Δημήτρης Τσιχλάκης: Η νοσταλγία για τα παλιά, η γοητεία που ασκεί επάνω μου το φως του καλοκαιριού, οι σχέσεις διαφορετικών ανθρώπων που μπλέκονται σαν το κουβάρι όταν έρχονται σε επαφή και δημιουργούν κωμικοτραγικές καταστάσεις, αλλά και η αθέατη πλευρά της ψυχής τους, και η αγάπη μου για την μοναδική ομορφιά της Ελληνικής γης.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Δ.Τ.: Καλοκαίρι!!
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Δ.Τ.: Να παίξει μαζί μου το κυνήγι του χαμένου θησαυρού για να βρει το δικό του ξεχασμένο καλοκαίρι που τον σημάδεψε.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες
μέρες θα κρατούσε;
Δ.Τ.: Θα πηγαίναμε σε ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριουδάκι σε μια γωνιά της Ελλάδας... όπου ο χρόνος έχει σταματήσει στο χτες και είναι αδύνατον να τον μετρήσουμε. Απλά θα τον αφήναμε να κυλάει σαν το νεράκι ανάμεσα από τα δάχτυλα μας
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Δ.Τ.: Ο Θεός είναι μια ανίσχυρη μορφή σ' αυτόν τον άπιστο τόπο. Πεύκο, καρύδι, βελανιδιές και η ελιά, τα αγριοκάτσικα, οι τρυφερές κολοκυθιές, η μυζήθρα και τα γλυκά σύκα. Αυτός ο άπιστος τόπος είναι ο τόπος της Συκιάς. Είναι η γη της Επαγγελίας!
Το μυθιστόρημα του Δημήτρη Τσιχλάκη, Το καλοκαίρι του Αιγόκερου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.
Περίληψη:
Ένα παλιό ζεστό καλοκαίρι του ογδόντα, σ’ ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριουδάκι σε μια γωνιά της Ελλάδας, οι ζωές των χωρικών και των παραθεριστών μπλέκονται σε κουβάρι από ένα απρόσμενο γεγονός, που φέρνει στο φως αρχαίους μύθους και στο προσκήνιο νέους τσαρλατάνους. Μας οδηγούν σε μυρωμένα, νοσταλγικά μονοπάτια, όπου ο έρωτας, η φιλία και οι δεσμοί αίματος δοκιμάζονται στο γαϊτανάκι που υφαίνει το καλοκαιρινό φως. Το καλοκαίρι αυτό είναι πολυπρόσωπο όπως το καρναβάλι. Μελωδικό σαν το τραγούδι που φτιάχνει το κύμα. Μοσχοβολά ρετσίνι και αθωότητα. Είναι ξεθωριασμένο σαν τα γαλάζια πολυφορεμένα πουκάμισα και μοναδικό όπως είναι το αποτύπωμα του καθενός μας απάνω στη γη! Ποιμένες, τράγοι, ελιές και πεύκα, πάθη και πόθοι, συκιές και αρχαία αγάλματα, πηγάδια που αναβλύζουν δροσιά στον ήλιο του μεσημεριού… Μια γη της επαγγελίας, όπου ζούμε μόνο μια φορά στη ζωή μας, όταν είμαστε πολύ νέοι και πολύ παθιασμένοι για να την κατακτήσουμε
Ο Δημήτρης Τσιχλάκης γεννήθηκε ένα βροχερό απόγευμα του Νοέμβρη του 1969. Είναι οδηγός ταξί και τα ποτάμια των δρόμων τον οδηγούν στις λεωφόρους της φαντασίας. Ονειρεύεται, οδηγεί και σκαρφίζεται ιστορίες καθώς παρακολουθεί τις ζωές των αγνώστων, που ξετυλίγονται μέσα και έξω από τα τζάμια του αυτοκινήτου του σαν ταινία... Και κάπως έτσι ξεκινά τις περιπέτειές του· λίγο αληθινές και λίγο ψεύτικες, όσο χρειάζεται για να κάνουμε τη ζωή μας λιγάκι πιο γοητευτική. Η βάρδια είναι το χρονικό σύνορο του ονείρου του...
