Δημητρίου Πολίτη
Σε οχλαγωγία βουερή, στο καφέ το γωνιαίο,
από μια κούπα αχνιστή μπροστά,
ακατάσχετα μιλάς,
δίνεις συμβουλές ψιθυριστά.
Για τέχνες, για έρωτες και λογοτεχνία.
Κι η ξανθωπή ύπαρξη απέναντί σου,
ρουφά τις λέξεις σου προσεκτικά,
αφήνοντας τη γαλάζια της ματιά,
να σου χαμογελάει τακτικά.
Εμφανίζεται δίπλα σου απρόσμενα,
τη σκέψη σου και τα λεγόμενά σου να ταράξει.
Άγνωστος, μα σου φαίνεται γνωστός.
Αντίγραφο φτυστό, φλόγας παλιάς, ερωτικής.
Το ίδιο σκουρόχρωμο μελαχρινό κεφάλι
τα ίδια στιλπνά, κυματιστά μαλλιά,
πόδια καλογυμνασμένα, μελαμψά,
που λίγο ξετσίπωτα εκθέτει
η βερμούδα του η βυσσινιά,
ολότελα σε αποσυντονίζουν,
μ' αναμνήσεις ολοζώντανες σε πλημμυρίζουν.
Αναμνήσεις χειμάρρων από μηνύματα ηλεκτρονικά,
μηνύματα ερωτικά,
που έψαχνες κάθε πρωί στον υπολογιστή σου απεγνωσμένα.
Αναμνήσεις από την Πόλη που αντάμα απολαύσατε,
απ' το ξενοδοχείο τ' ακριβό, στο πάρκο του Ταξίμ Γκεζί,
απ' το δωμάτιο με θέα, που μοιραστήκατε μαζί,
από Ανατολής χρώματα,
μυρωδιές, γεύσεις κι αρώματα.
Απ’ την Κλειστή Αγορά και του Μπέγιογλου την αδιάκοπη οχλοβοή,
τις ανηφορικές γειτονιές με τα ακαρτέρητα στενά,
όπου τις ανάσες του Βόσπορου τις βαρβάτες απαντήσατε μαζί.
Τότε που αντιλήφθηκες της ζωής την κυκλικότητα,
μέσα από των δερβίσηδων τον ατέλειωτο, στριφτό χορό.
Τότε που γευτήκατε για ώρες ατέλειωτες,
τα καυτά σεντόνια, τον πόθο, τον αναστεναγμό.
Εσείς οι δυό, που ήσασταν «εχθροί».
Ο Έλληνας κι ο Τούρκος.
🌹
Δημήτριος Πολίτης - Νομοταγής Πολίτης
Το έργο συμμετέχει στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki.
