνεια της θάλασσας. Μαγευτικά τοπία που αλλάζουν χρώμα με τη δύση του ήλιου. Οι τεμπέλικοι καλοκαιρινοί ρυθμοί. Τα βράδια στο λιμάνι που μοσχοβολάει φεγγάρι. Λαϊκά τραγούδια να ηχούν από οικογενειακά ταβερνάκια. Και στα πλακόστρωτα στενάκια, κάθε λογής άνθρωποι. Χίλια πρόσωπα, χίλιες ζωές. Θα γυρνούσαμε πίσω στην αρχή του φθινοπώρου, πριν στάξουν οι άδειες παραλίες μελαγχολία στη ψυχή μας. Όταν μας ξαφνιάσει η πρώτη καταιγίδα, και τα φώτα στο λιμάνι γίνουν πιο θολά.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
F.A.: Πίσω από κάθε δράση μας, από κάθε συμπεριφορά μας, υπάρχει ένα κάστρο λόγων, κατά την άποψή μας, αναμφισβήτητο. Μερικές φορές όμως, μια αδύναμη αναπνοή είναι αρκετή για να το κάνει να καταρρεύσει και να μας δείξει ότι αυτό που κάναμε δεν είχε νόημα. Μπορούμε να πέσουμε στη στεναχώρια ή να ανοίξουμε τα μάτια μας. Να συνειδητοποιήσουμε ότι το καλύτερο δεν έχει έρθει ακόμα.
Η συλλογή διηγημάτων της Federica Ambroso, Με τις βαλίτσες γεμάτες ήλιο, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.
Δίγλωσσο Ελληνικό-Ιταλικό back to back βιβλίο. Άλλοι πάνε, άλλοι έρχονται. Άλλοι ταξιδεύουν στην πραγματικότητα με τρένα, αεροπλάνα, καράβια. Άλλοι με τη φαντασία, με το όνειρο, με τα συναισθήματα. Άλλοι κάνουν εντυπωσιακά ταξίδια στον χρόνο. Όμως όλοι κουβαλούν ελπίδες, προσδοκίες, επιθυμίες. Όλοι φεύγουν με τις βαλίτσες γεμάτες ήλιο. Στη διάρκεια του ταξιδιού –μερικές φορές το ταξίδι δεν τελειώνει– όλοι συνειδητοποιούν ότι δεν είναι οι ίδιοι που έφυγαν. Κάτι έμαθαν, κάτι άλλαξαν, κάτι διαπίστωσαν. Η ζωή τους δε θα είναι ποτέ όπως πριν.
[1] Στο Πλοκόλεξο (εκ του πλοκή και λέξεις ή κάπως έτσι τέλος πάντων -ο καθένας ας το δεχτεί με τον τρόπο του- ή Πλεκόλεξο(;) -αμφιταλαντευόμενη ανάμεσα στο πλέκω-πλέξιμο και στην πλοκή) οι δημιουργοί γράφουν ένα ελεύθερο κείμενο/άρθρο για το έργο τους χρησιμοποιώντας δέκα προκαθορισμένες λέξεις. Στο τέλος, αν θέλουν, αντικαθιστούν μία από όλες αυτές με μια δική τους για τον επόμενο. Περισσότερα σαν κι αυτό θα βρείτε στην αντίστοιχη ετικέτα.
Απαντήστε κι εσείς στο Πλοκόλεξο κλικάροντας εδώ
