Χριστίνας Γραμματικοπούλου
A man can tell a thousand lies, I learned my lesson well.
~ Madonna, ‘Live to tell’
Μες απ’ του σπέρματος τα ρείθρα
κήπο για να φυτέψω
σπόρους μού έδωσες.
Την μπουκαμβίλια έτοιμη την έφερες, τη βάλαμε στο χώμα.
Τριαντάφυλλα, γαρύφαλλα, τουλίπες κουβάλησες,
πανσεδάκια πολύχρωμα, τον μπαξέ μας για να γεμίσω.
Αδαής από καλλιέργεια – άλλες ασχολίες είχα πάντα.
Των Όπλων Αφροδίτη, Νίκη των Μνημάτων της Μοναχικότητας,
Καρυάτιδα Ηρεμιστικών, των (απ)αλλοτριώσεων Μούσα.
Σαράντα χρόνια γη άγονη, μήτρα αδρανοποιημένη.
Κάτι πολύποδες μόνο θυμάμαι και σύνδρομο μετατραυματικό,
μαγνητικές μαστών και εγκεφάλου, κρίσεις πανικού, μαλλιά στο μαξιλάρι.
Μ’ έπεισες κι ασχολήθηκα.
Μ’ έπεισες μιας και Διαμάντι σε θ(ε)ωρούσα.
Έμαθα να οργώνω, να ποτίζω, να φροντίζω την πρασινάδα.
Όταν ο κήπος άνθισε,
έβαλα παγκάκι να καθίσουμε και περήφανη
σ’ τον έδειξα. Νομίζω, μύριζε γιασεμί.
Απαθής, τον έβαλες μπουρλότο.
Άφησες πίσω σου μόνο
στάχτες κι αποκαΐδια.
Ήρθες έναν ακόμα ήλο να μού καρφώσεις:
με των Γονέων Βασιλέων το σέβας· την περιβολή.
Της Γιάτρισσας τη σοφία.
Μία Φωνή: «Μήτε γέλωτα προπετῆ στέργε
μήτε λόγον μετὰ θράσους ἀποδέχου·
τὸ μὲν γὰρ ἀνόητον, τὸ δὲ μανικόν.»
Τρόμαξες που ευθύς αμέσως εγώ έβαλα
μπουρλότο εσένα.
Σε τίναξα στον αέρα.
Μες απ’ των δακρύων μου τα ρείθρα
σ’ είδα για πρώτη φορά: ξεγυμνωμένο·
προδότη αποσυνθεμένο.
(Σπουδή στην ποίηση του Αντώνη Δ. Σκιαθά)
🌹
Χριστίνα Γραμματικοπούλου
Το έργο συμμετέχει στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki.
